Alle inzendingen over Spuit

Wie aan een ernstige verslaving lijdt Die enkel maar één dag wordt onderbroken (Eén dag niet drinken, gokken, spuiten, roken) Raakt die verslaving uiteraard niet kwijt. Op zondag lieten wij de auto staan, Op maandag geven wij hem weer ruim baan.…

Jij buigt klanken om tot woorden raakt het laagste in onze taal Zelfs de tongval is gespleten en geslepen tot een triest verhaal Nog steeds strelen letters mijn lust junk ik nog een woord spuit hunker in Wanneer woorden niet meer scoren dan kan ik zeggen ik ben een ex hero-in…

In yellowstone park loost old faithful zijn vocht Hemelwaarts oprispend eenmaal per uur Spuit stipt zijn aardbodemdampen van vuur En gloeiendheet water dat een uitweg zocht Bruisende vuurvogel laait con fuoco Eeuwige wederkeer naar mama coco…

Alleen de liefde kan mij redden Maar ook voor haar heb ik afgedaan - Ach, is de gedachte Ik lach om vlinders in mijn buik Crush on you – een lugubere clou Ridicuul haast, maar literair En passievol vooral Ach, zijn we niet allemaal levensmoe ’T is toch ook niet spectaculair Iemand met een arm om me heen Nu ik de spuit gebruik…

gemaskerde mannen thermische overalls spuiten uit bussen bij de beelden een schorre stem het voortbestaan der mensheid staat op het spel er wordt besmet door vlinders fladderend binnen buiken de virusscanner is vooreerst gestuit op de gewone spikkelspanner (ectropis crepuscularia) vrij vlind'rend in en uit primadonna als…

in spin, de bocht gaat in en spring draai het touw stevig rond dubbele zwiep voeten veren licht als veders van de grond uit spuit, de bocht gaat uit rennen, draaien, keren dubbele zwiep en luchtig passeren touw als arcadeboog in voorjaarsvlucht gezien met mijn eksteroog…

In vroege lenteochtend tijger lacht naar de maan schatert de gebrilde kikker in zijn groene naakte waan schalks langs de vijver daar spreid zich een bruid in gerichte mannenijver te voorschijn zijn spuit en klimt op ’t vrouwtje slanke benen wat krom dauwdruppels drinken want de mensen zijn dom.…

Hem kan ik nooit meer los zien van de spuit, Het sprookje van Lance Armstrong is nu uit.…

Als een adder in het gras, spuit venijn door onbreekbaar glas, de telefoonlijn is geduldig. Wanneer een vlieg op het behang, een dodelijke spin blijkt tja dan, zijn de poppen in het luchtkasteel als marionetten aan het dansen!…

de eeuwige andere kant ineens sta je er midden in als je wandelt in de stad over land door dorpen zoals sommigen nog doen jij en ik vermoed ik steeds minder mensen ze gaan het uit de weg dan hoeven ze niet te denken over asielzoekers het waarom van een spuit een verlaten boterbriefje de betekenis van verlatenheid alleenstaande nauwelijks…

Hij aarzelt niet en braakt liters water, terwijl iedereen het ziet spuit hij onverminderd voort, de sater.…

In het oude Valencia lopen kwistige vrouwen door roodgelakte stegen terwijl dikke mannen haastig hun paella eten en de fonteinen spuiten van plezier.…

Wat is de wereld ingewikkeld en waaróm begrijp ik zoveel niet waarom zijn landen steeds in oorlog of komt het omdat je dubbel ziet Waarom kan er geen vrede heersen en ruik je de dood en ook verderf en moet haat dan overheersen Maar haat is ook geen waterverf Dan kon je met heel grote slangen spuiten over al het kwaad Zodat…

Je steekt me aan, de spanning stijgt Ik voel vuurspuwkracht ontbranden Ik spuit de lucht in, vrolijk, vrij Weet niet waar ik ga belanden Heel even vlieg ik zonder vuur Het moment is bijna daar En klokslag op het twaalfde uur Spat ik kleurprachtig uit elkaar Ik wens een ieder langs deze weg Een inspiratievol nieuwwoordenjaar…

Vraag ik me toch af, wie al die graffiti spuit op onze omgeving?…

in rijm voel ik me thuis in luie stoel voor de buis wat er op is maakt niet uit ik zap bij weeromstuit spuit strofen bij de vleet terwijl ik afhaalpizza eet sms'en is geen probleem terwijl ik de ramen zeem ik drink lekker sterke koffie strijk onderwijl mijn kloffie zo ben ik veeltaaks op dreef ik geloof zowaar dat ik leef…

