Alle inzendingen over Sneeuw en ijs verleden tijd

De sneeuwvlokken dwarrelen naar beneden, de lucht is donker en grijs, en de slootjes zijn bedekt met een laagje ijs. Van deze dag moet je genieten, eindelijk dan een beetje sneeuw en tijd voor een stamppot bieten. In het bos is het rustig en stil, hier en daar een vogel die doet wat hij wil.…

nu sneeuw niet meer is, en ijs frisheid van een kerstbevroren sterrenhemel in vroege morgen de slee, het schaatsen, ijskristallen op het raam winters speelplezier, als prehistorisch dier uitgestorven nog even rest in oude zielen de herinnering krom gebogen uit de tijd deze generatie sterft en met ons wat winter was…

als de wind gaat liggen en de kou uit de lucht is dan breekt de hemel open door jouw stralende lach die het laatste ijs als sneeuw voor de zon doet smelten…

de donder dringt en rolt hoekig over scherven een dek dat knispert, de doffe speklaag onder de ribben van een rubberzool dit is het late antwoord op de iele schicht in deze diepvrieslucht wil geen vezel bederven de zeebonk veegt het kristalpoeder van de stoppels duikt gapend in het donker dons van de kajuit knieschijven in de klem van een…

Sneeuwvlokken dwarrelen, alles is bevroren Tranen worden ijs, stoppen met stromen Gevoelens blijven steken, zoals voetstappen in sneeuw Een winterlandschap vol vragen, daar ga ik heen…

Een deken van sneeuw Glinsterend als kristallen Gevangen Door zonnestralen Je blik oneindig ver De natuur Gevangen door sneeuw en ijs Genietend Van wat je ziet Een plaatje Een waar paradijs Spelende kinderen Wat een feest Ze kennen geen kou Lopende neusjes Maar niets zal hen hinderen Te genieten Van dit geweldige Winterfeest…

voordat je een voet op het dak van de wereld zet laten monsters je zien dat ijs en sneeuw zich met rasse schreden uit de opgewarmde voeten maken een drempel is hier de plaats om niet verder te gaan…

een klein gehucht gehuld in sneeuw dat lijkt verdwaald in deze eeuw als in die glanzend glazen bol die jarenlang zo boordevol en troostrijk op de schoorsteen stond en ieder kind zó prachtig vond... een mooi stukje verleden tijd dat langzaam door de vingers glijdt…

de sneeuw, het ijs, de pret vakantie, feesten, einde jaar de warmte ingebed het smelten, stromen, schotsen ijs zijn tekenen van overgang het nieuwe jaar breekt aan de bomen krijgen knop…

Bij Moskou denk je vaak aan sneeuw en ijs en aan die koele Slavische gezichten, maar volgens de recentste weerberichten is deze stad een tropisch paradijs. De dode Russen vallen van de daken, maar met de hitte heeft dat niets te maken.…

diep in mij sluimert een gedachte, een wortel bezeten van ongeremde groei nog vormeloos ontwaak je vanuit een onzichtbare wens naar een zichtbare drang sneeuw en ijs houden mij niet tegen ik stroom ik adem ik leef…

Het is winter net zoals Het altijd weer is Sneeuw en ijs en lage temperaturen Ja het is winter die wel tot aan april kan duren De winter daar zijn wij Hollanders aan gewend Buiten waait de wind om het huis En de kachel staat te snorren op 4 Ik heb de winter nooit anders gekend Maar nu het is winter het wordt kouder en er komt sneeuw O god…

er ligt nog ijs in plakken waaruit het water vlucht tot stof en vuil berusten er ligt nog sneeuw op daken waar troosteloos vertoeven het huis gekraakt verlaat en het koude laken blijft nog even bitter haken aan de rechte hoeken want het grote plein was wit ooit helemaal wit gedicht mijn woorden klonken er toen ook helder en het…

Buiten ligt een halve meter sneeuw Kouder was het nog niet deze eeuw En alle theorieën ten spijt Er lag ook geen ijskap in het Krijt…

vaak smelten de vlokken hier in hun val soms klitten ze samen in de vuist van een kind dat de bal kneedt, de stramme pop ziet groeien met zijn grijns van kiezels, zijn krullenbol van twijgen rond de middag al verzinkt hij in een groezelige pap vandaag volhardt de vorst naalden van ijs driften rond ik rijd met lichte voet over een spiegel…

mis de ochtendrijp in roze tinten bij een rood omkranste zon het ongerepte witte landschap waar de stilte krakend klonk grijze buien met hun sluiers sneeuw die dansen op de wind krasse schaatsers langs de strakke kragen riet verglijdend in het verre niets eens zal de vorst zijn winterse entree gaan maken anders zal de lente nooit…

