76 resultaten.
Metaforen
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 3.631 Aardbevingen en uitbarstingen
Lavastromen over mijn wangen
Vloedgolven van steen
Als je weer gaat.
De zonsverduistering achter mij
Verslind mijn schaduw
Een zandstorm aan de horizon
Prikkende ogen, verblind mijn zicht.…
Het lijkt wel herfst
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 548 lang heeft het blad zich groen voorgedaan
vasthoudend aan de primitieve ijkpunten
van de ooit gewaardeerde woordenstam
en nu oorspronkelijke kleuren
nog even mogen warmen
voordat ze zich losmaken
van hun vertakking
komt opgekropte gramschap
ineens tot volle uitbarsting
verrot is het blad
dat langs de stam
naar beneden scheldt
uitgedragen…
VAN TUINJONGEN
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 221 Gaand boven land en zee
Ik reis nu met ze mee
Begrijp waarom ze baden
En hielden hun tiraden
Mijn ouders, dominee
Zo boven, zo benee
Geen wraak, enkel genade
Ik kan Karina zien
Ze tuurt over het water
Leeft tussen toen en later
Ik zie de kleinste kever
Ik ben de grootste wever
Van voorgedrukt stramien
Mens: louter spiegel die
Uitbarst…
Donderwolk Dennis
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 145 Hij zegt: ‘Het komt gewoon door mijn ambitie
Een driftbui nu en dan, dat hoort daar bij’
Maar kift, vernedering en scheldpartij
Zijn omgangsvormen die ik liever niet zie
De fractie wil het nog één keer proberen
Zal Dennis zijn gedrag nog corrigeren?…
de wachter
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 994 Amsterdam
Herengracht nummer 380
3 hoog achter
zijn spionnetje ingeklapt
huisbel onklaar
boodschappen voor een hele week
hij wacht
voorkantig leven leeft zich
na de ijspret en dooi
knoppen van bomen
staan op uitbarsten
spreeuwen bevliegen weer
hij wacht
dan, langzaam, ontspruit hij
voelt energie en warmte
van de ander
een virtuele…
Berg Je Maar
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 136 bergen zijn de steenpuisten
van Moeder Aarde
kraters en kloven
de littekens die ze
vaak achterlaten
Als ze op uitbarsten staan
berg je dan maar probeer
mogelijk de magma en lava
uit de weg te gaan
lukt dit niet dan wordt je
misschien ooit eens opgegraven
vanonder puimsteen en as
zoals het lot ook eens Pompeii beschoren was…
Kleuren in de nacht
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 283 Als kleuren uiteenspatten om twaalf uur
dan leeft onze voorstelling andermaal
in een glorieus vlammend domein
Je laatste uitbarsting als palm of Gerbera
gevoel van vrijheid als kleuren in de nacht
knipoog ik terug door het sluiten van mijn gordijn.…
ROTATIE
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 980 valt er nog te praten
onopgemerkt houdt het je in de gaten,
vanuit de lucht gegrepen en bespied,
het sluitende systeem dat alles ziet
en registreert, je hele doen en laten
verdreven is elk onbekend gebied
geen uitvlucht meer, niet schuilen in het riet
wij hebben de ballon zelf opgelaten
die boven hoofden hangt, van kleur verschiet
en uitbarst…
overbodige annonce
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 426 dragen
tijdens de theatervoorstelling
van het leven
zij moet allerlei vormen
kunnen aannemen;
zoals een glimlach
of het stilliggend licht
op een heuvel
zwijgen als een blad
dat tijdens de herfst ademloos
ten onder is gegaan
koorddansen op de rug van een rivier
en een enkele keer overleven
tussen vlam en vuur
zomaar, zonder reden uitbarsten…
Getraind in zwijgen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 234 Maar het zit vastgeroest, gebakken
als een harde korst, te weten
dat ze niks zegt uit eigenbelang
zegt meer en het duurt al zolang
Dit moet welhaast openbreken
dit moet uitbarsten
zolang kan niemand zwijgen
nooit voor zolang.
