228 resultaten.
brug
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 864 daar gaat een sperwer
waar voor de nieuwe snelweg
een brug zal komen…
Om Lili Marlene
gedicht
2.0 met 57 stemmen 15.605 Ze liep de oorlog uit
tot er geen oorlog meer was.
Hij draait nog weleens haar stem
haalt een verdwaalde schouder op
drijft een lach de woestijn in
slaat de traan dood die meezong.
---------------------------------------------------
uit: 'Zal ik je wijzen waar ik woon', 1967.…
De mollen
gedicht
3.0 met 3 stemmen 7.401 Bij zijn opgedroogde zwarte Styx graaft Charon
de veerman, zijn roeispanen klauwen geworden,
wachter van de ivoren poorten en oogschaduw;
aarde geworden zwijgen de vliegende mythen
onder de zilveren gesp van De Dolfijn en Zwaan
bij de onderaardse Styx, de boot van gebeente.
Zachtzinnige ondermijners in hun bontjassen
van Russische adel uit…
MOEDER KOE
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 85 De uier wiebelt:
stiertje en pinkkalf drinken
gulzig tezamen.…
Mensen over de vloer
gedicht
4.0 met 5 stemmen 17.230 kijk maar, er wordt geleefd zoals er wordt gegeten
in deze kamer ruikt het naar bananen
de bezoekers laten zich op sleeptouw nemen door
verzinsels, de bewoners
komen niet meer bij van het lachen
geschiedenis vermengt zich met geklets, bloemrijke
verhalen die ware gebeurtenissen/lotgevallen
aan het oog onttrekken
of de verteller weet dat-ie…
Strijken IV
gedicht
3.0 met 2 stemmen 3.062 Strijkend zegt zij: dat vergeten
van wat ik gisteren deed en zei,
dit langzaam aan wat minder weten
is het niet al de nacht in mij
die mij mijzelf maar laat herhalen
het leven loopt aan mij voorbij
ligt aan mijn handen te verschralen
voortdurend lijd ik averij.
Misschien betert het wel, zeg ik
en anders, moeder, valt er mee te leven.…
ROTTERDAMMERT
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 206 het zal ongetwijfeld
een pittig stukje kaas zijn
dat ze daar op de markt
onder de naam "Rotterdammert"
moeiteloos aan de man brengen
want in een flinke rij
verdringen de Rotterdammers zich
rond de kraam van de hen
blijkbaar zo favoriete kaasboer…
zwanenzang
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 414 stokt vandaag
als ik een onbeschreven
blad tracht te ontmaagden
ik worstel met
een vervlogen drang
ben thans aangeland
in het gevreesde bordeel
van verlopen dichters
allen bloot geëtaleerd
op oud rose behang
alwaar woorden
zijn verworden
tot zuchten
en inkt is verdroogd
tot nutteloos zaad
ik hoor, met weerzin,
bij mijn binnenkomst…
Zover ik kan zien
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 122 volg de schone groene akkers
met hier en daar de kromming
van het zijn
strakheid sluimert naar verschiet
het zachte blauw rust windstil
op de wimpers en de welving
van de wolken
alles schenkt mij rust
en verdring ik even
wat er in de verte gaande is…
Angstmoed
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 91 Niets meer verdringen.
Wie moedig lijkt is angstig,
in meer of mindere mate.
Wie angst in de ogen durft kijken,
is moediger dan leeuwen zijn.
Is wijzer dan een uil…
Bosvogeltje
gedicht
4.0 met 8 stemmen 6.544 De armen van mijn dagen
wachten om je minuut te omhelzen,
de deur
wil je binnenkomst zijn,
maar
voor de tijd, de ruimte en de liefde
ben ik niet genoeg
om jou te vinden.
--------------------------------------------------
uit: "'Liever niet", antwoordt de liefde', 2013.…
die laatste tranen...
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.345 zij hervinden zichzelf
vrij in dromen
angsten verdringen
werkelijkheid
waar zij ontwaken
verstrengeld in handen
hun schreeuw naar liefde
fluistering wordt
aanhoort het verleden
hun toekomst breken
die laatste tranen
huilen ze stil…
Zegen?
snelsonnet
3.0 met 45 stemmen 2.340 De kardinalen kunnen haast niet wachten
Verdringen zich ‘bezorgd’ rondom het bed
De paus nog eventjes rechtop gezet
Ze mompelen: dit zijn de laatste nachten
De katholieken bidden: "God is groot"
Toch krijgt hij deze paus nog steeds niet dood…
achtergelaten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 365 ik weet zeker
dat er eens iets was
vergeten, maar zo aanwezig
ik proef nog steeds
de stilte, het zilte
gestrand, op drijfzand
ik heb de duinen
achter mij gelaten
loop zinderend
brandend zand
de golven
verdrinkend, verdringend
het spoelt
aan mijn voeten…
Dichtbij
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 163 smeulend danst hij zich
door elke regel
elke strofe heen
dat sprankje hem
tussen mijn woorden
laat zich niet verdringen
letters blijven stoeien
ik schrijf hem
nog specialer dan hij is
vormend tot mijn held
dicht ik hem
een beetje dichterbij…
Oh ja, dàt...
