2436 resultaten.
De herfst giert
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 265 Van
klagende ruitenwissers
die spreken van tranend glas
onderweg, ik wou dat het
weer zomers was.…
Herfstblues
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 388 De ochtend ontwaakt
donkergrijs, spreekt van
krassende kraaien in
verkaalde boomtoppen,
van die forens die op zijn
reis in de file wacht,
van klagende ruitenwissers
over tranend glas,
alleen onderweg
na een donk're nacht.
Ik wou dat het weer
zomers was en dat
jij dan naar mij lacht.…
Anima Sana in Corpore Sano
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 388 De ochtend ontwaakt
donkergrijs, spreekt
schimmig van
krassende kraaien in
verkaalde boomtoppen,
zwart als de nacht,
van die forens die op zijn
reis in de file wacht,
van klagende ruitenwissers
over tranend glas,
eenzaam onderweg
naar daar waar
men wordt verwacht.…
Tranend glas
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 686 Het raam beslaat
door mijn gedachten
ik teken letters
op de ruit
door vochtig waas
zie ik hoe je lachte
voel nog jouw lippen
op mijn huid
ik tel de uren
van verwachten
kijk de wijzers
snel vooruit
stil en hoopvol
blijf ik wachten
ja ooit komen
dromen uit…
elf stedentocht in april, maart doet ook wat hij wil
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 210 broeikasgassen -
ogen tranend als de neus
een trage winter…
Libra
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 118 Ze deed het
Tot ze een ons woog
Het zoog haar leeg
Het balanceren
Het doorslaan van
Haar schalen soms
Twijfelen, weifelen
Muggen, olifanten
Zout, zoet, liefde
Haat, leven, dood
Ja, nee, vasthouden
Loslaten, angst, moed
Aanvaarden, versmaden
Waarheid, leugen
Lichaam, geest, engel
Beest, hemel, aarde
Oorlog, vrede, ziekte
Gezondheid…
VADER
gedicht
2.0 met 60 stemmen 16.734 Hetzelfde buikje,
Golfslag op het nauwelijks kalende hoofd,
Dat voortdurende zwijgen, de voeten op tafel
En altijd tranende ogen. Je glas. Ouder.
Waar we ook waren, was er afstand, was er
Nurkse koppigheid. Je schopte je oudste zoon,
Waar je hem raken kon: enkels, kuiten, schenen.
Meestal onder de tafel of in de kerk.…
Standvast
gedicht
4.0 met 2 stemmen 15.989 wij leggen aan, trekken landinwaarts
laten herinneringen voor anker gaan
die horen bij een periode, bij een plaats
vandaag is zo'n opgediende dag
waarop je anders dan anders eens echt ouder wordt
geen drama, ten hoogste de gewoonte
dat vroeger stil verder van je vaart
wat was heeft zich genesteld
genoeglijk met iets van weemoed wellicht…
Dieuwertje
poëzie
3.0 met 21 stemmen 2.629 Dieuwertje! heugt je nog de avond voor Paas?
Eer ik je vragen ging, stapte ik in mijn plaats,
Mijn woning, mijn schuren, mijn stal nog eens om,
Vast peinzend: tot alles is zij wellekom.
Wit van de hagel, maar warm trots de kou,
Haalde ik de klink op: jij zat bij de schouw;
Ik lichtte mijn mantel; jij wierp op het vier
Een mutserd, en 'k dacht…
Tranend hartje
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.098 Je zal voor altijd bij mij blijven
Als wond diep in mijn hart
Zo zal ik ook over je schrijven
Als gemiste kans met valse start
En toch zijn er die momenten
Waarin ik in het verleden dwaal
Moeizaam terug probeer te halen
Hoe het precies zat, allemaal
Maar hoe hard en diep ik ook zal graven
Hoe goed ik ook probeer
Met jou te loodsen naar…
Mijn tranend oog
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 123 Een half jaar is het alweer geleden,
dat we samen nog kijken konden.
Een ingreep verliep niet zoals bedoeld.
Bacteriën hebben je retina verwoest.
Een oogarts heeft je lens verwijderd.
Ook werden je kamers goed gespoeld.
Nog steeds verzet je je tegen je blinde lot.
Fotograferen was één van je vele taken,
daarom wil je naar buiten blijven…
Tranend hart
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 26 Hoe tranen vol herinneringen en verhalen met kleine
straaltjes ergens overlopen of nieuwe klanken en kleuren met
zich meebrengen om te blijven hangen op de geneugten van het leven
Bekleed met een deken van fluweelzacht, diep in mijn breekbaar hart geraakt.
Terwijl ik de dag ademhaal, barsten zij stuk voor stuk uit
Stromend als een water die zich…
Verslagen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 136 Buikpijn, misselijk
makende beelden
vullen tranende
ogen
van hen die
achterblijven.
Toeval dat zij en
niet jij,
niet meer dan dat.
Slechts een moment
op de verkeerde
tijd en plek,
de zoveelste
slachtoffers
van een of andere
religieuze gek.…
zielig
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 1.962 de simpele val
van
het geheven glas
is niet onderstreept
onderschat
maar het is klaar
dat de comedie
stokt
wanneer ik op maat
de dans die ik
helaas
niet in me heb
ten uitvoer breng
wordt zielig
doordat
mijn inspanning
oprecht
en eerlijk is
en belachelijk.…
Dat wat was
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.192 De kamer verrast door mijn aanwezigheid
mijn ogen gericht op iets dat dood was,
althans voor mij
Het glaswerkmanifest nog in haar hand geklampt
de conversatie met flessen, glasgeworden tranen
Elke keer weer niets en telkens minder
Ik vergaderde ook met hen, de glazen conversatie
maar ik ben gestorven als gevolg van het leven
Ik en m'n grootheidswanen…
Het lege glas
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.485 In de vitrine aan de muur, tussen de
vaantjes en medailles staat als
eerbetoon zijn lege glas.