Tot dan: blijft het haar geheim…
Woordbloesem
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 93 Losse letters smekend om een woord
meegenomen door de woeste zinnen
onder invloed van de vreemdste dromen
dagelijkse beslommeringen overboord
woordbloesem tussen het frisse groen
een uitbarsting van nieuwe liefde
mag ik jou vragen om een zoen?…
pijn
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.091 onderbewustzijn
die bij tijd en wijle
zich gaat roeren
en haar verstikkende
inhoud afvuurt
naar het hart
als vurige pijlen
geladen met vragen
en waaroms die
onbeantwoord blijven
maar wel aan het
verstand gaan knagen
pijn gaat soms gepaard
met beelden en hoewel
ze vervagen, toch
blijven de details
nog goed bewaard
komt dan de uitbarsting…
In één droom
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 279 Koud zijn mijn gedroomde dromen
die als vier seizoenen in één bui uitbarsten
met het wispelturige karakter van haar aard
voelt de intentie als een geopende roos.…
Berlijn
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 389 getuigen van Duitse huisvlijt
Grauwe gezichten dromend over bestemmingen weg van hier
Een vereniging van Oost, West en bier
Als jij West bent en ik Oost
Met een verzameling lege flessen op de grens
Op weg naar grijs Nergenshuizen en een bierpens
Waar niemand elkaar gelooft
Omdat een kater alles stilletjes verdoofd
Een lange rit met vrolijke uitbarstingen…
Zwartgemaakt
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.109 Dat jij aan witte magie doet via de
huidige technieken is mij duidelijk,
dat ze jou hebben zwartgemaakt
doet God in een lachbui uitbarsten.…
Nieuws onder de zon
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 152 Uitbarstingen en aardbevingen.
Bosbranden en orkanen.
Overstromingen.
Overspoeld worden we met nieuws.
Nieuws dat zo oud is als de wereld.
Natuurrampen laten ons mensen zien,
hoe nietig we eigenlijk zijn.
Vulkanen laten ons mensen ervaren,
hoe de aarde zichzelf vernieuwt.…
Veteranendag 2017
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 167 De grote hoeveelheid oude mannen,
met doorgroefde gezichten,
de tanks,
die zich op niets, maar dan ook niets richtten,
de straaljagers die overvlogen,
maar 't meest raakte ik bewogen
van die eenzame man in zijn rolstoel,
die bij 't aanschouwen van
zijn kompanen in huilen uitbarstte.…
Plagen blijft knagen haten nog veel meer
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 62 woorden
van de witte boorden
rijg ze aan elkaar 't is
maar voor
even morgen
zullen we ze niet lezen
er niet voor
beven in dit
vergankelijke leven
maar zingen
van leven
gewijd aan God
luisteren naar
de stemmen
en naar elkaar
dat wat de
wereld niet kan verstaan
zal menigeen
hun vrolijkheid
beklemmen
soms gaat het
gepaard met
een uitbarsting…
Wat triggert mensen ?
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 68 In woede doen uitbarsten.
Kritische blikken,
kunnen ons doden.
Een enkel woord,
is al genoeg.
Gedachten maken onze hemels.
Of onze zelfgemaakte hel.
Ieder mens maakt zelf munitie.
Als verworven mensenrecht.
Iedereen haalt trekkers over.
Niemand is daar schuldig aan.
Verantwoordelijk is iedereen.…
bloemsuikerspinnen
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.132 stuift een straaljacht door uw ruim
het laat u schuimen als het strand dat
pas werd gladgespoeld. de lucht die is van u
van mij voor nu
kleef aan mijn lippen, luister de avondfoor
op met uw dovemansoren, hoor hoe ik
uw stilte preek
bloemsuikerspinnen, zo smaak ik u
die past bij alle uren, die hard maakt
wat u 's winters beweert, soms uitbarst…
Lenteland
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 471 Krachten staan op uitbarsten
als wij ze durven ondergaan...
En dan komt het:
Distantieer u van het geijkte.
Verlos uzelf van 'zeg maar' dwang.
