Gedichten

gedicht (nr. 5.529):

Standvast

wij leggen aan, trekken landinwaarts
laten herinneringen voor anker gaan
die horen bij een periode, bij een plaats

vandaag is zo'n opgediende dag
waarop je anders dan anders eens echt ouder wordt
geen drama, ten hoogste de gewoonte

dat vroeger stil verder van je vaart

wat was heeft zich genesteld
genoeglijk met iets van weemoed wellicht

onthou, de stad is je niet vergeten
de verjarend alma mater hoedt
zij blijft een deel van heel je wezen
een haven waarvan het liggeld voor altijd is voldaan