Alle inzendingen over Stallen

ik had een vredige kerstnacht verwacht dacht mijn schaapjes op het droge maar het zwarte dat ontbrak we zijn gaan zoeken op de velden waar herders hun kudde telden klopten aan bij stallen het bleef spoorloos voor allen heb mijn kerstgroep toen eens goed bekeken maria jozef en de beesten ook daar geen taal of teken van mijn vermiste…

En ze besloot de stallen de rug toe te keren, want ze wenste zich niet langer te laten koeioneren.…

Je gezicht spreekt beukdelen De dramatiek ten top Kerven en spleten Zorgen aan je kop Oud en verweerd Deels al verteerd Takken heb je laten vallen Een mosttoupetje liet je stallen Als tranen konden spreken Door rimpels welhaast bezweken De tand des tijds voorspelt En je lijf al een beetje helt Rimpels als spleten Plaatselijk opengereten…

Gerucht van melk en ijzer in de stallen, van hooi en room de reuk tot in de keuken; een ritueel luidruchtig zonder spreken voltrekt zich als de avond is gevallen. De ruiten blinken door een waas van tranen waarin het huisgezin naar buiten zwevend het toegeschoven bord ontspannend ledigt. Gespoord slapen de paarden en de hanen.…

Paarden uit verschillende stallen grazen hetzelfde gras. Schapen in de uiterwaarden tellen schepen. De schreeuw om hulp werd niet gehoord arm schaap op zijn rug. Gezoem van bijen gefladder van vlinders honing als beloning. Natte namiddag het regent katten en honden pas ook op luchtvee!…

ik kan het niet plaatsen, het gehucht dat in mij woont me geselt met lege kamers en onderverhuurde stallen, de straat verzonken in een diep gelegen spoor het voedt de woorden in mijn mond, beweegt als een kadaster uitgemeten van hoek naar hoek, de lens bespiedt mijn lichaam en leunt op het trefpunt waar het stigma lange zinnen schrijft…

een bijbelvertelling de lijdensweg begon na het bevallen bezoekers gingen onbedaarlijk proesten m'n ouders wisten ook niet wat ze moesten me houden of me elders zien te stallen ik ben niet wat je noemt een godenzoon en vrees zelfs dat Hij zich voor mij zou schamen (dat jong is niet van mij, ik zweer het …amen!)…

Grazende stedelingen, omringt door stallen van verfoeibaar goed. Verdwaast snoept menig dier zich vol, in de illusie dat het suikervrij gras is! Wijken vol dier, groeien beestachtig snel. Aan de rand kijkt het dier argeloos toe hoe versteend leven zich opdringt.…

'Herinnering aan Volland' Kijkend naar Holland zie ik linten van files stromenderwijs ter bestemming gaan, stuurhutcabines op vier of meer wielen in dampen van diesel aan de einder staan; veen, onder talloze hallen bedolven, varkens in stallen verzurend het land, appartementen- complexen in dorpen, kronen op torens in 't westen…

Een straffe wind staat op verlichte ramen Maria, jong nog, loopt op alle dagen In haar geval bepaald geen welbehagen Een keizerlijke volkstelling eist namen Een straffe wind staat op verlichte ruiten Maria kan nu elk moment bevallen Het zal geschieden in een van de stallen De herbergiers sluiten haar immers buiten Nog even en de engelen…

Het woord was water geworden een woest kolkende zee zocht de diepten van de polders vulde de putten en wellen en trassen in de slapende huizen en hoeven steeg in de dorpen en gehuchten drong in de stallen waar het vrezende vee aan halsters en touwen rukte muren stortten in, zolders en balken raakten los van hun ankers, dreven met mannen, vrouwen…

nu is mijn leven te geef ik open stallen en hallen van mijn eigen kasteel kom maar publiek vergaap je aan zwaarden koetsen, ridders en paarden droom in het bed waar we vrijden en sliepen voel aan de muren de aanval van toen het bloed in de groeven de sporen van hoeven kijk naar de brug de stinkende grachten denk even terug hoe…

Als ik eens met mijn deur in huis zou mogen vallen Mijn leven rond de tafel uit zou mogen stallen Een boom zou mogen planten uit mijn zieletuin Wat zou het water van mijn zee glashelder zijn.…

Die engel van de hel zal zijn motor niet voortijdig stallen. Als het hem hier voert over een weg rijdend met hoge kilometer tallen.…

de controverse in zijn voordeel te laten gedijen, in de hoop dat hij vertraagt, mijn baardgroei laat snijden in de mes die aan twee kanten snijdt de tijd is een meedogenloze monster die parmantig op de bühne van het bestaan zich presenteert als heerser over verdriet en het gemis van ruimte waar wij in rust onze levens in zouden kunnen stallen…

Slagers zijn vakmensen. Slagers slachten. Dat hebben ze eeuwenlang gedaan. Slagers zijn vakmensen. Slagers slagen. Dat gaan ze nog eeuwenlang doen.…

