Netgedichten

netgedicht (nr. 72.169):

Veraf of dichterbij?

Bereisd van horizon tot horizon
als ik daar achter komen kan, ben
ik verdwaald in de kwetsbaarheid
van een eierschaal, verlangend
uitgekomen in de realiteit van

alle zoetste dromen, de directe
en de kortste weg tussen beider
polen, bleek een dwalend spoor
tussen beide oren, in elke stap of
verloren print werd ik zwaarder

uitgelicht, in omzwervingen een
contour te ontdekken van eigen rug
bepakt met zaailingen die ik in de
wind verloren had, geen weg terug
waar ik was gestart, later maar eerder

dan verwacht deed ik afstand
van de vanzelfsprekendheid in
bereikbaarheid op dat punt
gekomen, zo veraf of dichterbij,
mijn mensschap smaakte vrij.