Alle inzendingen over Verheffen(d)

Aan de zelfkant sta ik graag. Op de rand van geluk en juk van verleden. Ik balanceer het heden met een manke tred voort. Mijn klein kwijnend zijn, een hanzenpad gestippeld. Een bouwwerk van kruimelend zelfmedelij. Aan de zelfkant sta ik graag, Het houdt me op de been, Maar waar moet ik heen?…

Archaïsche woorden zinderden door de klas wanneer u ons het dictee voorlas, met felle tong, het tandgeknars. Voor kinderen van een nieuw gelag, van Leeuweriken en reçuutjes Een keur aan cedilles, een verlate gast reeds verjaard was de taal uit uw boekenkast.…

als hoogzomer bestaat bestaat ook hooglente en dus ook hoogwinter waarin kinderen geboren worden die houden van zon en van hoge verwachtingenen en die zingend door het bos trekken…

de majorettes zijn voorbijgekomen de knieën werden hoog geheven de witte laarsjes waren gepoetst en aangeregen een paar dapperen hadden zelfs hun nylons thuisgelaten hoe moedig repten de allerjongsten hun magere beentjes om in de maat te blijven en scheurden haast hun liezen om de grote passen van de ouderen bij te houden de majorettes…

nachtzusters zijn de liefste ze sluipen geluidloos binnen op rubberen zolen het hoofdlampje om de nek ze vervangen infusen verbinden wonden trekken bijna pijnloos bloed en fluisteren in je oor ze verzachten koorts en verlichten pijn ze schudden de dekens op en verdwijnen even geluidloos nachtzusters zijn de liefste…

de zee is leeggelopen het nieuwe land verschijnt expedities maken zich klaar om alles onmiddellijk in kaart te brengen Google Earth kan de veranderingen niet bijhouden de blauwe planeet wordt grijs en later zwart de stilte daalt langzaam neer over het Nieuwe Land - af en toe verstoord door het krankzinnig geschater van de onverlaat…

toen ik voor de eerste keer de zee zag werd ik stil zo ontzagwekkend was het ik moest meteen de hand van mijn moeder voelen mijn vader lachte een beetje maar hij deed maar alsof en hij pakte mijn hand toch ook netjes beet ik denk dat hij zelf ook wel onder de indruk was toen liepen we naar de vloedlijn wij drieën toen ik die kledder blauw snot…

beeld je in dat wat tot nu geweest is enkel winterslaap was winter, kou, regen sneeuw en ijzel roest op het raam ’s avonds vroeg donker ’s morgens laat licht ouder worden is ontwaken uit die winterslaap en de hese kleur van lente herkennen ouder worden is een kwestie van ontwaken je ademloos en begerig niet verwachten aan wat komt brood…

ochtend op Mars: zonneparaplu open avond op Mars: zonneparaplu toe daartussenin: wachten op orders wachten er is geen uitknop voor de kleine marsauto beneden in het controlecentrum is de joystick die de auto bestuurt al jaren werkloos en elke dag: ochtend op Mars: zonneparaplu open avond op Mars: zonneparaplu toe daartussenin: wachten…

het gaat over paleizen en prinsessen over licht en donker pijnbomen en kreupelhout hoe je best ruggen steunt en schurkende herten verdraagt over groeiend gras en kruiden hoe kruinen elkaar kunnen raken en wortels verstrengelen en hoe onder een bloedende boom een meisje de knopen van haar ruitjesjurk telt…

door het kanaal vaart een naamloos schip het draagt een vreemde vlag in de nevel is de schim van de schipper zwart waar de schroef maalt wordt het weerloze water wit het zoete gebrom verdwijnt in de stilte er is niets meer te zien er kwam een naamloos schip voorbij onder een vreemde vlag en ik blijf achter het jaagpad leeg…

En wat zal het zijn voor meneer? Kan ik een paar woorden kopen? Woorden? Dan bent u aan het juiste adres. Wat had u gewenst? Woorden van liefde, dronkenschap of belofte? Ik heb ze allemaal. Waarom twijfelt u? Ik heb ook woorden van berouw in de aanbieding. Worden niet veel meer gevraagd. Twee voor de prijs van één! Waarom zwijgt u? Ik…

Wie is die zak die lage cijfers geeft Waar anderen dit rijm wel hoog waarderen? Een lage zes is amper te verteren, Daar dan een piekfijn cijfer kansloos sneeft. Waarschijnlijk vindt u dit ook driemaal niks, Een zesje dus, bedankt hoor Mister X.…

Slanke vingers strelen zware oogleden zacht tot wimpersluimer verweven droombeelden met wolken paarse wentelingen tot witte wattenbollen verkleven; in een diepe slaap verstillen de kolkende ziel weekt van zijn om zich bevrijd te verheffen Deinend in een glooiende zee van vernevelde glinsterende slierten die bundels maanstralen plooien tot…

buitenlander aanliep Niemand mag iets weten over mijn intimiteiten ik zie de wereld door mijn eigen bril ik ken de feiten Onopgemerkt luister ik mee maar ik sta aan een bepaalde kant ik blijf voorzichtig onzichtbaar want ik weet er is heel wat aan de hand Nederlanders hebben het goed dat moeten we beseffen wij moeten onszelf blijven verheffen…