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 351 Grossieren in oranje podia
In gouden, zilveren en bronzen plakken
En wat we verder vast nog zullen pakken
(Of niet op duizendste seconden na)
Dat wordt weer dagen juichen, hossen, zingen
En uitgesproken standpunten verdringen…
Knak
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 177 De knak van mijn hart
Onhoorbaar
Door de klap van je voet
In mijn zij
Ik verdring wat je deed
Elleboog beurs
Kinderen erbij
Radeloos pijn
Nu druppelt mijn hart
Spanning te groot
Ik zie het
Ik voel het
Kan niet meer nu
Alles kapot
Dat was de tijd
Nu voorbij…
Een requiem
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 610 onbewust trachten wij de tijd die ons gegund is,
op een goede manier te besterven,
zodat we niet ieder wakend moment hoeven te belijden,
het leven te beslechten,
leven wij,
niet in de wetenschap,
ons zelden beseffend,
dat we eens de ogen sluiten,
niet om te rusten,
noch slapen,
maar sterven,
iets wat ieder mens heeft geleerd,
als huilen bij binnenkomst…
Op hun vlucht…
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 120 in een lichtflits aan de hemel
vielen dode engelen ter aarde
hun stemgeluid verstomde
vloeide mee met onze tranen
naar een niet verhard verdriet
verdringen heeft geen grond
is in alle eeuwigheid geketend
als gesel van weergaloze liefde.…
Aantrekkingskracht
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 608 Bij het besef dat deze kracht
mijn wezen voedt
en alle angsten zal verdringen,
weet ik dat dit de reden is
waarom
de wolven voor je zingen.…
Kerstfeest of vreetfeest
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 556 grijze wolken verdringen elkaar
in de verte klinkt een luide knal
vuurwerk, of wellicht toch misschien
een afgeschoten haas die
ergens de dis zal sieren
net als vele andere dieren
in deze sterkst consumerende
tijd van 't jaar…
De ware toedracht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 699 heel mijn
hart gedompeld in jouw zoete nat
afkomstig uit de bron waar jouw dijen
zich ontvouwen
maar wat zich spreekt is de eenvoud
van het verleden, de ware toedracht
herkent het verbond van kracht en waanzin
doch jouw schouders vleugelen mij
langs diepten zonder stem, zelfs waar de
hemel stamelt is jouw driehoek mijn huis
dat mijn binnenkomst…
Ik hou van
hartenkreet
4.0 met 22 stemmen 3.153 Ik hou van
doodgewone dingen
Maar het meest
van een lieve lach
Een lach kan
een schaduw verdringen
En zorgt dan weer
voor een zonnige dag
Ik hou van
de mooie gele zon
Hij verwarmt
en hij verlicht
Zou willen dat ik
zo schijnen kon
Dan scheen ik op
ieder droevig gezicht…
herinner
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 2.958 duizend woorden wil ik schrijven
maar mijn handen zijn zo zwaar
honderd dingen wil ik denken
maar mijn hoofd dat voelt zo raar
te veel beelden in gedachten
en mijn ogen zijn te nat
iets van troost wil ik verwoorden
maar ik weet niet hoe en wat
de leegte is mij veel te groot
om verdriet te verdringen
en vind ik enkel nog wat…
Vuurvlinder
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 958 Zo snel vervlogen
amper de tijd om even te kijken
pijlsnel voorbij
jij
Zo snel weggevlogen
was je nog maar hier
pijlsnel voorbij
jij
Jouw kleuren
onbeschrijfelijk mooi
verdringen hier nog steeds de grijze lucht
Maar ze verdwijnen
Als een vuurvlinder
Pijlsnel voorbij
jij
was je nog maar hier…
Pijn
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 293 Emotionele pijn
Kan heel intens zijn
Gevoelens diep van binnen
Die je het liefst wil verdringen
Ze maken je kwaad
Omdat je dit haat
Niemand die je zo herkent
Ze zijn een vrolijk persoon gewend
Maar verdriet doet pijn
Het liefst zou ik nu heel anders willen zijn
Maar dan speel ik toneel
En dat wordt mij teveel!…
Intuïtieve kennis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 83 Als wij onze
Intuïtieve kennis
Voortdurend verdringen
En wantrouwen
En in plaats daarvan:
Tegen autoriteiten opkijken
Naar bevestiging
Door andere uitzien
Onze waarde
Buiten onszelf zoeken
En waardering
Van buiten ons verwachten
Geven we onze
Persoonlijke kracht weg…
Nachtmerrie
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 153 Er klopt iets niet
bij binnenkomst
zie ik het meteen
het huis is leeg
helemaal leeg!
Mijn neus loopt
mijn haren verward
eventjes een frisse
loopneus halen dan
is in een mum je
huis leeg, vooraleer
de paniek toeslaat
is het de wekker die met
veel bombarie afgaat!…
Blijven wachten
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 982 En ik naar je mag blijven kijken in de stilte die streelt en niets vraagt dat niet kan wachten
met woorden die dwingen of verdringen wat
een illusie is die
warme schaduwen achterlaat
in gedachten die nog geen afscheid nemen.…
Dromend
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.034 Kou waar ik niet meer weet wat ik zonder woorden steeds verdring.
Stilte wanneer ik mezelf niet begrijp
en alleen woorden
achterblijven
waar ik geen verhaal kan vinden dat
jij geloven zal wanneer je me zoekt
en
met je dromende stem het stof
van al mijn woorden
zal laten verdwijnen…