Alle inzendingen over Schuim Ringen

verkeken Nu mijn muur en masker het begaven Hoeven op de Ring rond Simonshaven…

Oh de olympische ringen. De allerbelangrijkste heilige zeer kwetsbare ringen. De ringen van samenwerking over de hele wereld. Ringen, ketenen, trouwringen, ringen van beloftes. En wel vijf ringen in vijf kleuren door elkaar op een smetteloze wit laken. Oh hij wordt gehesen, oh gaat het nog wel goed!…

de golven vallen uit hun rol en gestrand doneren ze schuim…

nu tellen wij de ringen in het hart van de omgevallen boom…

Twee gouden ringen, Ons toegezonden. Waren de dingen, Die ons voor altijd verbonden.…

Afgeplat wentelt de bol om de as In een ring van puin, steen, stof Miljarden hemellijfjes Volgen de baan De kosmische wet In een samenhang tussen verte en vaart Door een massieve kluit aangezogen (Omgekeerd evenredig met het kwadraat) Zwier- en zwaartekracht houden elkaar in toom Dan scheurt een reuzekruimel los De maan die te dicht nadert…

beiden zwijgen niet meer in staat stilte toe te dekken met een glimlach noch luchtig te laten spreken verliezen ze de wil om samen te delen en vergeten taal een eigen gezicht te geven…

dagen hun bitsheid hebben afgelegd en het duister zichzelf met zwart fluweel heeft gedrapeerd, waarin een minstreel zijn fluisterwoorden onbelemmerd uit zijn hart en luit laat stromen en in alle toonaarden, na jaren van eenkennigheid kan ik mijn gekozen vrede blindelings componeren om met iedereen te kunnen musiceren, is het of de ring…

dagen hun bitsheid hebben afgelegd het duister zichzelf met zwart fluweel heeft gedrapeerd, waarin een minstreel zijn fluisterwoorden onbelemmerd uit het hart en luit laat stromen en in alle toonaarden na jaren van eenkennigheid kan ik mijn gekozen vrede blindelings componeren om met iedereen te kunnen musiceren is het of de ring…

Dan, o liefste vrouwke mijn, Onder des hemels blauwe schijn, Wisselen wij nog eens de ring. Dan lacht hoop en herinnering Boven ons hoofd, in de blaren.…

Tijdens deze zwoele woensdag avond op onze camping, heb jij opeens een klein wit doosje, met daarin een ring. Jij zit naast mij op je knieën, op tafel staat nog een glas sangria Je vraagt “ Wil je met mij ……..”? en ik zeg “ Ja " !…

de golven braken schuim in luchtige vlokken strandjutters matten…

Golven in galop breken hun nek op de bank - schuim en as…

golven schuimen rood als de avondzon verdrinkt een westenwind huilt…

Satijnwitte Kerst de sneeuw plakt aan mijn sneeuwschop het schuim aan mijn glas…

met een mooie kraag van schuim schenk ik jou de zee meer kan ik je niet minnen…

met een mooie kraag van schuim schenk ik jou de zee meer kan ik je niet minnen…

Eén tak van de heg wordt door een sierlijke ring omkneld: paddenstoel.…

nog zijn we druk om het puin en maatschappelijk schuim van maanden weken en dagen te ruimen uit het afgelopen jaar waar chaos voor niet aflatend nieuws heeft gezorgd holde de menselijke meute kritiekloos agressief vol adrenaline achter hen aan door een snelle en gruwelijke manier van verslaggeven wist men zich verzekerd van…

In onze tochten naar de hoge top Blijkt nu uit versgelezen oude sporen Dat wij al heel wat langer punten scoren Miljoenen jaren staan wij al rechtop Ik ben benieuwd naar cijfers over speerpijn En hoe lang we al met scheerschuim in de weer zijn…

al wat is draait om eendere ellende binnen en buiten, bollen en bellen in bruisende bubbels ballen kleinere samen ze dijen en duwen hun opgebroken golven krimpen ook weer in of spatten pats uiteen om vervolgens op te gaan in nieuw verband deels ontleed in een bad verhullend schuim laat ik deze samenhang een tijd verdrijven…

De woeste branding van de wereldzee "leven" springt brullend op tegen rotskust en klippen wil het harde lot dat onafwendbaar schijnt tarten _ verwinnen maar stort vernederd in elkaar woelt krullend door zich heen om straks weer aan te vallen moede golven rollen traag tussen de stenen zijn dan bezadigd water in nauwe ruimtes overhuiven…

ik danste met ritmische kracht op de passievolle ademgolven waarin jij je dromen ruimte gaf in lange rollers huisde een verborgen melodie waarvan de brekers het schuim van succes kopten waar ooit het zilte nat van zee voor vrijheid stond openden jouw beelden de oneindigheid van horizon zo vleugelden wij door de heldere…

Geronde stenen met wrakhout in schuim zeewier, plastic, kwallen Meeuwen op jacht eeuwig en altijd slechts ontevreden kijkend Zon als ploert, hitte terwijl golven blijven ronden, smelt ik plotseling…

op de uiterste punt waar twee zeeën samenkomen zocht ik een geschikte plek kwam tot rust en maakte een stapeltje het was moeilijk het vuur gaande te houden rook steeg op in noordelijke richting verwaaide beeld, geur, herinnering zeewaarts dansend daalde je op de schuimende golven teruglopend de etsende nietsontziende wind aan mijn handen…

ik nam het water golfde je zacht toe je spatte schuim in overslag en gaf toen langzaam toe je liet je gaan en drijven op het zout van vele tranen we bleven samen toen vloed het eb liet staan hebben zon genoten zagen boten buitengaats in alle richtingen verdwijnen stuurloos voelde ik je helemaal de mijne…

op de uiterste punt waar twee zeeën samenkomen zocht ik een geschikte plek kwam tot rust en maakte een mooi stapeltje het was moeilijk het vuur gaande te houden rook steeg op in noordelijke richting verwaaide beeld geur herinnering zeewaarts dansend daalde je op de schuimende golven teruglopend de etsende nietsontziende wind aan mijn handen…

de blauwe inkt en het groene boek de zilveren lepel en de gouden kan de inkt, het boek, de lepel en de kan het blauw, het groen, het zilver en het goud de, het, de en de het, het, het en het het geel, het wit, het paars en het rood de doos, het licht, de beker en de ring de paarse beker en de rode ring de gele doos en het witte licht…

fles met vilten ring vette trage levertraan gezond en dus vies…

het schuim drijft aan de oppervlakte dode vissen spoelen aan de gieren voeden zich voldaan…