Het strooizout doet zijn werk, als het wordt ingereden, in sneeuw en ijs op straten, met hulp van overheden. U ziet dus dat het zout maar rustig grof kan zijn, het doet perfect zijn werk, 'Wees dus maar niet te fijn'. Mattheus 5:13…

in ijs heb ik je vormen bevroren geen natte vingerwerk maar zagen en grof boren met branders heb ik de details verfijnd jou elegantie meegegeven je transparant gelaat gedecoreerd met haar uit sneeuwkristallen jij bent het mooist van allen ontdooien als de lente komt zal je dan ook heel zwaar vallen…

ik zag je al van verre in glanzend onderscheid je duikt en danst zweeft wollig lang in winters vrije val komt met velen zacht dalend op de dwarrelwind ik vang je schoonheid op mijn hand in lichtende kristallen je gloeit nog één keer aan en langs mijn huid traant nu jouw kort bestaan…

je waaide sneeuw witter dan de winter ooit ontdooide ik rijpte hoog in bomen door de strenge vorst kristalliseerde in jouw kleuren toen ik zon als eerst zag komen maar vervaagde door jouw sneeuw die ons licht in diamant verstrooide…

Opeens zie je hoe iemand ijs overstak, hoe hem de kou beving of een ander einde en je zegt: kijk, hier heb je zijn schoenen, leren mantel, wanten. 'Waar is de tijd? Hier is de tijd.' ----------------------------------------------------------------- Uit: 'Hier is de tijd', 1998.…

Met op de takken een laagje ijs Sneeuw dwarrelt of valt met vaart naar benee De ijsvogel is zichtbaar Voelt onraad en vliegt weg De sneeuw knispert Onder onze passen 't Is stil in 't wit en het blijft gestaag, zeker vallen Onze schoenen vormen een spoor Ga mee…

Twee rozen letterlijk twee regelrechte rozen december sneeuw en ijs gaat komen die nog blozen knip ik af ik prik mij weer tot bloedens toe de zoveelste keer ze geuren nog…

dwarrelend,gedragen kom je naar beneden begeleid door zachte wind beland je in mijn hand ik sluit mijn hand maar ook mijn ogen ik maak een wens en prevel mooie woorden maar je was weg... toen ik opende mijn hand was er enkel één druppel water op de plaats van wit kristal!…

De rivierendans ontwaakt in een poel van ijs Kleine kolkjes rimpelen het wateroppervlak De tralies smelten voor de ramen druppels tikken op de sneeuw Tekenen van vuur aan de bevroren kust Het krakend ijs verdwijnt in de zoute golven De zee komt langzaam weer op gang Rivieren herwinnen hun kracht Wintertaferelen verdwijnen Dankzij…

de sneeuw van vandaag zo maagdelijk nog zonder een enkele voetstap maar helaas blijft er niets onbetreden en bevingeren wij al wat kwetsbaar is vernielen al dan niet bewust het fragiele laagje ijs op de vijver van overwintering wellicht kunnen wij voortaan iets voorzichtiger zijn…

We leven met de nukken van de pluim De weerman kan ons ijs en sneeuw beloven Maar op zijn woord kun je hem niet geloven Zodat ik al zijn praatjes niet meer pruim De vorst is weer een keertje weggebleven Die Hiemstra kan ik echt geen pluimpje geven!…

Ik ben je droom ik kom bij jou ik help je uren verder door de winterkou wees maar niet bang, ik ben een vrouw ik ben zacht en stil en helemaal wat je wou Alles zal veranderen vannacht Alles moet veranderen vannacht Alles mag veranderen vannacht De tijd heeft alleen maar gewacht Door diepe sneeuw en pakken ijs breng ik jou naar je paradijs…

Nu vriest het flink, maar ligt er ook veel sneeuw: Het ijs is slecht en mag men niet betreden. De tocht komt pas na kilometers vegen Of na een dag met lekker warme regen.…

op mijn balkon drinkt een vogel van het smeltende ijs in een stralende zon achter het glas hoor ik het gesprokene overdenk en laat bezinken buiten ploft de sneeuw uiteen op de grond de merel lest zijn dorst en ik de mijne…