8688 resultaten.
In langzaam verval
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 170 heb je
geen bloemen gegeven
geknakt in hun bloei
jij wilt het leven
samen voor groei
niet in langzaam verval
heb je
mijn handen geboden
warm hart en een lach
zag het ja
in je ogen de kus
kwam niet onverwacht…
Laagconjunctuur
netgedicht
3.0 met 61 stemmen 16.971 Als langzaam de staaf van genot
slinkt
Tranen vallen als regen
Een slaak van pijn weerklinkt
Als langzaam het vocht der vruchtbaarheid
druipt
vermengd met bloed
Een rust opkomt als de dood
Sterft het slachtoffer
duizend doden
en ontbeert het genot
voor een hoopvolle toekomst.…
gebroken
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 491 wanneer ik op een stille avond weer aan je denk
- langzaam word ik moe -
wil ik je iets vertellen
ik heb je tranen nog
je tranen en je brieven
en de boodschap die achter je woorden schuilt
het is alleen niet meer of minder dan een illusie
- langzaam word ik moe -
ik voel een traan vallen
heel stil…
Oktober(2)
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 186 terwijl de maand langzaam vordert
voelt men de oktoberwind steeds harder
de winter schuilt reeds in de avond
de lucht barst van de kou
een langzaam landschap vult zich
met de humusgeur van bladeren en twijgen
over het vage zicht van vormeloze dagen
valt nog wat sporadisch licht…
over een leven onder water
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 176 de vis
die ik vanochtend vond
zijn schubben zwaar gehavend
zijn kieuwen volgeschept met zand
hij fluisterde mij toe
met drooggetrokken vissenmond
zwem niet
zwem niet in deze zee
ik ben er naast gaan liggen
langzaam open
langzaam dicht
maar vergat erbij te sterven
het had wel iets
van poëzie…
Verwijdering
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 392 Onze ijsschotsen
drijven langzaam uit elkaar;
hoor ik je roepen?…
Ontkleding
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 369 Wiegende bomen
knielend voor de gure wind
langzaam ontmanteld…
growing pains
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 230 langzaam
wordt
mijn schaduw
langer
Lejo van Kuijeren…
Opheldering
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 111 [Haiku]
wolken verwaaien –
de blauwdruk van de hemel
wordt langzaam onthuld…
helen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 209 de beschadiging
heelt langzaam
van buiten
naar binnen
herstelt zich
wat gekwetst was…
voorjaarszonnetje
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 222 bescheiden warmt zij
tussen wimperharen door
langzaam kleurt het hart…
haar stem
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 312 ze belt
ze praat
langzaam
ze zegt niet
heel veel maar
het is haar stem
die ik altijd wil horen…
[ 's Avonds rekt het licht ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 21 's Avonds rekt het licht
zich langzaam uit, even nog –
raakt het alles aan.…
Wolven
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 125 Een roedel wolven
sluipt langzaam door de toendra
op zoek naar hun prooi.…
[ Ik kan mezelf zien ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 37 Ik kan mezelf zien,
van boven: een stip, langzaam –
op weg naar een doel?…
wolken
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 110 De grote wolk at
langzaam alle kleintjes op
ik was toeschouwer…
VOORTSCHRIJDEND INZICHT
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 510 Voortschrijdend inzicht
Gaat niet snel
Het gaat langzaam
Het schrijdt!…
En dan nog dit
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 115 Langzaam trekt
zij haar jurk
steeds ietsje
hoger
zich nauw'lijks
nog bewust
van de feiten
Vermist
besef
de reden dat
dit continent
immer wordt
getroffen…
Langzaam sterven.
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 375 Aan de oever van mijn leven
ebt de zee langzaam weg.
Alle kracht aan mij gegeven
vervaagd in woorden die ik zeg.
Ik breng mijn laatste dagen naar jou
en als de tijd ze heeft vermalen.
Zijn woorden die ik nog zeggen wou
de tol die ik moet betalen.…
Langzaam maar zeker
gedicht
4.0 met 7 stemmen 8.315 Langzaam maar zeker strekt de dag zijn zebrahals
naar de roodkoperen zon.
Wind woelt door het natte
groene haar van stadsplantsoenen,
ontrolt een hardblauwe vlag
boven de daken. Wie dit ziet
heeft de nacht overleefd
of hij wil of niet.
------------------------------------
uit: 'Verzamelde gedichten', 1996.…
lente
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 442 ik ben zonder geld
langzaam aan het spelen
-dat eeuwige gezeur
van de allerrijksten-
het is eetbaar en
in werking aan adrenaline verwant.
anders dan men had verwacht
ligt iedereen door elkaar
achter de mouw
van een kleine groep voorname mensen
wordt kunstmatig gekiemd graan weer gedroogd
en op de schouder van een bisschop gelegd…
Langzaam trekt alles van je weg
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.193 Langzaam trekt alles uit je lichaam weg
en gaat je geest op zoek naar onze hemel.…
Zonsopgang
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 314 Flarden mist
Heiige weilanden
Een stille wereld
Vroeg in de morgen
Langzaam verschijnt een lichtpunt
Kleurt de hemel
In een zacht oranje gloed
Verlicht de stille wereld
De wereld ontwaakt
Gaapt en rekt zich uit
Kijkt nog slaperig om zich heen
De stilte wordt langzaam verbroken…
Herfst
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 286 Langzaam gaat de natuur
haar groene kleur verliezen
dwarrelend blad wordt over
de grens getild van de zomer
die langzaam gaat sterven.
Door het wonder der natuur.
komt er toch weer een nieuw
seizoen als licht en schemer
elkaar zullen gaan ontmoeten
om samen de herfst te begroeten.…
De onvoorstelbare dood
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 657 Verbijsterd
Langzaam
Tot mezelf gekomen
Dicht ik over
De onvoorstelbare dood
Hoe onwerkelijk is het
Om levend dood te zijn
Zo voelt mijn voortbestaan
In het oog van deze orkaan
Zware depressie - leven
Langzaam vervagend tot nevel
Nauw'lijks zichtbaar nog
Gordijn van de dood
Een mens levend dood gemaakt…
Draagkracht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 100 voerde
Over zoute milde golven
Die haar waanzin konden voelen
Zij voelde zich omarmd door de wind
Die langzaam golven deed ontwaken
Kwam zij langzaam tot ontwaken
En ze wist: ik ben de golven die mij dragen
En de grond onder haar voeten
Was de wind…
Avonduurlijk
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 917 langzaam, heel langzaam
sluipt de vurige tijger weg
achter de donkere bomen
duikt onder in het moeras
van de slapende schijn
ziet niet de ontwakende zebra
die heimelijk omhoog klimt
voor nachtelijke toelichting
ze draaien om elkaar heen
in het avonduurlijke woud
zonder elkaar ooit te treffen…
daarom
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 525 zacht wit
was het buiten
langzaam smolt het weg
door de kou eenvoudigweg
buiten te sluiten
in het donker in de nacht
heel zacht, langzaam
het licht
zachter dan wit
om haar te warmen
haar handen, haar lichaam
te omarmen
diep in haar hart
weer die gloed
vol overvloed
versmolten met haar naam…
van gedicht tot poëzie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 346 Een gedicht is doordachte,
gecontroleerde emotie, zei ik
terwijl ze zich langzaam
voor me opende
doorleefde hartstocht
maakt het
tot poëzie,
en langzaam liet ze me toe
hartstocht ja,
herhaalde ik
terwijl ik in haar kwam,
maar dan
tot de verbeelding sprekend.…
Herhaling
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 385 Vergoten tranen
Druppelen langzaam terug
Vallen, keer op keer…