2110 resultaten.
Standvast
gedicht
4.0 met 2 stemmen 16.444 mater hoedt
zij blijft een deel van heel je wezen
een haven waarvan het liggeld voor altijd is voldaan…
Kundalini
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 96 Voor degene met een onstilbare
niet te lessen dorst,
een onverzadigbare honger
Niet zozeer naar het bezoedelen
van dansende wu-li masters
of de tenenkrommende gal
van zwaardvechtende samoerai
Als wel naar het zich
op schizoïde wijze
als een mysogynist
verlustigen in het voyeren
van zijn bloedeigen
alma mater
Als pringlevend…
Alma mater
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 165 Het was koud middernacht
gestommel in het hoenderhok
de knuppel, dacht ik
en schoot in mijn sloffen
tussen de dorpel en de deur
vloerde zich een strook licht
op de overloop, een zwarte jas
als molshoop op het tapijt
even verder een paar kisten
te groot voor mijn kleine meid
ik hoor haar hakken tikken
voorbij de tijd, ik slik.…
Expatjer
netgedicht
1.0 met 11 stemmen 62 Een krolse kater 's nachts op pad
Laat onbedorven feuten huilen
Bij alma maters Vindicat
En in de wind zingt schijn zijn lied
Van Grote Markt, Stadhuis met zuilen
Van Goudkantoor en Groote Griet…
Noordernacht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 126 Groningana, 't was mij een genoegen
Te dichten - ook de gaten in de muren
Die kleine potjes van de naaste buren
Zij hoorden alles, ook gelal in kroegen
In Poelestraat, waar vindikater-luizen
De aanwas ging ontgroenen
bij Spilsluizen
En naderhand zich in triomf
ging laven
Aan rituelen bij de
Noorderhaven
De Ossenmarkt heeft voor…
Lelieblank
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 74 .
_______________________________
Geef dat schilderij van Dool
met de rokende heren
in het heilige der heiligen
van de oudste alma mater
aan de Witte Singel nabij
Rembrandt Harmenszoon
van Rijn
grootmeester van clair-obscur
Geef het doek van Reinier Dool
met die sigaren rokende
bedaagde lelieblanke
vrouwontkennende oudere heren…
De schil waarop wij leven 1
gedicht
1.0 met 17 stemmen 5.811 Alma Mater
heet het beeld van Johan IJzerman
en wordt gebouwd van gras,
de schil waarop wij leven.…
De schil waarop wij leven
gedicht
2.0 met 2 stemmen 1.793 Alma Mater
heet het beeld van Johan IJzerman
en wordt gebouwd van gras,
de schil waarop wij leven.…
Doctorea
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 50 mater van het voedingrijk
dieetpatroon in plant- en dierenrijk
verwoord in flux de bouche
van 't rederijk
der genderstudiesuniversiteit
...al krijgt ze eenmaal rijp en oud vast spijt...…
Bonafide Wordie
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 75 Met zeven vragen werd ik ooit
getest
Als puber eerst, toen op de alma mater
Multiple choice - het ging niet opperbest
Een via dolorosa vol malheur?…
Alma
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 519 Soms kijkt mijn meermin op
vanonder vallend waterhaar,
schrijvend aan haar tafel,
haar eiland archipel
Ze slaat haar ogen op naar mij
en kijkt mij af omdat
ik haar verboden heb,
maar antwoord weet ik niet,
ik heb geen stem.
En toch word ik voor haar
een sterfelijk woord,
een zieke man.
Tenslotte zie ik haar
Terugdeinen in
haar…
Entre deux mers
gedicht
3.0 met 27 stemmen 11.380 Ecce mater. Mater nostra. Zie haar.
Hunkeren naar het vuur, smeken om het water.
Vliegen in het luchtledige. Bijten in het zand.
Zie haar. Zie hen. Zie hun poriën van pijn.
Liggend tegen aarde en niet wetend
of ze winnaars of verliezers zijn.
-------------------------------
uit: 'Entre deux mers', 1997.…
op hun rug
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 481 er lopen paarden
met hun veulen
door de avond
na een dag van grazen
dan staan ze stil
schudden de dag af
de nacht kruipt op hun rug
er lopen paarden
met hun veulen
door de avond
na een dag van grazen
de nacht zit op hun rug…
Met de rug naar de toekomst
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 148 Het mooiste, diepste
Verloren dat ik had,
Kind uit mijn eigen
Lichaam voortgekomen
Ten prooi gevallen
Aan zinloos verkeersgeweld
Geeft zwaarte aan mijn
Leven, ondraaglijk soms,
Laat mij voortdurend
Achterover hellen,
Het verleden dat
Mij zwaar naar achter
Trekt, met mijn gezicht
Naar haar toe, met mijn
Rug naar de toekomst…
De tijd zegt niets
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 149 Aan jou, mens,
De gelegenheid
Het woord te nemen,
Te uiten wat er
In je omgaat,
Jij moet het doen,
Jij kunt het zeggen,
Jij kunt de tijd
Vormen naar je ziel,
Want de tijd zelf
Zegt niets, is niet meer
Dan je achilleshiel…
Rug aan rug
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 170 Werelden aan wijsheid
verbergt ze rug
aan rug.
