Alle inzendingen over Sla mijn

juist als ik hot ben en aan één stuk reutel is mijn diepste wens te worden vergeten door mijn medemens wegcijfering in de gezindheid opgeslagen in het geheugen ik wil het niet weten sla mij over zwijg ik ga alleen op weg…

Ik kijk in de nacht naar de donkere lucht en sla in verwondering een diepe zucht.... om die mooie sterrenhemel. In de stille nacht. Ik sluit de gordijnen tot morgen de zon weer gaat schijnen!…

ik sla de dekens op open de gordijnen en vind de grijsheid op de stoep het had aanzienlijk wat bezems gekost om deze uit m'n leven te vegen gisteren was alles kleurrijk opgedroogd maar ben vannacht toch weer ondergesneeuwd…

Met de witte stok sla ik mij.…

Ik sla mijn Ogen op - En zie in Het universum Van ongevoeligheid Verloren gaan Zo veel uitingen Van verdraagzaamheid Met sportief respect opgedragen aan Richard Nieuwenhuizen Bert Weggemans, oud-leider SVMH E2.…

perenmoes met roomvla kreeg flamoes herenpikjes met gesmoorde sla vroeg om eetlepel servies soepbord zout met servet er kwam poezetepel veters zoute drop vieze spread…

sla de lakens om je heen besta in een tweede huid kan de nazomer zich herhalen? -al herfstig terugbladerend kan een leeftijd zich verjongen mag een toekomst bevriezen? waarom blijft mist hangen geurend naar zachte aarde?…

Ik wil je niet vergeten maar bewaren ver weg in een herinnering samen met de jaren die wij deelden met en naast elkaar ik laat je los sla de volgende bladzijde om van een ander boek met een zelfgeschreven verhaal…

Sluit de deur vegetarisch gemurmel met spekdikke ruggen sluit de deur ozonvretende vuilspuiters sluit de deur cultuur barbaren sla een geraamte op de muur en hang het te drogen je zelfportret…

een paardenbloem heeft geen vakantie wortelt zich diep in tuin en veld uitbundig geel bloeit deze gratis gast zijn blad pluk ik voor een gezonde sla duizend pluizen blaas ik van reizen op de wind…

Nu sla ik af en toe een bladzijde om En kleur ik een mooi hartje Heel voorzichtig, binnen de lijntjes…

Wanneer ik mijn sonnetje voorbereid, doe ik, voordat ik aan het dichten sla, een rondje nieuws langs onze media, wat meestal tot een uitgangspuntje leidt. De commentaren prijken in de kranten… Opiniemakers? Querulanten!…

Stilte het is de stilte die ik schrijf de stilte die zich stil houdt de stilte die in alle rust verdwijnt nou moe, ik ben niet uitgerust de kalmte te bewaren maar sla het op en stop met schrijven het is mijn hand die slaapt…

kom mensen sla de hand ineen en duw, wat op het pad versperd ligt: duw weg die grote, zware steen strooi rozen - waar de groef mee dicht kom mensen doe de hand omhoog en vang de wolk die in de lucht hangt verdamp de bui dan blijft het droog strooi zaden waar je zon mee vangt kom mensen sla de hand te saam en demp het meer…

nooit zal ik breken sla! nooit zal ik weten wie mij slaat ik ben de ontembare wilde in het grote Niets en mijn bloed is even goddelijk als volmaakt losgeslagen in een Nirvana vol dolgelukkig apengekrijs.…

je speelt gevaarlijke spelletjes ik sla mijn hand uit vervaarlijk als een kattenklauw ik vind het nu wel welletjes maar jou vangen steekt heel nauw vlak onder mijn neus kijk je me nog even aan je zult uitkijken moeten en weten tot hoever je kunt gaan ga toch voor je eigen bestwil kiezen nog eenmaal sla ik toe onverwacht vanuit je rug…

De slimme surfers in de Dapperstraat Zijn goden in het diepst van hun gedachten Van wie geen jonge sla is te verwachten En als wetten tussen droom en plagiaat Volgroeien van klein bah tot grote boe Dan ben je aan je laatste byte-je toe…

dat alles louter lucht is, slechts het najagen van wind, lees ik in ruisende woorden van een wijsgeer die bevlogen waarheid spreekt sla de bijbel nederig dicht, sluit de oude Prediker in mijn rusteloze ziel…

het waait regent stormt binnen is het warm en kil ik wil naar buiten laat de regen razen spoel het van me af sla me tegen de ruit en til me op laat me gaan een beetje regen kan ik heus wel aan…

Geen tomaat zal zeggen: ‘Ik wil niet in de soep, ik wil in de sla.’ Geen gehandicapte wortels geen krankzinnige paprika’s. Daarom ben ik boer ---------------------- uit: www.algalidi.com…

Schoorvoetend sla ik Deze bladzij van Mijn leven om Nog niet wetend Of ik de volgende Eigenlijk wel lezen wil - Angst doemt op aan De rand van het Blad dat hier en daar Met ezelsoren verrijkt is Verder moet ik, altijd maar Verder, terwijl de grens Al lang bereikt is…

boven op de oude zolderkamer vond je gisteren uit negentienachtenzestig een oude krant voetbaluitslagen en de wereld stond in brand morgen sla je de ochtendkrant open en wat blijkt we worden nog steeds keihard voorgelogen…

Om al het aardse lijden te vermijden, Sloot ik me liever van de wereld af, Met geitemelk, wat sla en wijnkaraf, Verbeidde ik bedaard het eind der tijden. Er kwam al snel een einde aan mijn nood, Want onverwijld verveelde ik me dood.…

Zo vlak voor Kerst sla ik aan ´t contempleren De ballen in de boom de kaarsjes aan Ook de kalkoen kan in de oven gaan Een flesje wijn is al aan het chambreren Ik overdenk het afgelopen jaar En had het best weer aardig voor elkaar…

Ga even bij de kachel zitten, dan sla ik vanaf hier, even een arm om je heen. Doe je ogen maar even dicht en denk ... ik ben toch niet alleen.…

De kiloprijs van kip begint te dalen Vanwege de sterk toegenomen vrees Voor vogelgriep-bevattend kippenvlees Het wordt nog eens drie halen, twee betalen Dat kip zo afgeprijsd wordt is uniek Dus sla maar lekker in en eet je ziek…

Daarom sla ik de krant eerbiedig open En zoek naar de portrettengalerij En sta nog één keer stil bij al diegenen Die dit jaar uit het wereldnieuws verdwenen.…

Geef terug Mijn tranen Laat me voelen Mijn verdriet Sla me hard Met je woede Laat me tonen Wat jij niet ziet Want ik kan Niet meer huilen Weet niet hoe 'k Mezelf moet zijn Kan niet tonen Wat ik voel En toch voel ik Steeds die pijn…

in de nacht komen de beelden van geweld gesloten ogen kleverige vlieg op je vel sla ze weg vind labyrint naar overdag daar komen beelden met open ogen ontduik geweld vlucht in dromen…

soms is er van binnen iets kapot je snapt de dingen niet zo goed dan ben je bang als een marmot voor het vechten mis je de moed soms sla je trotse vreugdekreten op het leven hef je het glas en dan ben je allang vergeten hoe in en in bedroefd je eigenlijk was…