Alle inzendingen over Vogeltje

sober met het vogeltje de communie…

hoe jij je hebt verstopt in zonlicht speels langs bomen ademt en een knipoog legt op water in mijn dag geurt een levensbloem opgestaan uit dood ik zet een vogeltje op jouw graf het zingt in blauw jouw kleine nachtmuziek als het kaarsje brandt leeft alles binnen zachte ogen en - een wereld van verschil -…

klein en dartel geel met wit heel lief vogeltje met veel pit vrolijk zing je keer op keer uit volle borst het hoogste lied zoveel vreugde geef je mij verjaagd verdriet en maakt me blij hoe klein je ook bent ik wil je bedanken voor wat je mij schenkt met jouw mooie klanken die dan galmen hier in huis door jouw is dit nu echt mijn thuis…

een houten bed uit grootmoe´s tijd dat op zijn oude poten kraakt verse jus bij het ontbijt mijn vochtig lichaam naakt de zon die door de ramen straalt een nieuwe dag begint jij die sterke koffie haalt een vogeltje dat zingt kom nog even hier bij mij kruip dicht tegen me aan voel passie als ik met je vrij pas dan laat ik je…

ik ben de letter aan het begin van jouw naam de zucht, de adem langs de vleugels het puntje van je neus ja heus, ik ben het blad dat door de winden in het alleen zijn zwerft het allerkleinste vogeltje dat tinkelliedjes fluit als een zomerdroom sterft ik ben de hand die telkens liefde naar je zal schrijven door de spelende…

op één van onze wandelingen. toen langs je boomgaard. dat vogeltje? hoe we het in een doosje zetten? hoe we het voederen wilden met een ijslollystokje hoe het was als een afgelaten ballonnetje? dat het zo teer was en rimpelig en dat het eerst niet at hoe het rozig en bruinig van kleur was?…

17 gram botjes en veertjes, mooiste kleuren, dit roestige kaneelbruin, zwart gestippeld, een kleine winterkoning kleurt de struiken, ik voel dit tere en slordige hoopje veren oprecht leven, bruin en zwart gespikkeld, kwetsbaar hoopje licht en lucht, donker asfalt, dit vogeltje: teer, een zacht kloppend hartje, grootste woorden helpen nu niet…

zijn lijf blijft teisteren al heeft hij voor iedere vraag een antwoord dat hem zint veertien, ze bloost verdoofd door zijn attenties onstuimig op haar wang geplet met zijn feilloze handen op haar uitdeinende vrouwelijkheid veer tien vertrekt, met hem zijn standpunten, zijn trots hij zal eindelijk leren zingen als ieder maatschappelijk vogeltje…

Dat tere vogeltje? In beide kleine handpalmen omsloten. Hoe je het warm blies. Maar niet voor jezelf zou zorgen. Dacht je nog aan zijn woorden? Op de dorpskermis. Een glimmende ballon aan een touwtje. In je kleine hand. "Niet loslaten." Want je liet alles los. Ook nu. Op het hoogste verdiep.…

ook dit jaar zal hij er staan met versierselen door de jaren heen vergaard die voor ons nog lang niet zijn verjaard zoals engeltjes, kabouters, een vogeltje... helaas zonder staart, lichtjes, zilveren, rode en paarse ballen waarvan er zeker weer enkele uit de boom zullen vallen en onder de boom een ietwat beduimeld boekje, met…

ik heb ingevuld: 'een vogel' succes vogel volhoud vogel want hij was dood en leeft toch nog hij hing half in het gras als een neergeschoten soldaat er liep een kat, z'n klauwen paraat om hem te grijpen, ready to kill zo stil glanzende oogjes staart kapot bonjour, mon chat ceci n' est pas un dood vogeltje maar een levend vogeltje, comprendez-vous…

Het vogeltje klikt beetgenomen.…

scheppingsverhaal je hebt enkel het gevoel zelf dan te moeten zwijgen tussen de laurierstruiken vind je de natuur op z’n best gebroken schalen van eitjes in een oud vertrouwd nest bollebozenveertjes zien op een krasse berkentak een pak van je hart immers het leven zelf… - luister, luister in je laatste dagen hoe elk vogeltje…

Je reist over de wereld Maar blijft zitten in je stoel De regelmatige gebruikers Weten vast wat ik bedoel Je kan surfen op het internet Van zijde naar zijde naar zijde Met alle letters van het alfabet In elk jaargetijde Op deze grote wereldplek Ben je als een vogeltje zo vrij En je gaat van land naar land En komt steeds dichterbij…

Ik kan me blijven verwonderen Het vogeltje blijft geen tel Te lang en bobbelt mijn vel Als zo vele spottende wonderen…