Verrijkt met je voornaam, gegraveerd en veilig opgeslagen tussen onze herinneringen en emoties, momenten van samen zijn Als ik ze hoor fluisteren in een toon variërend zacht of zelfs spreken met rustige melodieuze klanken zonder verheffing krijg ik traandruppels in de ogen.…

Haar hand smoort droge snikken in smeken strekt de arm zich uit kreten sterven zonder geluid in de wanhoop van haar blikken Knikkend zoeken de knieën grond het lichaam buigt voor het geweld moe van het strijden en geveld door 'n schrijnende diepe wond Verzwakte handen weggekwijnd vangen nog even 't vol gewicht voordat ze in d'r neergang…

Jij hebt altijd het hoogste woord luisteren is niet je sterkste kant je klept en ratelt maar door jouw verhaal heeft altijd d' overhand. Zat er maar een sleuteltje in jou dan liet ik je even stoppen met praten en zou ik mijn verhaal willen vertellen maar jij, jij hebt niks in de gaten.…

Het was er zo maar op een morgen Iets nieuws, iets nieuws iets anders in de lucht Een zoele wind joeg vele zorgen En muizenissen op de vlucht Het eerste vleugje lente Streek als een weldaad over'd aard De mensen keken blij verwonderd Was zo iets mogelijk in Maart?…

Ze heeft alleen toch liever maar, dat niemand d'r echt ziet. Dus aan de zijlijn, kijkt ze toe en is in het geheel niet ontevreden, want wie met háár contact niet wil, die moet ook worden gemeden?!…

En schendt gij d'eed van liefde en trouw Dan is uw rust verstoord; Verwijt u 't reine hemelblauw Het breken van uw woord, Dan huivert ge als het koeltje zacht Door 't lindelover stoeit, En mijdt uw oog de gouden wacht, Die aan de hemel gloeit!…

't Is een les voor d' oude dag: — Wie dat alles tijdig kan, Die wordt een verstandig man.…

Hier aan het strand van de Côte d'Azur rankt haar lichaam een loom ballet op voeten die zweven. Ze weet het niet: denkt dat ze naar de branding loopt en ingetogen praat met haar mooie vriend. Ze wiegt haar slanke taille de hoog gedragen hals de golven van haar heupen. Manestralen slaan als de bliksem in!…

hoe de tijd vliegt is het alweer februari als mijn kalender niet liegt ik heb allang kaarten in huis die ééne voor Val en d'ander voor Tijn kijk hier naar uit al maandenlang Val houdt van muziek daar kunnen wij intens van genieten samen stijldansen zo klassiek Tijn spreekt een andere taal die van de blues en rock in rokerige…

Hier rot de Voorspoed, die zo vrolijk groeide en bloeide, totdat de grootse Praal hem, tot zijn nadeel, ving, in gulden zalen sloot, met zijden strikken boeide, aan gouden ketenen en paarle snoeren hing, en d'Overdaad die met de Praal te zamen spande, in 't slikken onverzaad, in 't zwelgen onvermoeid, hem in de wijn verdronk, aan 't braadspit…

En hebben op zijn groene top Veel vreugde en heils gehad; Wij stromp'len nu vast naar beneên, Maar helpen d' een de aêr En slapen ginder niet alleen, Claes Hendrikszen, beste vaêr!…

Petula met d'r perzikhuid, amandelogen, appelwangen en kersenmond was Henk's verlangen. Ze zag er oogverblindend uit. De man, die van verliefdheid zuchtte, zag deze schoonheid reeds als bruid en schonk de vrouw een mand met fruit. Zo gaarne wou hij haar bevruchten. Hij zei erbij: 'Ik vind je puik!…

Hij schold d'r dikke huid toen vol: 'Van al dat vreten sta je bol!' Een tijdlang bleef-ie fulmineren. Ze wilde tactisch reageren en daarom zei ze: 'Wees maar blij: je krijgt een paasgeschenk van mij. Het is een opblaasolifant. Je zult tevreden wezen, want je blaast 'r op zover je wil. Dan ga je maar met haar van bil.…

[Geschreven in Callosa D'en Sarriá, tijdens de Semana Santa] ------------------------------------------------- uit: 'De buigzaamheid van steen', 2005.…

augustus 1947 het tijdstip waarop India zelfstandig werd duizend-en-één kinderen op dat moment geboren Eén plus duizend middernachtskinderen bezitten stuk voor stuk een bovennormale eigenschap; karakter van fijnzinnigheid Eén is sterk telepathisch; in verbinding met zijn geestverwanten, maakt hij helderziend con- tact met hen, gevoelens van d'…