Jaap is niet meer en missen nu al
zijn verhalen, maar één ding staat
wel vast, hij moest ook het gelag
betalen…
Een barst
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 275 gebarsten
druppels blijdschap
vloeien traag voelbaar
sijpelend weg
het glas eens
zo helder van klank
is dof geworden
kan de wijn niet meer omvatten,
die door de scheuren
weggelopen is.
door de spleten
dringt de wijn
de droesem blijft
dit sterven doet geen pijn…
het geluid van glas
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 96 in de stil gebleven lucht bewoog iets
niet vanzelf, niet zonder kleine voortgezette
trillingen door tijd
en de glans van weergaloze weerschijn
uit kortstondig licht gevangen,
kleurrijk
tussen bladeren en een oud gebaar
aangeraakt door zachte adem gleed
een klein kristal tot aan een ander, tikte
tinkelend
en daar
opende geluid een…
Als glas
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 65 Er is hier een groot verdriet geweest
Nee, het is geen verdriet
het is een tafel vol lege glazen
Waar een avond lang alles doorheen is gestroomd
Fragiele blikken snel vergeten woorden
Verglijdend vragen hoe het afgelopen uur het leven was - als glas
Alles ter wereld als glas
Alles vol, dan leeg, vreemd gespiegeld
Hoewel alles glas…
tranen in de morgen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 909 de nacht verdwijnt
in werelds ontwaken
tranende ogen
begroeten de dag
waar duister verdwijnt
in nevelflarden
het gezang van de merel
even verblijdt
verdwijnt haar hoop
op vleugels gedragen
het lied in de morgen
vervaagt
in het niets…
Gelukkig was ze.
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 616 Ik zag haar staan,
ze keek me aan met tranende ogen.
Maar er verscheen een glimlach,
toen ik een glimlach terug gaf.
Met haren zo vet
alsof ze jaren niet gedouched had
met kleren die kapot waren,
niet om aan te zien.
Maar gelukkig was ze
door het kleine beetje liefde dat ik gaf.…
er zij licht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 61 op de zolder
van het kasteel
honderd stukjes
glas in lood
eeuwenoud
kwetsbaar en dun
één vergissing en
je hebt al een barst
kijk naar de zachte
kleuren het
getemperde licht dat
door de ramen valt
dit raakt aan iets hogers
de liefde voor oude
dingen de koestering…
Negen levens
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.449 Het leven duurt zo lang
om jou te ontdekken
Wat weten golven van zijn
wat weet aarde van mijn zicht
een bijziend, tranend oog
Aangetrokken door jouw vuur
beloofde het warmte en licht
In de koude duisternis ligt
sinteling van jou en mij
wachtend om uit elkaar
jij en ik, van ons
besmet te zijn…
Negen levens
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 1.748 Het leven duurt zo lang
om jou te ontdekken
Wat weten golven van zijn
wat weet aarde van mijn zicht
een bijziend, tranend oog
Aangetrokken door jouw vuur
beloofde het warmte en licht
In de koude duisternis ligt
sinteling van jou en mij
wachtend om uit elkaar
jij en ik, van ons
besmet te zijn…
een woord (1)
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 659 een woord
al vaak een teveel
vermoordt
kwetsbare momenten
het grijpt mij
soms naar de keel
het gevoel sterft
dan al in de lente
een woord
vleesgeworden letters
scheppen dan
een nedergang
met tranende spetters
legt boeien aan
waarvan ik mij
niet bevrijden kan
het woord, een teveel
sluit
genadeloos mijn keel…
Diafragma
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 201 Lijdend
Verwevend leiden
Aaneen geklonken
Wijdgesperd diafragma
Helse draad
Smeltende kern
Zwalkend dronken
Afdruk pijnigend
Maat
Geprest ritueel
Uitglijdend in kind
Tijd
Nacht der dag
Rust geen deel
Piekend
Schouderend tranend
Veel…
Passie
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 1.028 Bach, kunt u verklaren dat ik
tranend ben? Het leven heeft me
aangegrepen in uw contrapunt,
mijn haar zit in barokke krullen.
Vergeef me de hobo in mijn ver-
stild en hullend huilen in uw lijnen,
het verhaal in uw koralen.…
avondrood spiegeling....
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.002 ben ik vergeten
hoe dagen vergaan,
in de avondrood spiegeling
tranen ontstaan
waarin ik de wens
dat nachten bekoren
mooier dan dromen
sluit in mijn hart
omhels ik verlangen
het ochtendgloren
waar zonlicht rakend
sluiers breekt
door tranende ogen
die even gesloten
nooit meer vergeten
hoe dagen vergaan…
Geen glas
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 62 wij spiegelden
geen glas
bekeken enkel
hoe alles
uit andere
tijden was
je vlamde
toen ik uit jouw
schaduw trad
verblindde mij met
schoonheid die
je vroeger had
nog spelen
licht en donker
hun afwisselend
spel ooit zijn wij
geboren maar zijn
wij nu onszelf nog wel…
Glas
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.264 Kleurloos
Helder
Zien maar niet horen
Transparant
Kijken
Glas…