4839 resultaten.
Een brief
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 552 Een brief
Die ik lees,
Een brief
Die ik wil
Verscheuren,
Zoals het mij verscheurt,
Een brief
Nat van wind
En van regen,
Maar vooral van mijn tranen,
Ze vallen op mijn schoot
Met de snippers
Van de brief,
Die brief,
Waarin beschreven wordt,
Wat er is gebeurd
Met jou,
Mijn liefste,
Hoe je bent gegaan
Naar een plek
Waar ik nog niet…
eb
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 126 de zee
bestaan in zwijgen
tijd om te verliezen
het water
trekt zich terug
in gesmoord verlangen
het verlaten
eindeloze hervertelling
waart rond in gedachtestromen
de snippers
oude en oudere vloeien
vertraagd heen en weer
het verlies
wandelt over het water
tijd om te gaan…
de poort
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 153 tijd gespiegeld in de stikken
van mijn oma’s Zeeuwse dracht
ik hoor theedrinkende terrassen
een sigaren rokend zware stem
bij kar en kraam kletsende vrouwen
de luide schreeuw der marktkoopman
ik ruik de in een ton gerookte paling
de geur van varken, paard en koe
van zilte vers gevangen vis
van pas gerooide uien
ik slenter terug de schaduw…
speekselvloed
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 2.282 treinreis
blootsvoets in mul zand
in een nevelwolk van gekrijs
verdwaalpaal en pier en dijk
verdubbelen door de honger
we waden door een zilt rijk
weg naar het terras in de duinen
olijfbomen en dwergpalmen in een kleipot
de geur van gestoofde ajuinen
een parasol overkoepelt de tafel
we zinken in een kuipstoel
in een ovaal van lauwe schaduw…
weggaan
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 650 ik leg mijn hoofd op tafel
naast het lege glas
snippers dwarrelen van de tafel…
opties
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 521 frontpage snippers
perfect ideaal
in mijn opgestoken handpalm
tijdens de stilte waarin
zelfs de wind geen richting kiest
neerdwarrelen en verdrinken
in een moeras zonder getijden
of lichtvoetig dansen over
vaste grond richting horizon
zonder tegenwind
ontwaken onder een zon
waar de perzik niet meer smaakt
als een regenachtige dag…
rivier van geestdrift
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 223 zo zou alles moeten zijn een rivier
zonder begin
zonder eind
daar waar je waadt en baadt
enkel daar de massa van het water
begin en eind op de einder van het zicht
alles voorhanden, een oever, het strand
struikgewas en links en rechts
eindeloze toevoer van geestdrift
wat snedige vrienden om het aangevoerde
wat te snipperen en een glas wijn…
voorbij lopen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 67 ze neemt de verkeerde
deur in het verzamelpand
onbedoeld
stapt ze de
werkplaats van de
kistenmaker binnen
ze ruikt het zaagsel
ziet de houtkrullen en
snippers op de grond
ze kijkt naar de leesbril
op de werkbank
ziet op schragen
een grafkist in aanbouw
onbedoeld barst ze
in huilen uit
ik moet hier niet zijn
snikt ze ik…
Voor vader
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.592 Jouw stoïcijns zelfvertrouwen
Verscheurde mijn spiegel
Verstrooide mijn zelfbeeld
Over de bodem van mijn ziel
Letterlijk onder de voet gelopen
Je hebt mijn naam geroepen
Getracht de snippers te vormen
Naar jouw evenbeeld
Maar het bleef bedrieglijk
Anders
Genen in je eigen kind
Bleken gemuteerd
Tot daadkrachtig wezen
Ben je bang dat…
X. Oktober, sloper van mijn streven
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.309 Oktober, sloper van mijn streven en mijn hopen,
uw moker is van lood
die weegt ter lome leên me en houdt mijn nek gestopen.
Oktober; en uw aêm, mijn lammer lijf beslopen,
Oktober, maakt mijne ogen groot.
Van alle spel geweerd de blijde zomer-kieten,
en te aller rust gekeerd;
verlaten alle luste’ en die me zelf verlieten,
Oktober, - als een…
vrees
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 141 gedwongen gedachten
vertroebeld bloed
angst in de aderen
aanvaarden moet
knikkende knieën
trillende vingers
borrelende buik
verwerken moet
bevende benen
verrimpeld vel
ontredderde ogen
het leven een tel
broze botten
uitgevallen haar
ingevallen wangen
pas dertig jaar
verslappende spieren
haat in het hart
onrustige geest…
Noorweegs drama
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 151 Mijn denken is verscheurd
mijn verstand ligt in snippers
op de vloer van mijn leven
Onuitspreekbaar helse gebeurtenissen
torpederen mijn hersens.
Ze laten slechts één gedachte leven,
in woorden die nooit antwoord vinden:
Wat is er met de wereld?
Weet jij het?…
gedroomd leven (2)
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 93 slaap rust van
lichaam en zin
de naaste
haast gelijke
van de dood
droommachines
blazen lucht in
woorden strooien
snippers licht op
verborgen beelden
knarsende
ijzeren woorden
en fluisterend
tule van toen
lang geleden
mijn moeder
giet geruisloos
warme melk in
de palm van
mijn kinderhand
pareltjes dauw
over…
Schaduw
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 944 Schaduw,
schijn of onderdeel van mij.
