3466 resultaten.
Licht en duister
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 433 Grijpende schaduwen
vangen de dageraad
schuiven langs aarde
schilderen muren grijs
Tastende vormen
omhelzen elkaar,
in gemeenschap
maken zij het stille schemer
Groeiend naar het duister
dat ooit weer sterven zal,
als het diffuse licht
haar zacht de dood inleidt…
mijn wereld ontwaakt
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 701 als de hunkering naar liefde
ontluikt in een hart
het verlangen door dromen
zoekt naar zichzelf
mijn wereld ontwaakt
in één enkele zucht
de kleur van dromen
mij zachtjes omhult
hoor ik het stille sterven
van een schreeuw in verlangen
als de nacht mij vol liefde
jouw tederheid schenkt…
De spiegel ?
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 778 De vrouw spiegelde zich aan het plafond
haar twinkelende lach weerkaatste
glaspareltjes als geluid
De rijkdom in haar ogen
was haar stille kracht
Hét meesterwerk
dat geen schilder
in kleuren kon vatten
Spijt bij het verdwijnen
van die eigenwijze lach
kwam te laat
zelfs de foto kon de lach
niet meer laten zien…
Wat ik dacht
gedicht
3.0 met 67 stemmen 18.063 Ik houwde haar vaardig uit de taal
(de stukken vlogen er vanaf)
en stelde haar op in een stille zaal.
Wordt de onrust mij te machtig
of verdwaal ik in een vreemde stad,
dan vlucht ik mijn museum in.
Met de catalogus in de hand
vind ik alles prachtig.
-------------------------------------------------------
uit: 'Teruglopend water.…
verlangen
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 780 Zoete zachte zoenen,
als de ochtendnevel op het uitheemse eiland
waar wij onze honger willen stillen
Verheven boven alles
de liefde die de honger aanwakkert
ons lijf laat roepen om méér en méér
En wie ben ik om het jou te onthouden
wie ben ik om je niet te geven;
Lippen om kussen van te eten…
Nomade van papier
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.338 Herinneren ligt soms later
in het kwetsbare verlangen
gevoelens te baren
uit schoot van stille ziel.
Afwezigheid die me raakt
vertelt mij het verhaal
van de zoekende nomade
de zucht naar thuiskomen.
Het gemis zoekt dan woorden
als voelbare letters
die veilig het nest
van papier induiken.…
'k Vraag niet, of mij de eindeloze vreugde wacht
poëzie
2.0 met 23 stemmen 2.675 'k Vraag niet, of mij de eindeloze vreugde wacht
Van een volmaakte dag,
Maar, of ik eenmaal in de stille nacht
Voor eeuwig slapen mag.
Mijn lusteloosheid
Schijnt bewusteloosheid,
Genoeg genot;
En eeuwig leven schijnt mij eeuw'ge rusteloosheid....
Leer Gij 't mij beter, God!…
iris calderoni
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 232 in haar naam ben ik verliefd
iris calderoni
memlinc glimlacht in haar ogen
zij heeft iets
van een stille avond in de herfst
en tachtig rimpeltjes
twinkelen in haar gezicht
bijna alles is zij vergeten
maar niet haar naam
men merkt nog aan haar ogen
hoe mooi
de klank is van haar naam
kom binnen zeg ik
ga zitten
hoe is je naam?…
Heilige Vrouwe
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 666 in die stille, sobere kapel
trof mij haar toegewende blik
onder flakkerend licht bedolven
vloeide iets van heimwee
naar oude geuren en vrome
gezangen
hier, op het grazige boerenland
tussen zwijgzame dorpen aan
de glimmende rivier
vermoedde ik mijn vaderhuis
en moederschoot, droomde ik
mij ooit geborgen…
Liefde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 787 ademgevend
vastgegrepen
omhoog geheven
door een kracht
van stille ogen
begrepen
verweven
met een macht
van tederheid
als klokken
zingend
in het ritme
van openheid
bij een adem
zo zacht
als bij twijgen
opgesplitst
ontpopt
in hemels
in alles voelen
in alle wensen
als op iconen
niet gemaakt
door mensen
zo zou de liefde
kunnen…
VERBORGEN DAGLICHT
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 501 Het licht verschuilt zich
per dag,per uur
Reden hoef je
'm niet te vragen
Verbergt zich achter
de donk're rug van winter
Zijn stille handen
diep in de zakken
Keert pas op z'n schreden
terug op januaridagen
Met het blozen
van het nieuwe jaar.…
Hartverscheurende liefde
hartenkreet
3.0 met 33 stemmen 3.119 De glooiingen van jouw hart
rimpelen als een schaduw
over jouw gevoelsleven
de dageraad breekt,
ontluikende vensters
van wederzijdse omhelzing
stille mascara tranen
gaan vlekkenloos samen
in allesomvattende liefde
onwerkelijke schoonheid
vormt een zacht contrast
van pijn en geluk.…
De nacht in mij
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 238 De nacht ontkleedt mij
in een stille wake tot
diep in de broosheid
van mijn poriën
die eens werden gevoed door
het naakte pantheïsme die
de vleugel was die mij droeg
doch de gesel die mij tartte
zag ik niet als de gesp die mij
verbond met het verlangen
om eeuwig trouw te zijn
aan die vagebond
die mij verried en de deuren
wou forceren…
Koude winternachten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 78 Uit de stille brief
die je me stuurde
vallen eenzame letters
in somber duisteren
krijgt jouw fluisteren
een onbestemde klank
in koude winternachten
vriest de liefde aan het hart
door waanzinnig verlangen
nu ik je steeds vaker niet begrijp
is dreigende leegte onberekenbaar
aan vergankelijkheid onderhevig.…
voorjaarshaiku 4 - 8
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 110 stelpend:
om mij wattige wolken
zon op mijn huid
bij de stille sloot
steekt hij zelf de loftrompet
narcissus
dat verre duin
in de zon op haar rug
een lome vrouw
kijk nou die meerkoet
met plastic overschoenen
pvd!…
geplukt
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 466 jij ruimt het sop uit stille waters
wringt het vocht uit lichaamstaal
maar je verdrinkt in lege dromen
en plukt de boom des levens kaal
ik scherp mijn geest aan botte bijlen
punt de grens van mijn geloof
maar wat ik ook de spiegel toe roep
op schreeuwen na ben ik al doof…
beheersing
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 223 buiten de ringen van de arena
is de stille sluiper het monument
van geduldigheid geworden.…
Al gaf ik het een plekje
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 748 achter in een hoekje van de kast
hangt jouw vest
en hangt jouw jas
op juist die stille momenten
dat ik het niet meer trek
laat ik me verwarmen
en omarmen
nog steeds dragen ze jouw geur
alsof je weer even
heel dicht
bij me bent
zoals het vroeger was…
Samen een
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 577 Flarden van mist verhullen jouw grillen
des te meer reden om mijn liefdeshonger te stillen.