Zo vaak gezocht
in letters, woorden,
zinnen, beelden.
Zo vaak gevonden,
alleen de klank ontbreekt.…
samoem
netgedicht
3.0 met 207 stemmen 38.979 de snijdende samoem
bestuift de heuvels
van de gekliefde geest
die wacht op teder dingen
van haar dura mater
die wacht op later
tot eindelijk een
piepklein duizenddollarvisje
zich gastrologisch heeft geschoold
in het bakken van brioches
in de nisjes van haar
strenggelijnde hoofd…
Mijn rug
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 397 Mijn rug, zei gisteren, doe het zelf maar,
pijnscheuten gierden van hier, naar daar.
Je kunt niet op, nog minder neer,
allemachies, wat doet dat zeer.
Overal een extra handje bij nodig,
loop ik met stok en ben wat blij,
met de aanwezigheid van jou,
een extra paar handen,
want met die alleen van mij,
redt ik het niet.…
Studeren in Groningen
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 175 Studeren in het onvolprezen Groningen
Een populaire universiteit
Het is helaas een onmiskenbaar feit
Er zijn daar bijna geen studentenwoningen
Dus wil je gaan studeren aan de RUG
Dan slaap je straks op straat, onder een brug…
[ Rug aan rug zitten ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 48 Rug aan rug zitten
we tegen moeders grafsteen --
Fijne gesprekken.…
stabat mater
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.272 uit de struik met eeuwige bloemen
vol van kleur en zachte geuren
waar engelen tijdloos aan alle zijden
de onzichtbare bekoren
wordt met liefdevolle zorg
nog zonder een uitgesproken naam
de echte oermoeder geboren
zij is verrijkt met
het oorspronkelijk verbond;
het voortschrijdend leven
aan elkander te smeden
om zo de schepping
van vrouw…
Psalm voor Alma
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.396 Jouw stem gekrompen nu
de blik in de ogen mat
pak jij op de tast
mijn hand, klopt mij
geruststellend toe
Het licht wordt heller
de kou die van binnen komt
gaat niet meer weg en blijft
voortduren op de achtergrond
Jij zingt het eerste lied
mij ooit liefdevol geleerd
over de vroegste dageraad
ik neurie zachtjes mee en na…
Alma Mastri
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 176 in de straat waar men koopt
wordt het zien
een anders-zijn
vingers worden mooier in de magen
van het hangbuikzwijn
is hij zuigeling
aan een taalweven
of is de dichter
echter
dan het leven?…
Kijken naar Alma
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 609 De vrouw slaat haar benen over elkaar
zij waant zich alleen in haar nonchalance
haarzelf bewegen is niet wat zij ziet
waant zich alleen en onbespied
Straks krijgt zij thee in de salon
wat toastjes met kaviaar en een kus
Op haar schoot leest zij gedichten
vertaald in het Nederlands van Poesjkin
Haar wangen worden rood en zij streelt
haar…
De mater familias
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 51 De moeder van het gezin,
de mater familias.…
MATER DOLOROSA
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.336 .
--------------------------------------------------
Mater dolorosa: moeder der smarten
Edik: azijn
pietà: voostelling van Maria met een overleden Jezus op de schoot…
Mater familias
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.189 Daar lig je dan
zo dood te zijn
dat ik blind ben
voor wie je was.
Dat is verdriet
dat is woede
dat is ontzetting
dat is afscheid.
De hemel is grijs
ontkent het licht
waarmee je mij
trots gedragen hebt.
Nu ben je te zwaar
lood in mijn armen
een bodem van zink
een ei van zwavel.
Kon ik maar stromen
in het bloed dat
mij heeft…
stabat mater
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 363 uit de struik met eeuwige bloemen
vol van kleur en zachte geuren
waar engelen tijdloos aan alle zijden
de onzichtbare bekoren
wordt met liefdevolle zorg
nog zonder een uitgesproken naam
de echte oermoeder geboren
zij is verrijkt met
het oorspronkelijk verbond;
het voortschrijdend leven
aan elkander te smeden
om zo de schepping
van vrouw…
Stabat Mater
poëzie
3.0 met 16 stemmen 4.645 Jezus’ nat bekreten moeder
Stond bij 't kruis, waar ons Behoeder,
Haar beminde zoon, aan hing;
En haar docht, terwijl ze steende,
Hem betreurde en drukkig weende,
Dat een zwaard door 't harte ging.
Och! hoe drukkig, hoe vol rouwe
Was die zegenrijkste vrouwe,
Moeder van Gods enig kind?
Die, met een weemoedig harte,
Levend aanzag…
Van Nature
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 79 Ave Mater !…