4689 resultaten.
SCHONE AFGANG
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 49 Op het weilandje
staan wat dorre bomen;
één is vol bloesem:
een schilderachtig aanzien
van de vergane boomgaard.…
VOORJAAR AARZELT
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 72 Het grasveld ziet bont
van krioelende krokus;
schoon de lente wacht,
toont zij hier al vol trots haar
kleurige vingertoppen.…
Gevat
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 683 Model achter glas
bevriest ondanks minirok
toch niet helemaal…
groeien
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 1.475 persoonlijke groei
van een vrouw in bloei
in de bloei van haar leven
vol van haar streven
schrijdt ze voorwaarts op haar eigen pas
tussentijds vertoevend
aan de Ringse plas
zich lavend aan het stromen van water
emotioneel geklater
een met de rimpeling
zoals zij het leven zingt…
Oud gevat?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 93 De wijn is oud gevat,
ik als drinker onervaren
verdronk in flessen onbenul
mijn wapen was een degen
die in een duel elke kurk
doorstak, schonk de tijd mij
toegemeten tot het jongste nat
niet meer rijpen kon en
elke dag komt de bodem
dichterbij in de ziel van de
fles ontstond de razernij
het glas vertekend en vergrootte
de jeugdzonden…
Lege liefde
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 764 Toen vroege bloemen
zich niet met bloeien
hoefden te bemoeien
geurden ze fleurig
beurtelings gekleurd
Nu zijn ze eigenlijk
alleen maar bezig
met het overleven
zonder door te groeien
laat staan nog te bloeien
Leeg bleef liefde liggen
vage vragen knagen
aan de volheid
van het samenzijn…
Mijn bloem!
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 636 Eens een bloem stralend als de zon,
wetend welke richting op te groeien.
Beseffende wat zij nodig heeft,
om te kunnen groeien.
Nu de herfst is gevallen,
wordt ze snel ingetogen en slap.
Energieloos van het langdurige staan,
heel de tijd stralen en toen kwam een klap...
Wanneer zal zij weer gaan bloeien?…
Teveel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 92 Steeds meer en ieder neemt,
aan onze hebzucht komt geen einde,
en straks is ons het dichtstbijzijnde,
het langst vertrouwde vreemd.
Wat ooit bestond tussen zon en maan,
en wisseling der jaargetijden,
de natuur stond ons terzijde,
is dat alles ons ontgaan?
Wij worden nu nog slechts door tijd,
en domheid van een ramp gescheiden,
wie staat…
verkwikkend verrijkt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 195 Het welriekende bos
na een regenbui
een lafenis is
voor groei en bloei
ervaar dan een diepe adem
als het bergen van de Zilvervloot.…
Een bloempje blauw
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 463 Een bloempje blauw satijn en zacht
Vol ermee een tak
Groei een stamper en een steel
Bloei een draadje met wat meel
Wees met jou de kracht…
Zonder uitleg.
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 210 Zoek telkens
naar je blijven,
bloei de winter
zo eventjes
door jezelf
in de vrieskou
als een geiser
De drang om
open te zijn
naar het licht
komt van
de wortels
die groeien
uit je spreng.…
Haastige bloemen
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.468 Haastige bloemen bloeien.
Kan de tijd niet staan?
Ziet uw kindren aan,
Hoe ze groeien.
Allen, allen, allen,
IJlen, wijlen, vallen,
Bloeien op en af
Als de bloem op 't graf.
Aarde, groen en sneeuwig,
Voer ons, die vergaan,
Waar de sterren staan
Als gedachten eeuwig.…
Proeven
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 155 Laat mij in alle rust
ontkiemem/ en
probeer mij niet te storen
in mijn groeien.
Anders ben ik/ reeds
gestorven
voor jij kunt proeven
van mijn bloeien.
{pety soerabaja, mei 1988}…
laten zich ongeschonden gelden
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 150 terwijl voorjaarsstormen
me betuttelen
met herfstig
zelfs mijn vrijheid
aan banden legt
groeien zij
sterk geworteld verder
laten zich
ongeschonden gelden
met rijke bloei…
Bloeien fraai
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 216 de mooiste bloemen
lijken altijd al vergeven
op het toppunt van hun bloei
maar ook zij
moesten een heel leven
wachten op die groei
hebben eigen blad
en steel gekoesterd
met zorg en tederheid
in samen wiegen
het leren voelen van
warme genegenheid
dan pas knoppen ze volmaakt
en bloeien fraai in
liefdevolle samenspraak…
je geld of...