Hier en ginder wipt Een venster open, in de stallen bromt Een dof geloei, dat allengs luider komt. Een hofhond slaat aan 't blaffen, vluchtig glipt De haan het hok uit, op het eenzaam land Roept hij de dag uit, hel en triomfant.…

Vele jaren zijn heen gegaan sinds ik nog op die plek heb gestaan De oude hoeve waar ik als kind heb gespeeld Mij nooit een ogenblik verveeld De groene poort, het hof, de stallen Vroeger vol bruisend leven, nu vervallen Zacht heb ik de deur achter mij dicht gedaan In de hoeken weven glimmende spinnen hun ijle waan Een zonnestraal zoekt…

zullen schuwen Ik zal u loven met mijn stemgeluid Of kloosterzuster zijn, dag in dag uit Laat uw barmhartigheid mij steeds omstuwen Mijn lieve kind, je bent pas twaalf jaar oud Maar goed, Ik zal je een keer laten vallen Wanneer je op het ijs aan ’t schaatsen bent Je breekt een rib en krijgt het aardig koud Ik zal wormen en maden in je stallen…

Spelen mag ik in de stallen. Er zijn ratten, cavia's, kikkers, konijnen, apen, katten en honden. Mijn vriendje is Kerrie. Hij heeft een canule in zijn buik. Maagzuur is zijn redding. Maandenlang moet dat worden afgetapt. Elke dag ga ik met Kerrie wandelen. Op een dag is hij niet in zijn hok.…

in nabije weilanden vreugd’ koe loeien uit stallen losgelaten na winterverblijf... geuren gebeuren, open slaapkamerraam bloesemlucht vermengt met vers gebakken brood... fietsbelbel klinkt anders, lentevrolijk nu kindergelach, geluiden sterven weg...…

Romp zonder armen, mokkend crucifix; een zwam, onwelriekend aan de muur van stallen. Aluminium dagen, ijzeren jaren kloppend op de snelweg voedt zijn boodschap. Benzinepomp, vijfde evangelieschrijver! Zuilenheilige die zijn volgelingen toeroept ‘Vlieg naar de koperen einder! Daar is de zoetheid.…

De koeien staan weer in hun stallen, de maan ontwaart zijn bittere schijn, verheven op haar voetstuk kon ze slechts nog vallen, Het lijkt heel lang geleden maar ik proef nog het venijn.…

We hadden een transportbedrijf Fokten biggen in stallen En met mijn lenige lijf Deed ik aan voetballen Totdat ik een blessure ondervond En maandenlang niet meer kon spelen Meer pijn deed dat dan de feitelijke wond Want wat als de knie niet meer zou helen?…

ontbreekt niets in ogen van honger en dorst ook de massa om mij heen is paraat maar zie je ook wat het kost dat ik mij vooral op de ziel verlaat mijn horizon blijkt jouw kim niet te kruisen waar bergen van mist en gestolde stenen het uitzicht lijken te versmallen; mijn leven tot jouw gedachte te kuisen en mijn gevoel buiten de wereld te stallen…

Aan de zwaluwen zijn mijn stallen verhuurd, zij worden mijn liefste vertrekken: de balken krijgen sieraden, in die weelde kan ik tijdeloos verjaren. Hier voer ik een stil bewind: als een kamerheer ben ik in de vrede thuis. ----------------------------------- uit: 'De wijzers bij elkaar', 1974.…

NOMADE Hier spreekt vanuit de koninklijke stallen Uw captain, mister moon, alias Nomade Lees goed, en luister, 't is echt geen tirade 't Gaat over jong en oud, kortom: ONS ALLEN Ook zonder footprints ligt hij aan je voeten De globe trot je af met google maps Beklimt mount everest in twee, drie steps Nooit meer iets in een atlas op te…

de opstand van het vlees komt langzaam van de grond het beest loeit knort vergadering uit niets gaan er stallen in de hens de oorzaak ligt weer bij de mens insecten virussen bacteriën nog nauwelijks met het oog zichtbaar geven infectiekans tot de dood volgt remedie is nog niet gevonden geen winst bepaald dus behandel- nood niet…

oranje om me heen de lange tongen de hitte met haar loden zwepen zuigt in golvende lijnen vochtige franje de aarde zengt mee als in een gebedslied en trekt de ziel uit de monden der bloemen zelfs de witte bruidssluiers verhangen zich te bruinen tersluiks als weleer klakt het open maar klakken bestaan alleen nog aan verroeste haken in oude stallen…

In mijn smakelijke droom vannacht had ik drie biggetjes gekocht omdat ik vlees zo lekker vind. Ik noemde ze Knir, Knar en Knor. Zwijnsvriendelijk woonden ze in onze lekke schuur. Ze hadden een zwijnenstal gemaakt en een modderpoel gewrocht. Mijn biggen denken nu dat ze zwijnen zijn die smakelijke mensen houden omdat zeugen lekker zijn.…