Alle inzendingen over Stalen

De stalen vogel maakt zich klaar Motoren, brullen en gieren De start zet zich in... Ineens ben ik heel kwetsbaar... Ik doe een schietgebedje en vraag aan Onze-Lieve-Heer "Bewaar ons voor een ramp, en zet ons veilig aan de grond weer neer..."…

waarbij in het amen van samen de kwaliteit van de feestelijkheid aan de orde is gesteld met stip vonden wij de geboorte van het kind het unieke moment omdat ieder mens dat ooit van zichzelf heeft gekend en nu opnieuw beleeft in een andere tijd met zelfbeeld als runner up de boom in al zijn verscheidenheid van nordman groen tot in staal…

Bergen staand Rollend invalide Wachtende hopen Naakte karkassen Van links naar rechts Acht hoog onverteerd Voor een nietsontziend Vraatzuchtige beul Een hongerig allesetend Vretende shredder Geraamtes schaamteloos bijtend Verteerd Kotsende dieseldampen Staalsnippers schijtend Pijnlijke dood brakend Verlossende redder Gelakt vrijend staal…

verschil Het leven drukt op je als een zwaargewicht dreunend fabrieksgeluid legt je stem stil Middagdienst loop je vandaag nachtdienst komt met morgenzorgen Ochtendienst schijnt reeds vaag in de moede geest van overmorgen Toch komt ooit nog eens de tijd dat "gouden" handen hebben geleerd Miljardenomzet komt voort uit arbeid die door "stalen…

Granietgrimmige gezichten staren naar vuurvliegen van staal die levens doden naarstig bijeen gezochte moed stroomt door jagende bloedvaten en aders weggedoken achter summiere dekkingen op het avondplein der overwinningen.…

Geerte, kom, gaan we de stal nog eens rond, Alles is binnen en 't vee is gezond, Neem onze Janbaas maar mee op de arm, 't Zal hem niet schaden; daar binnen is 't warm. Ziet ge de Witkop in 't hoekje wel staan? Hemel, wat kijkt zij ons wonderwijs aan! Weet je nog, hoe ik na weken beraad 's Ochtends ter markt ging?…

weer was er die omslag in je stem na het stilstaan van de tijd jij ging jezelf voorbij wilde terug de warmte in maar de messen waren geslepen het koude staal sneed in scherpzinnigheid de vriendschapsbanden door legde waarheid bloot van wankele pijlers waarop het samen rustte relaties stierven door de kou die nodeloos naar binnen…

ontziend leven gewalst & geplet in mallen gegoten in duigen gebogen in plannen gesmeed staalhard geslepen met woorden gevormd & in regels geperst door ouders van goud gevoed met de angsten van lood om oud ijzer dat rusten verroest & schepen vergaan, holle woorden in dode taal 'k heb niets te zeggen denkt de man van staal…

Het melkvee staat weer terug op stal, een enkeling breekt nog uit die t grazen niet laten kan. Maar met t lengen van de kou, en korter worden van dagen, slaat genadeloos de stal-blues toe. Klaaglijk loeien zij over groene velden, en de stier van hiernaast. Hoe weemoedig hun dansant.…

Een middag met vader hij regisseert een toneelstuk in het patronaatsgebouw en ik dwaal ondertussen rond over de zolder, kamer na kamer muffe spullen van vroeger heiligen die ik niet ken van hout dat ik niet ken glad en glanzend geboend maar uit de gratie geraakt soms nog als voorspraak meegetroond in een optocht hier zijn ze echt hier…

verborgen maar nieuwer dan ooit zal verrijzen uit 't oosten een Kind met liefde getooid dat ons komt vertroosten met engelen die zingen en spelen op hun schalmei de duistere nacht verdringen voor jou en voor mij daarvoor is ’t wonder geschied een Licht glanzend over 't heelal dat ons nooit meer verliet Gods Zoon, geboren in een stal…

Micha zei het al: Het Evangelie nestelt Zich in Bethl'hem's stal...…

Jonkvrouw Elisa heeft mij wreed afgewezen maar ik stal haar hart...…

een vuurrode blos zongen wij er bevlogen op los als een warme, heimelijke betovering van stal en ezel en gelijmde os…

De gouden cirkel glanzend op het witte vel zijn ongrijpbare waarheid in wankele letters Ogen zuigen het landschap rond gesloten bomen wringende handen kneden gebalde vuisten Staal op staal rolt de afstand op duistert leven in opstropende vlakken…

een trillend lichaam gaat op in stalen veerkracht ivoor en kattendarm…

koud staal verbrijzelt porselein uit verleden tot scherven huilen…

Verbogen staal slaat In grijze schakeringen Kleuren zijn doodsvlucht…

Vuur verwarmt, vervormt koud ijzer, wringt staal om staal, hamerkabaal, al smedend schept de smid, ambacht, schept smedend schoonheid, kwaliteit, spades, hekken en hakbijlen, hoefijzers…

Een kruimeldief uit Lutjegast Had van zijn daden niet veel last Hij stal wat hier hij stal wat daar En had het aardig voor mekaar Maar toen ontmoette hij een vrouw Die wat meer luxe van hem wou Hem werd verzocht flink aan te poten Hij moest zijn arbeidsveld vergroten Zodat hij zonder veel gemok Met haar naar Gróótegast vertrok Dus de moraal…

Vertrekkende vlucht Een groep ganzen in v-vorm Vee staat nog op stal…

De stal een kribbe en wat hooi beesten in de plooi een zacht verwachten nachten die stil zingen dat het vriest en kraakt een gedachte flonkert die aan vrede raakt de boom heeft al de stal beworteld glinstert in de sneeuw zijn schone schijn nostalgisch groen de geur van dennen maar kunst wint snel terrein kerst zal binnenkort een…

de stal een kribbe en wat hooi beesten in de plooi een zacht verwachten nachten die stil zingen dat het vriest en kraakt een gedachte flonkert die aan vrede raakt de boom heeft al de stal beworteld glinstert in de sneeuw zijn schone schijn nostalgisch groen de geur van dennen maar kunst wint snel terrein kerst zal binnenkort een…

wie stal jouw hart en heeft de sleutel meegenomen haar ogen keken leeg terwijl zij ijskristallen uitademde ~*~…

Ik wil praten met de maan Ik wil stalen met de sterren Ik wil staan met volle handen Helpen dat kind dat in de scherven staat!…

Ik wil praten met de maan Stalen met de sterren Ik wil met volle handen staan En mezelf niet hopeloos zien staan…

Ik schijn met de lamp op de stal de heilige wordt verlicht in de lichtbundel. Is het schone schijn, of zou dit onder de noemer vallen van schijnheiligheid?…

Stalen berenklauwen.…

De onrust vlug gesust: het gave staal een veilig graf de gladde wand een koele schoot. Al snel stoot hij mij uit. Daar lig ik uitgestrekt op 't stalen bed dodelijk ziek herboren.…

Er was eens een stiertje in Dieren Dat steeds in de stal liep te klieren De moederkoe zei: Een rund dat ben jij Om hier de zaak zo te verstieren…