Netgedichten

netgedicht (nr. 9.382):

vibreert in hoge tonen

ik lees je noten
op papier
zacht raak ik
de snaren
tot strijken
kom ik niet
moet stemmen om
in jouw muziek de
klank te laten paren

je vibreert
in hoge tonen
om het ijle
tot zijn recht
te laten komen
contrasteert
met donker zwaar
langzaam naderen
wij elkaar

jij bent
mijn concert
vurig op het
lijf geschreven
ik mochtje beleven
heb je uitgevoerd
je melodie gevangen
jouw ziel blijft altijd
aan mijn strijkstok hangen