Richt u op het Onvoorziene.
Word een Ander in Lenteland!…
Reset-plek
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 als drukte je opslokt
spanning je opfokt
coronavirus je ophokt
een uitbarsting uitlokt
maak dan korte metten
ga je zinnen verzetten
je mind resetten
moet je opletten:
vanaf Sellingen zit je
op het fietspad
Groot Koolwitje
neem het voetpad rechts
vlak vòòr de Vossenweg
er staan paaltjes
met een wit-gele
en een witte kop
even verderop…
Ze bedoelt het positief
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 423 vergelijkt me vaak
met al die dode kunstenaars die het net niet haalden
en bleven steken in voortreffelijke middelmaat
Zij heeft grootse plannen, niet schieten is nooit raak
Dikwijls verwijlt ze, kwijlt ze op mijn schoot en kijkt
Schurkend tegen mij aan zoals jij is er nog géén één
waarop ik een man die bijna voor haar bezwijkt
in lachen uitbarst…
Sociale vulkaan
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 114 Zijn er niet bijgekomen terwijl
Het volk er om staat te springen,
Krottenwijken die niet zijn
Opgeruimd maar weggeruimd om plaats
Te maken voor stadions die niet zijn af gekomen
En dakloos maakten de mensen
Die er woonden - en nu ook
De score waarmee ze verloren
Open wonden maakt in ziel en zaligheid
Lijkt de slapende vulkaan tot uitbarsting…
Bloemen van de verleidelijkheid
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 117 Van lente tot aan
de zomer een uitbarsting van dat
kleurig bloementapijt dat ons niet
in droefgeestigheid om doet keren.
Heden mogen we het weer beleven
gelijk de vogels in het vrije veld.
Het verhaal van een ongekende
bloemenweelde wordt ook weer dit jaar
aan ons verteld.…
BLACK W. HOLE
snelsonnet
4.0 met 39 stemmen 1.331 In onze Melkweg zit een groot zwart gat.
Nu geef ik u te raden, beste vrinden,
wáár of dit fenomeen zich zal bevinden
dat Chandra’s telescoop gevonden had.
Tussen de sterren ? Neen, u bent abuis:
tussen twee oren, in het Witte Huis.…
Ouderdom
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 2.495 Dit grote verschil is wat me zo benauwt
't is zo'n schril contrast,
ik moet zo op mijn woorden passen,
voor het geval je verongelijkt uitbarst,
dat jij degene bent die gelijk heeft,
(en al heb je het mis) je krijgt het van mij
want het laatste wat ik zou willen
is een woordenwisseling, daar schiet niemand
iets mee op, dus leg ik me erbij…
Vurig Verlangen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 235 wuifde
maakten konijnen dat ze wegkwamen door 't zand
bonkten onze harten als één, ogen die in elkaar opgingen
jouw gedachten werden de mijne, zo vergroeiden we
totdat wolken samenpakten, de spanning tastbaar
jouw blikken feller, mijn woorden grimmiger
maakten we ons verwoed los, van wat eens liefde was
'n zee van regen deed ons in lachen uitbarsten…
Loopgraaf
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 153 Soms dwarrelt er lichte sneeuw
over de rand mijn loopgraaf in
Ergens voorbij de middag moet het zijn
al is dat aan de grijsheid niet te zien
Ik lig hier nu al jaren
Voor mijn gevoel zelfs wel een eeuw
Wachtend op jouw volgende beweging,
een sluipende omsingeling,
een onverhoedse aanval,
een uitbarsting
Ik weet eigenlijk niet zeker
of…
Dalida
hartenkreet
3.0 met 46 stemmen 3.742 J'attendrai
dat zou ik willen bereiken
alles, maar niet
de onverschilligheid
dat wil ik misschien
nog wel het meest
niet meer schrijven
nooit meer, nu niet
later niet, nooit niet
ook vroeger niet meer
de vrede van een kist
maar rust beangstigt weer
de leegte blijft zeuren
onderhuids en onderkoeld
als dikke, rijpe puisten
die op uitbarsten…