Naargelang de dag,
vóór mij,
achter of opzij
maar steeds standvastig nabij.
Zelden opgemerkt
of vereremerkt.
Zonder echter; ben ik er niet.
Een wezen zonder schaduw;
is een lichaam zonder ziel.
Schaduw;
voorafbeelding van het leven.
Nooit stil,
altijd anders.…
Schaduw
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.646 Bevrijd zal ik pas zijn
Wanneer de schaduw
Mij in zachtheid bedekt,
Stil in duisternis uitgestrekt.…
Schaduwzijde
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 441 mijn schaduw gaat altijd
voor me uit
hij brengt me waar
ik wezen moet
bang hoef ik nergens
voor te zijn
hij vangt de eerste
klappen op…
Holbewoner
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 639 afgescheiden van de buitenwereld
donker als de nacht, een holbewoner
lichte vlekken vormen zijn ideeën
de spelonkwand tovert zwarte schimmen
op het netvlies van een onvast weten
twijfelachtig grommen ze te glimmen
met een naam de zekerheid te heten
en hij wist dat buiten deze zwartheid
helder stralend, wetten moeten werken
ver voorbij de schaduw…
Daar zou ik willen zijn
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 602 Eenzaam ben ik onderweg
naar een gevonden bestaan
van nieuwe schaduwen
en een geboren
licht
waar ik weet dat
de verlossende slaap
en
de vragende tijd
alleen op mij
zullen wachten…
Schaduw
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 464 Door de tijd getekend
sleept ze traag zich voort
verschuilt zich achter vormen
die ondoorlaatbaar zijn
Krachtige vingers nemen
groteske vormen aan
een veldslag is gewonnen
als de zon zich buigt…
in de schaduw
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 816 het was
stil vandaag
ik was niet
alleen
verwarmde me
aan de zon
in de schaduw
van jou
niets zeggen
vertelt soms meer
dan dreggen
naar nutteloze
woorden
het was
stil vandaag
bij jou…
Afscheid
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 2.142 Er staan twee mensen
Aan het eind van de straat
De zon op hun gericht
Schaduwen vormen zich
Aan hun voeten
Geschreeuw
Weerklinkt tussen de huizen
Ze gaan allebei een andere kant op
Vormen zo hun eigen weg
Schaduwen blijven achter
Het staat op de straat geschreven
Lange tijd verstrijkt
Lantarenpalen floepen aan
Mooi recht in een rij
Nu…
imaginatie
hartenkreet
1.0 met 7 stemmen 1.021 flauw kaarslicht
tovert schemerdonker
en silhouetten
tegen de wand
zwart contrasterend
in alle facetten
komen ze beeldend
tot leven
onder één vorm
op het stenen doek
aan de ene kant
van het lege bed…
haiku
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 348 Wind en zon maken
van mijn losgeraakte haar
een Medusahoofd…
Mijn schaduw en ik
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 525 Ik slaap niet, ik luister
naar mijn schaduw
zie hoe bedroefd hij
de handen in zijn zakken
steekt en af en toe
knijpt in de nacht
soms bukt hij zich
eigenlijk al sinds jaar en dag
om een dode vogel
onder de houten planken
te begraven
hij laat de wind
met de duisternis praten
ontbindt zelfs geen stormen
in de ijzige kou
hij ademt…
In de schaduw van m'n kater
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.143 's Ochtends vroeg kom ik uit het café
in de schaduw van m'n kater, iemand
staat in het wit met z'n armen te maaien
Ik herken engel Gabriël van 'n schilderij
en ben aangedaan dat ik van zo dichtbij
naar gods boodschapper mag zwaaien
Eerste dagkroeg gaat alweer open
m'n kater, bang voor natte voeten
hou ik met bier op 'n afstand
Een agent regelt…
Heel nabij verlangen
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.302 Je bent
die donkere plek
op witte lakens
die milde schaduw
in de nacht
je bent
dat heel nabij
verlangen
dat net
dat mij wil vangen
je bent
dat dobberen
op de gracht
dat lenig
op mij wacht…
onzichtbaar
netgedicht
3.0 met 38 stemmen 2.236 ik zag niet
hoe jouw ogen zochten
langs de bladeren op de grond
alsof je leefde
in de dood
met hen
de laatste schaduw nog leek vast te klampen
en uiteindelijk besloot
nogmaals zeg ik je
ik zag het niet
noch het tuinpad
waar je laatste voetstap
nog afgedrukt staat
-als bemind-
ik zag niet hoe je naar me omkeek
ik hoorde…
10 mei
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 521 Aan de schaduw van
de bomen kan je het zien
de zon staat al hoog…
bert andré ( voor mieke)
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.319 ik zie nog hoe je altijd
noodgedwongen
in zijn schaduw liep
- hij was zo'n grote man -
en hoe hij dan weer
jou steeds opnieuw
in het zonnetje zette
- hij was zo'n warme man -
hoe groot is nu
die lege plaats naast je
niet enkel pijn en eenzaamheid
maar vol herinneringen
hij was in dit leven
zoveel mensen tegelijk
dat zijn afwezigheid…
schaduw
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 691 Ik verstopte me voor de zon
omdat ik bang was
dat zij teveel van mijn gedachten
in mijn schaduw zou vinden
Want met mijn schaduw
leef ik in harmonie
ben ik één geheel
licht en donker
soms enorm groot
en af en toe heel klein….…