Kijk niet altijd naar het mooiste wat minder mooi, is zeker zo goed Kijk niet naar het meeste met een beetje minder, prima te doen Kijk niet altijd wat had kunnen zijn wees tevreden met wat je hebt Kijken naar wat je niet hebt brengt onvrede en sjagerijn Dus kijk naar kleine dingen een vogeltje wat fluit De wind die door de bomen ruist handvaten…

gevolgd door een chat een nieuw avontuur gevolgd door gesprekken, elkaar leren kennen slechtst in een seconde de kracht dat was hij, in een beweging recht naar mijn huis toe in zijn armen langzaam gelegen vertrouwd veilig, thuis voelde ik zijn kracht maar langzaam kwam de leegte krachtig en doorgaand een foutje niet bedoeld, een dood vogeltje…

Merel werkt bij de kaasafdeling van de Albert Heijn. Ze groet me altijd heel vrolijk, alsof ze me al jaren kent. Waarschijnlijk is ze welopgevoed. Laatst liep ze weer langs me. 'Zing nog eens wat!', zei ik en als een schuchtere vogel verdween ze achter de kaasjes.…

Ik omhels je Met duizend armen, Wolkenlucht die Het steeds vaker Aflegt tegen de Zonnestralen die Je indringend doorboren - Hier begint het ochtendlicht te gloren, Wordt in wolken en zonneschijn Mijn nieuwe dag geboren…

Dat uit het fototoestel dat de vader achterliet, hoe hard de grimas ook een lach betracht, geen vogeltje vliegt. Dat het verwijderen van een tegel, jaren geleden in de tuin gelegd, toont hoeveel leven zich aan het oog onttrekt. Wetende en toch steeds weer verbaasd dat zelfs wie dagelijks de dood voorspelt nooit aan het eigen graf staat.…

Ik zag hem in de weer, met apparatuur, lenzen en zwart doek Hij bekeek mij minutieus vanuit elke hoek Er werd een lensopening op mij gericht en op vraag wendde ik mijn gezicht Kijk naar het vogeltje zei hij En voordat ik het wist, was het voorbij. Mijn foto is nu opgeslagen in de cloud, die zo digitale eeuwigheidswaarde houdt.…

Bij mij vlak voor het raam zit een vogeltje met een naam. Een mooi roodborstje genietend van een broodkorstje. Ik kijk er stil naar met het genoegen dat ik dan ervaar. De vrijheid van zo'n diertje. Ik zet het raam op een kiertje. Wat zou ik graag zoals hij zijn. Lekker in het zonnetje genietend, oh wat fijn.…

Iets kleins viel uit haar mond, was het een onwelriekend vogeltje of eens te meer een bitter woord dat thans heel mijn hofhouding en de rest van de dag ontspoort. Het is laat in november, de straten zijn verregend en.. jouw wrede mond blaast wolkjes over de vaart, ik kan ze lezen SOS, averij, schip in nood.…

als waterhoen, eend en fuut op de wal staat een reiger in zijn grauwe verenjas standvastig tuurt hij naar beneden naar het donkere oppervlak in de bomen rondom het water huizen diverse vogelsoorten hun zangkunsten zijn voortreffelijk geen les is er aan te pas gekomen en dan hoor ik een kraai krassen wat een enorm verschil ieder vogeltje…

geloof het of geloof het niet man bijt hond was gisteravond man poetst kanariepiet rood hoofdharig manspersoon poetst de kanaries schoon met zijn tandenborstel drukt de vleugels aan om ze nat te drogen in scheurvel voor de wc op de radiator van de cv want straks is de grote show van de kleurkanarie club de vogeltjes lagen er verpieterd…

in mijn herinnering ben ik altijd klein geweest ook in elke wereld die openbrak wanneer het schuilen zocht naar zachtheid of een lief woord dat deed vermoeden dat ik bestond met het oor tegen een helderblauwe hemel om in geluid van nergens eindigende warmte te kunnen wonen ik tastte dan aan mijn hart aan het kind dat daar stond,…

De nog kale takken van mijn tuineik hebben al een lichtgroene floers, schijngroen in de vroege ochtendzon. Een van de takken buigt zich om. Bezeten als ze is door een gevederd trotspakketje, de zanglijster. Het snaveltje opent zich en laat een roze wriemel een trillend geluid voortbrengen, de lucht wordt gevuld met de eerste noten van lentebeloftes…

Zingend door het leven met de wind ga je dan mee wat fijn Al fluitend komen jullie samen… Wat lijkt het me toch heerlijk om voor één dag een vogeltje te zijn….…

Heel vroeg werd ik wakker, de morgen was nog stil en blank, toen er ineens een vogeltje neerstreek op mijn vensterbank. Uit zijn keeltje trilde een liedje, zo lieflijk dat toen het begon ik al mijn zorgen voelde smelten als sneeuw voor de zon.…

het kleine vogeltje altijd zingend weer zwarte kop met witte wangen het lijfje groen en geel huisde jaar na jaar in ons tuintje zijn gezin zo - acrobatisch toerend graag gezien als gast struinend door heg en gras nijver hoedend voor gevaar vloog hij kroost voedend met zijn vrouwtje af en aan zo kleurde hij de dagen ongestoord en…