Alle inzendingen over Veraf

Samen draag je licht – al zie je ‘t zelf niet; het straalt voor anderen nabij en veraf. Samen draag je licht – het wijst een weg die je zelf niet ziet nabij en veraf. Samen draag je licht – een toekomst wenkt die er zeker komt nabij en veraf. Samen draag je licht – maar in aarden vaten die gegeven zijn nabij en veraf.…

van veraf hoor ik je stem in mijn stem zie ik wat jouw ogen zien voel ik de lust zonder woorden van veraf kijk ik om en zie ons alleen in een droom…

Van een afstandje kijk ik toe hoe een meisje zachtjes zit te huilen op een bankje in het park Stilletjes staart ze naar de strakke waterspiegel van de vijver en dikke tranen rollen over haar wangen Ik heb medelijden met haar ze ziet er zo kwetsbaar uit Wat zou er aan de hand zijn? Net als ik het haar…

oren, in elke stap of verloren print werd ik zwaarder uitgelicht, in omzwervingen een contour te ontdekken van eigen rug bepakt met zaailingen die ik in de wind verloren had, geen weg terug waar ik was gestart, later maar eerder dan verwacht deed ik afstand van de vanzelfsprekendheid in bereikbaarheid op dat punt gekomen, zo veraf…

groen accent vertelt de winter overwonnen Kyoto nog veraf…

Gebeurtenis en tijd door elkaar Nu eens veraf, dan dichtbij Niets op een rij Alles door elkaar Almaar...…

(Trio AYARKHAAN uit Jakoetië (Siberië)) de KHOMUS In de verte hoor ik de tijd Dichtbij tsjilpen hoorbaar vogels Van heel veraf komt aangezet op 't ritme van de mooiste klank Van heel veraf komt aangezet het geluid van de KHOMUS dat het geritsel van berkenblad met slechts twee tonen de wind snoert Siberië, zomer 2001…

ik zie ze gaan ik voel ze zien af en aan niet veraf hier voorbij af en toe op en af zo nabij…

liefst voel je problematiek veraf omdat de confrontatie ook een tangbeweging vermag heilig maar de verering van Maria organiseert de hygiene…

Zeg mij waar ik moet gaan,waar Gij zult staan is die weg nog veraf ligt hij hoog of bergaf?…

Maria weende aan Jezus graf zij die zoveel om haar Meester gaf weggerold de steen waar was Hij toch heen Hij stond zo dichtbij en toch veraf……

ik keek naar binnen door mijn eigen raam alles stond hing lag alsof ik daar zelf was ik zag een kleine binnenwereld vreemd veraf in mij de buitenstaander reflecterend in het raam…

De pastor leek bewogen door het leed dat hij zo heel nabij voor ogen zag en veraf klonk zijn stem een heeft voor jou geleden en hij leed onverdiend Wie kan het lijden van een ander weten en waagt dit lijden af te meten?…

met veel liefde werd tijd rekbaar gemaakt en lange tochten werden vruchtbare reizen naar gloedvolle jaren in natuurlijk samenzijn tot een laatste zonsopgang de rietkraag aan de overkant verlichtte een laatste reis wordt werkelijkheid het afscheid is zwaar maar, de onbekende bekende zwaait laat de koffers maar staan een hand…

Ik voel hoe je kijkt met je lieve lach Mijn gedachten verrijkt Zoete woorden Pijn verdovend en abstract van veraf gehoord Al ben ik nu wat moe Ik weet niet wie je bent Ik kom naar je toe.…

De dames Sluik hebben blosjes op hun ronde appelwangen hun ogen staan op ver, zij kijken als een rijtje pimpelmezen naar links en rechts, op en neer Als hun ogen elkaar treffen plooit een automatische glimlach mondhoeken omhoog, zij dromen zich rond en het is niet uit te maken wanneer de reis ooit begonnen is Zij trippelen op hoge hakken…

Ik fietste netjes door het rode licht Toen er een motoragent aan kwam scheuren Om mij met veel misbaar te gaan bekeuren, Van veraf had hij mij al in het zicht. Ik paste mij daar aan aan het verkeer, In het vervolg doe ik dat dus nooit meer.…

zelfs de vlag is veraf.…

Nu staan de mensen in de rij voor Knut Maar daar een ijsbeer van veraf slecht ziet Bemerkt hij al die mensenmassa's niet Doch dat is voor ons beertje wel zo goed: Knut ziet, door dat beperkt gezichtsvermogen Ook niet de Eurotekens in hun ogen…

vertrouwend geborgen op zijn schoot bleek niets te machtig of te groot - het Kwaad was in de verhalen die hij las steeds veraf en zowat verdwenen verstilde het ook verder in alle talen - tot het momentum van zijn dood ..…

De zeevonk is verraderlijk en mooi Verraderlijk om in te recreëren Maar mooi om van veraf te signaleren Dat water met die vreemde rooie tooi Ze is er weer, maar laat je niet verleiden Een gloed om als een femme fatale te mijden…

Zij houdt van paarden soms doe ik een ommetje om ze haar te laten zien ze had een grootonkel in Hamburg die paarden had o wat voor paarden die onkel had zij houdt van paarden ze steelt ze met haar ogen maar jammer Hamburg is veraf…

soms , niet altijd, als je diep zit, en vrienden veraf wil jij er de brui aan geven, bijt dan op je tanden recht opnieuw je rug en na weinige dagen komt jouw zin om te leven terug.…

een spiegel met een luikje voor open en dicht donker en licht een beeld met een inkijk doorzichtig, apart voor dichtbij en veraf de spiegel geeft beeld, maar achter het luik schuilt een wereld vol dromen…

Versteende stilte zo dichtbij Zo veraf Als er zulke mooie versteende momenten, successen Zijn als ook de historie verstild, versteend Zonder rustiek “zijn”, zonder universeel weten… Energie als verlaten straten, als verstilde dagen, als verstilde ….. ego’s…

Het is nu haast gebeurd met V&D Ik was er nog een dag of drie geleden De roltrap ging alleen maar naar beneden En je kreeg bijna alles gratis mee Het was er stil, je hoorde van veraf De oude Dreesmann draaien in zijn graf.…

kleine plukjes gedachtegoed in blauw markant omgeven door veraf tussen aankomst en vertrek ergens, boven de zenith als een opwaartse horizon een sneeuwbleek strand door palmenschaduw bemind alles zonder woorden en geen mens te zien…

Als nevel de wereld steeds kleiner maakt het zicht onttrekt alles veraf lijkt. Mystiek heerser is in deze vreemde nacht mist zich als een sluier om me heen vleit. Dan is er ook de rust die mij omringt. Stiller dan stil is de vrede in mijn hart.…

Dan pas wordt Jehovah nabij en niet veraf een bron van "VREUGDE"…

Wanneer Klaas net is geweest, ik de slaap voel komen, denkend dat ik snel in dromenland zal komen, hoor ik geluid van veraf komen. Klaas was er en verdween, net als de slaap en zo zit ik weer een nacht gebroken en wel te wachten tot het ochtend wordt. --- GAAP---…