Ik voel me met jouw geest een
jouw lichaam voel ik meteen.
Geef me ons bestaan
en sleur me van deze eenzame ellende vandaan.
Vertel ons verhaal aan iedereen
en laat ons nooit meer alleen.…
Tikje bovennatuurlijk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 87 in stille mijmering
is rust mijn maat
stress en haast de onverlaat
wij bouwen luchtkastelen
met een zee van tijd
als fundament
scheppen licht en lucht
in een ongekunsteld spel
tikje bovennatuurlijk dat wel
maar wij zijn
geen schipper naast god
vrijheid is ons enige gebod…
Even was er
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 187 Even was er een witte wolk
omkranst met zonnestralen
die zweefde in het stille blauw
over het heldere water
velden met zonnebloemen
waar jij altijd zo van hield.
Daarin voelde ik jouw liefde, met
de wind stuurde je me kracht
die ik soms zo hard nodig had
Moeder je bent me nog zo nabij.…
De stillende pijn
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 383 Slechts één kus verwijderd
van onze droom
ben ik
ontsnapt
aan verharde grond
om je mond
te stillen
heb ik
verslikt
en verzwegen
slechts één lief verwijderd
van de hemel
dacht ik
met liefde
de pijn
te doden
maar
slechts in één adem
heeft de dood
mijn liefde
gepijnigd…
Hand in hand
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 183 Stilte in de straat
slechts roerlingen
schaduwen tegen het donker
stilte alom bij het huis
waar een stoet van muggen
de historie beklijft
gewist
in leisteen geschreven
stil aan die zijde
waar het ritme van de liefde
aansluit op een driekwartsmaat
eindeloze dans
in het stille van de straat…
Universum
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 285 Stille verwondering over
het onmetelijk universum
waar mijn ogen naar reiken.
Me dan afvraag is daar ook
leven zoals wij dat kennen
hier in ons aardse bestaan.…
Hachelijk
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 126 ingebroken uitgebroken
aan jouw spullen gezeten
rotzooi op de grond
foto's van overleden dierbaren
zijn stille getuigen van wie
hier ongevraagd binnen is geweest
golf van onveiligheid giert door
jouw lijf dat extra alert is
ondanks de vermoeidheid
tevergeefs probeer je de slaap te vinden…
Beleving.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 181 Een stille kracht ketent hen aaneen.
Eerst als korte fragmenten verschillend
Van aard, dan later vormen zij toch een
Samenhangend geheel.
Uniek zoals ervaringen worden gecreëerd
En door het denken worden geselecteerd.…
Sprakeloos
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 471 sprakeloos loop ik eindeloos
door de straten
van nergens
ik ben de weg kwijt
wie helpt mij
stomverbaasd kijk ik naar de
eindeloze stille wegen
die nietszeggend
het asfalt niet verteren
ik ben de weg kwijt
wie helpt mij
ineengeslagen kijk ik
naar alles om mij heen
stilte is de overheersing
van het
alleen zijn
wie helpt…
Ik zou het moeten weten
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 201 ik zag een vuurgloed
over het koperblad
het streelde mijn emoties
de tranen die ik had
geuren roken minder rot
van dat wat sterft
het is het jaargetij
de herfst
die weemoed
in de aarde kerft
en och
ik zou het moeten weten
in een ritsel
van de stille nacht
onder de sprei van dauw
daar is het
waar nieuw leven wacht…
HET TOEVALLIG GELUK
poëzie
4.0 met 8 stemmen 1.512 Door de nachtelijke stad,
Langs verlaten wegen,
Vult mijn geest zich met de schat
Van een stille zegen.
Nog gebogen door de druk
Van het mensenleven,
Vind ik menselijk geluk,
Waar geen mensen streven.
Uit het troosteloze zwart
En uit donkre hoeken
Daalt de vrede in mijn hart,
Dat moe is van zoeken.…
Die langzaam uitdijt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54 Geest die vervlakt,
Zichzelf versmalt
Tot een dunne,
Stille streep
Emoties gevangen
In niet meer
Dan een levenslijn
Die slechts een tralie
Smal is -
Medicatie die voorkomen
Moet dat ik door de
Ondergrens ga,
En bewerkt dat
Waar mijn geest
Zichzelf steeds meer
Uitdunt, het lichaam
Langzaam uitdijt tot
Niet-normale…