Alle inzendingen over Te laat komen

Ze wilde d'r dromen graag uit laten komen en kocht daarom postcodeloten. Een stralende dag was begonnen. D'r droom werd bewaarheid. Yvonne had dit al verwacht, aangezien ze die nacht had gedroomd, dat ze niets had gewonnen.…

In mijn gedachten kan ik zoveel tegen je zeggen, maar durf het niet over mijn lippen te laten komen. Als ik je iets wil zeggen, komt het er niet uit. Jouw ogen zijn te moeilijk en je hart te makkelijk. Ik heb geen woorden voor dit gevoel, ik kan het je ook niet uitleggen.…

ik heb alles uitgedaan en weggesmeten kaal ben ik mezelf gebleven heb me toen aan jou gegeven Eva zonder slang je bent mijn paradijs ik woon je uit tot al je grijs verdwenen is je handen weer met kleuren spelen en in je mond de appelsmaak vervliegt ik zal je vele keren laten komen heftiger dan in je stoutste dromen…

Zoals uit de zwart geslagen boom met afgescheurde tak toch weer het groen bloedt en straks de bladeren komen, zo wil ik hier mijn woorden laten komen als kamer, huis bed.…

Zoals uit de zwart geslagen boom met afgescheurde tak toch weer het groen bloedt en straks de bladeren komen, zo wil ik hier mijn woorden laten komen als kamer, huis, bed.…

Zoveel woorden had je klaar zo van “kijk die eens” en “kijk daar” tegen alles wat “anders” was maakte je bezwaar toen het einde in zicht was verdwenen je oude inzichten ras maar in dit leven was er tijd tekort voor alle antwoorden je moest je onverkort gaan verantwoorden je bent snel gegaan te laat komen, daar deed je immers niet aan.…

Lakens tot mijn knieën de man die mij wil wil ik niet wakker maken voor mijn eigen verlangens Dan maar in gedachten handtastelijk van het een het ander laten komen en wegglijden in slaapgenot Opstaan in een nieuw leven: hoe ben jij naast mij beland na al die avonden bij mijzelf voelen hoe jij zou voelen wie ik ben?…

nooit meer echt niets altijd wel iets het denken aan kan, zal nooit weggaan dromen, blijven dromen tot werkelijkheid laten komen doen wat kan en mag met een traan, of een lach woorden van een dichter maken het leven lichter houden van zo mooi beschreven dicht, heel dichtbij dat vers leven…

Waar verstop je dank en zegening, vreugde bij het krimpen van een ziekte zonder uitweg beginnen, groen verzinnen penseel maakt duizend tinten blauw en geel in aquarel geen gemoei meer wel gestoei verhuizen, dromen en al het goede laten komen weelde, overvloed onmogelijk is mogelijk ik ben onmetelijk rijk…

als ik nu eens niet zo onzeker was niet als nu dan had ik je in dit gedicht naar me toe laten komen…

komen vóórdat hij het van iets beticht.…

Kom laat, kom laat ik u in de armen drukken! Terwijl ge aan mij uw tederheid betoont! Mocht mijn wens nu maar gelukken, Hoe wierdt onze vriendschap dan niet geloond! Aan 't hart u drukken!…

ik lees je noten op papier zacht raak ik de snaren tot strijken kom ik niet moet stemmen om in jouw muziek de klank te laten paren je vibreert in hoge tonen om het ijle tot zijn recht te laten komen contrasteert met donker zwaar langzaam naderen wij elkaar jij bent mijn concert vurig op het lijf geschreven ik mochtje…

Je onder laten gaan, en je weer boven laten komen Vaak zal ik moeten toekijken, hoe je bijna verdrinkt Nog vaker zal ik je redden Want voor altijd...…

Geef niet op, laat komen wat op een nieuwe toekomst voorbereidt. Zo, dus als je teleurgesteld bent in de wereld om je heen; Je gestruikeld over al je leugens bent; en je kunt nergens anders heen. Jij beste, jij droom in mij; geef niet op en blijf bij mij.…

sla dan de bundel open lees voor mij je warme klanken de mooie verzen, de rijke taal een stukje van je levensverhaal met de stilte zal ik zwijgen enkel nog met de lyriek dromen ik zal vergeten al wat me tegenzit mijn hart zal vreugde vinden in dat, wat je door jouw lippen tot leven laat komen…