Omdat jij niet wil weten dat ik van je houd slik ik mijn liefde in met als gevolg een steeds groter groeiende vuurbal die door mijn lichaam raast op zoek naar een way out waardoor soms in een moment van onachtzaamheid als ik naar je kijk de liefde uit mijn ogen spuit en jij daardoor ineen krimpt van schrik en ik bij die aanblik snel…

Ik blijf me voortaan volledig isoleren zij zien me als een heel gevaarlijke cel 't liefst zouden zij me willen elimineren of stevig vastzetten in een heuse isoleercel Of zij gaan me volstoppen met medicijnen, met pillen, poeders en plakkers en de spuit zij zullen dat niet bekennen, wel denken zij: Jij, goed- of kwaadschiks: bij ons eruit!…

het is warm de fontein spuit haar zilveren stadse sappen uit over de kinderkoppen een kind huilt in een wagen een fanfare sproeit noten platanen verwachten lente een bruiloft verandert levens het gemeentehuis uit roze bakstenen opgetrokken waakt over dit bruisend plein als een stenen mensenwaker een kind huilt in een wagen het weet…

De troep moest toch ergens worden gehaald liefst om te vullen toch, die spuit. Naar binnen was toch geen probleem vloog op 't bed af, naar de slapende man. Die werd wakker, schreeuwde 'ga heen' en met een klap, was ie verdwenen! een kort leven voor een mug!…

Blazen schrijversteksten hun laatste adem uit, verraad de kleur van inkt, waarin het neon de twijfel spuit, breekt alleen het ego in het zicht van elke morgen, vloeit het licht door polsgewricht, verstijfd in een literair gericht van achter ieder poëtisch aangezicht, in het zicht van dichterlijke associaties of het snel gekozen plagiaat…

de octopus tentakelt jou en zuigt zijn noppen vast spuit inkt op maagdelijk papier vlekkend op a-vier je zinkt in troebel water waar stilte schreeuwt om later het zicht is woorden kwijt als angst met morgen strijdt kom zwem met mij de warme golfstroom de octopus is slechts een tijdelijke droom…

altijd draagt en niemand die het ziet hoe je wegteert van binnen niet wetend hoe opnieuw te beginnen kind van de nacht waarom ben je zo stil gevallen vervallen het is je om het even zolang het donker is leid je dit leven het maakt je niet meer uit alles verloren in het spel van het geld en het enige wat nu telt is je volgende spuit…

De beklemming schiet als een pijl omhoog bezet mijn borst en zenuwbanen grijpt me bij mijn keel Op volle toeren jaagt mijn bonkend hart snelle roffels door mijn ribbenkast Ik lijk bezeten door een kwade geest die zijn gif blijft spuiten tot het toppunt is bereikt Mijn hersenen zwoegen antistoffen worden aangemaakt ik kan weer vrij…

doodziek binnenkomen woorden bereiken je niet lijkt op een van je kwaaie dromen je pa huilt van verdriet je denkt dat het wel meevalt maar niks is minder waar infuus, spuiten en pillen leven in het ziekenhuis valt me zwaar moe van het vechten en ziek zijn spuugzat zijn van je leven dank de dag dat ik er weg mag gaan en weer kunnen lachen…

Je rolt je mouwen op, En plaatst de spuit. Voor even geen zorgen, Voor even de zon. Voor even dromen, Dat je altijd zo leven kon. Je denkt terug en moet huilen. Zo had het niet mogen gaan. Je hand gaat naar je wang, En je voelt een vertrouwde traan. Je jeugd was niet perfect, Maar dat mag de reden niet zijn.…

De lente komt en komt alweer, nu spuiten de vulkanen en witte wolken druppelen hun lading op het land.…

woorden stokten gevoelens wrokten langzaam van binnenuit stemmen kleurden naar een hoger timbre met een blikkerig geluid de zon scheen vaal warmte leek met een wolkende wind te verdwijnen door mistige flarden jankte het blauw gele licht in een plotseling verschijnen de schreeuw is gekomen een genadige spuit gaf rust in een glimlach…

weet niet waar je bent maar voel je hogerhand altijd dichtbij soms trillen jouw kleuren in het noorderlicht geeft kou jou een gezicht of lees je in de kranten bij een natuurspektakel met aan de achterkant de rampen een enkele keer van binnenuit als in ontspanning gloeiend lava uit rustende vulkanen spuit groots zijn de fenomenen…

Gebeurtenissen stromen door mijn hoofd, kranen spuiten spontaan herinneringen over mijn voeten Kikkers springen uit het bad Wat zo gewoon leek staat nu te demonstreren en houdt me wakker Gooit de ruiten in Ik schuil achter de vitrage Schaduwen slaan de trom Ze wonen op straat en verklaren me schuldig Ik ben niet meer veilig voor de…