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 745 ik zie opnieuw de bloemen groeien
plastieken stapels liefde
voor een leven veel te kort
om nu reeds weg
grijze vegen door het patroon
recht op recht, de tegels hullen zich
quenast in donkerbruin
zo gewonnen, snel geronnen
leven weggevloeid
dit is geen grijns, mijn vriend
maar het laatste staal
voor jou speciaal gevat
in mijn koude hand…
"leef"
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.772 Het leven is
als een bloem
omring haar met liefde
geniet van haar kleuren
laaf je aan haar geuren
laat haar groeien
laat haar bloeien
koester haar
in de stralen
van de zon
leef in liefde
want dat is de bron…
Voor D en E
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 376 Raak elkaars hart
Schilder het in de mooiste kleuren
Niet in wit en niet in zwart
Blijf groeien en bloeien
Als rozen
Die geuren
Leef, geniet en
Laat elkaar
Altijd blozen…
Een teder moment
netgedicht
4.0 met 165 stemmen 78 ik heb
in je sporen
bloemen zien
bloeien hun
harten kleurrijk
oplichtend
in tal van
vormen voluit
waar jij
in een teder
moment het
kleinste bloempje
in je handen
liet groeien
bloeien nu struiken
de bermen uit
donker
ruizelen reuzen
hun weemoedig
refrein want
jij was hier
en zij willen zo
graag ook hoog
bij je zijn…
Geen wilde takken
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 199 iedere lente
wilde ik weer
groeien naar het licht
hoger de vrijheid
ontdekken in blauw
en het groen van mijn blad
maar elk jaar
werden mijn takken gesnoeid
zij wilden breedte en bloei
mijn vruchten
zo voor het pakken
geen wilde takken
ben geknot
in de groei van talenten
een boom in het bos van dezelfde enten…
Waarom zijn we hier?
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 164 Zou hetzelf zichzelf niet kennen
Wij zijn allen bloemen in het veld
Zonder het veld komen we niet tot bloei.
Eenmaal vroeg of laat,
neemt de wind ons mee.
En waaien we de… Eeuwigheid in…
In filigrein van pijn
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 377 de helling op
waar warmte breekt
in vergezichten
de zon in rimpels bron
langs rotsen stroomt
licht snijdt glas
de pas af in
doorzichtig existeren
de glazen schijn gevat
in filigrein van pijn
sculpturen
klinken kristallijnen
tonen barsten als
hun spiegelbeeld
verstart in tijd
mijn harten
bloeien steen in
dierbare herinnering…
waarde
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 857 kijken
door mijn ogen
zie ik bomen groeien
mensen bloeien
gras wat na één dag
verdort
door de kijkkast
zie ik beelden komen
mensen honen
gras wat almaar
groener wordt…
Ode aan de liefde
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 739 Breng een ode aan de liefde
open de knoppen
in je hart
laat ze groeien
laat ze bloeien
in mystieke kleuren
Onthul haar schoonheid
tot in het diepste
van je ziel
En het wonder
zal gebeuren
Want liefde is alles
maar ook fragiel…
BOMEN
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 61 (tanka)
bomen hebben veel
verhalen te vertellen
door te luisteren
naar het ruisen van de wind
hoor ze toch eens fluisteren…
Bloempje
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.035 Met de zon in mijn nek
ben ik hier
nog niet in bloei,
maar wel aanwezig
Hoe wordt ieder bloempje
mooier, ouder, wijzer?
Ik word groener,
maar wil presteren.
Ik groei door,
maar kom niet verder.
Ik ben een bloem
nog in de knop
Is er dan geen ander,
bloempje, plantje
of een boompje als het moet,
dat mijn blaadjes kan ontvouwen?…
De waterlelie
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 523 Zie de lelie op het water
Dansend in de zonneschijn
Uit de donk're grond gerezen
Mag er in al z'n schoonheid zijn
Laat hij zien - ik mag er wezen
Uit de donk're grond gerezen
In de diepte stil gaan groeien
Laat hij zien - ik mag er wezen
Staat nu rustig blij te bloeien
In de diepte stil gaan groeien
Geworteld in de zwarte grond
Staat…
Hartsbloem
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 690 Na tijden groei
En knop na knop,
Kwam je in bloei,
Leefde je op.
Als een fontein van vuur,
Kleuren, geel, blauw en rood,
Kwam heel je natuur,
In mijn ontwikkeling bloot.
En, voort gaat je bloei,
Je kleurenzee,
In onstuitbare groei,
Neemt heel mijn leven mee.…
beadem mij
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 873 Beadem mij met je ziel
Zo ik weer leven uit blaas
Dat bloemen doen bloeien
Waar honing uit zal groeien
Het zoete van de dag
Zal smaken naar maanden van gelach
Laat me dromen in je hoofd
Zo ik kan ontkomen
Aan een eenzaam hart…
Ontbloot
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.223 Ontluikend in volle zon
mocht je een tijdje volop bloeien
wat zo veelbelovend kon
kan nu niet verder groeien.
Op het einde van dit korte leven
al ben je dan een beetje dood
wil j'er ruimschoots een vervolg aan geven
met je bovenlijf ontbloot.…