Netgedichten

netgedicht (nr. 17.461):

In de schaduw van m'n kater

's Ochtends vroeg kom ik uit het café
in de schaduw van m'n kater, iemand
staat in het wit met z'n armen te maaien
Ik herken engel Gabriël van 'n schilderij
en ben aangedaan dat ik van zo dichtbij
naar gods boodschapper mag zwaaien

Eerste dagkroeg gaat alweer open
m'n kater, bang voor natte voeten
hou ik met bier op 'n afstand
Een agent regelt het verkeer omdat
de computer stuk is, zegt de waard
z'n gezicht lijkt op een natte krant

De waard ziet de engel voor agent aan
ik weet beter, Gabriël geeft vliegles
voor de oplossing van het file-leed
Al spoedig word ik de deur uitgewerkt
omdat ik de kroegbaas Delirium T
blijf noemen, terwijl hij Jan heet