Seconden glijden in minuten groeien uit tot lange uren gedachten maken overuren in het verre holst van de nacht De slaap komt als bevrijdend voor de gedachtenvolle geest die de dag niet los kan laten de nacht niet kan laten komen Dag volgt wreed op korte nacht uitstel helpt niet op den duur een wereld van uitgeslapenen wacht meestal vol…

uit deze verf laten komen…

ooit was ik de prins op het witte paard die sprookjes uit kon laten komen ook al was het maar in onze dromen jij weet wel dat ik je die illusie nooit heb ontnomen en dus ga ik je vannacht weer zoeken daar in dat kasteel of die verlaten stins en ik zal je vinden en kussen tot het ochtendlicht je ontvoeren naar daarginds daar…

Sukkel je heb het zover laten komen dat er niks meer valt te dromen het is alles of niets een middenweg is er bij jou niet liefde was voorbij en de vriendschap wilde je zelf niet wees gerust haten zal ik niet alleen positief is het niet... sorry lief ik moet je niet!…

komen heftiger dan in Gods stoutste dromen…

Wanneer de mist is opgetrokken, de vogels zich laten horen de dag is begonnen, de zon doorbreekt, dan lacht de mens. Wanneer de dageraad door de gordijnen piept, je het bed uit laat komen, de dag gestart is, de deur open gaat, glimlach ik.…

pak stukjes hemel om de hel te blussen mijn bestaan te sussen met vagevuurmuziek geen rappers meer slammers hitsen op verzuipen in geluid performen slechts verdriet ik beluister het geboortelied dat liefde heeft gebracht want zacht is onze poézie die raakt en gevoel in mensen doet ontwaken lentes weer laat komen in vele warme…

Dat vliedend leven water beroepshalve openingen slijt in grot met doorzicht naar de waarde van zijn droom en dan dat inzicht hoe men zijn wanen reeds sinds lang heeft uitgewoond zonder zijn daken ooit tot dekken laten komen en breed het hemelspan inwast. Omdat alles zo onvast is van voeten en van aarde.…

wat in gedachten verzonken luisterend naar de muziek voel ik, hoe in trillingen van de strijkstok op de snaren de stem van de viool melancholisch of frivool een sprei van innige klanken kan leggen over het publiek het zijn de handen vol passie gedreven die het timbre in het hart laten komen gelijk in vogelbomen tonen zich zetten tussen…

zijn twee Ik ga op reis ik ga op reis Ik ga op reis en ik laat komen Wat ik niet bedenken kan Waar ik nog niet van kan dromen…

in een zachte fluister voegde de wind ze samen haar lach en haar traan streelde troostend langs natte wangen kuste kersenrode lippen lokte haren wapperend warrig even sloot ze haar ogen wimperlang vertelde zichzelf nooit meer iemand zo dichtbij te laten komen dat liefde pijn kan doen maar haar hart spreekt nu al een andere taal…

Hoe heb je het zo ver kunnen laten komen, Waren dit al die gekke dromen? Dat je je altijd al wilde laten verdrinken, Maar het niet eerst tot je hebt laten bezinken..? Je beseft niet hoe moeilijk dit is, En hoe erg is je nu al mis. Over mijn wang rolt een traan, Verdriet, dat is wat ik voel.…

teder zullen mijn handen je strelen in een droom die ons brengt tot een grens onbereikbaar voor velen we zullen de tijd gaan ontsnappen door in elkaar over te stappen te groeien tot bloei we willen de wolken bevolken in het diepste van blauw jij wordt de vrouw van mijn dromen ik zal je zo zacht laten komen dat tranen…

ik heb je gewekt je laten komen en koester je de saaie dromen je verlegen lach je weet dat ik je mag je boeit me mateloos in jou ontsluiten ga ik me ongeremd te buiten ik heb het kind in je gezien het oogt zo schoon zonder volwassen schroom we zijn versmolten in het rood van passie en van bloed de nieuwe waarheid voelt zo goed…