Alle inzendingen over Vrees

gezwicht voor jou voor jou als vrouw je vlees dat ik vrees brandt mijn verstand streelt bespeelt mijn beeld doodt mij bloot in je begerige schoot…

wat heb je gedaan vrees, ook jouw redding is een vraag de geest van liefde laat het zijn een wonder jouw bestaan…

En ook vrees ik voor schade aan mijn oren, Dus wil ik geen twaalf klokslagen meer horen.…

Een Rus, een Belg en een Canadees stegen tesamen op zonder vrees. Staren naar een bol hou je geen 6 maand vol tenzij je dagvers de limericks leest.…

En als hij ons op de effecten wees Was dat vaak dubbelzinnig, naar ik vrees.…

Ik ben een koude, en vrees de warmte omdat het kloppen van je hart mij doet bewegen in die zin die niemand wil.…

Weet u wat ik nou zo vrees? Van dat verzamelde knuffelbelastinggeld eet die juf vast alle dagen chinees…

Ik weet het nog zo net niet, inderdaad Maar voegt hij bij zijn erewoord de daad Dan is het, vrees ik, wederom te laat Voor nazaten zoals die van Korbaat Die crimi van die voortplantingskliniek Was niet megalomaan maar geestesziek!…

, met uitgestreken gezicht, en met een lastercampagne vrees en devotie gesticht Ik ben de kwaadste niet 't is mij een groot verdriet dat de mens deze bok ongenadig voorgoed uit harten stiet…

Dus vrees ik dat Obama binnenkort, Als hij niet alles kan, gekruisigd wordt.…

Zonder vrees voor morsdood. Want ze pasten heel goed op elkaar!…

ik vind het vrees'lijk als ik jou een dag niet spreek zie hoor of zoen weet gewoon niet wat te doen als ik jou een dag niet zie mis ik je al vrees'lijk veel anders overleef ik niet je bent als een juweel altijd sprank'lend altijd mooi niet bij jou voelt als een kooi ik mis je, schat je bent zo knap zo lief, oh ja dat…

Met het broodmes snijdt men dagelijks brood en met een vleesmes snijdt men in het vlees, doch met een zakmes legt men, naar ik vrees, de beide voortplantingsorganen bloot, maar het zal u toch niet echt bevallen, rondhuppelen in uw blote ballen.…

nippend aan jouw beker drink ik als elixer je liefde en les mijn dorst in de meest radeloze momenten waarin ik vrees mezelf te verliezen enkel gekleed in eenzaamheid…

Wij hebben onze ziel niet laten vangen In 't net van vrees en onderdrukt verlangen. Als rozen bloeiend uit uw welig bloed Kuste ik uw warme lippen en uw wangen.…

Als ze straks kijkt naar het skiën, vrees ik voor haar beide knieën.…

Al heb ik me er ietwat op verkeken: Ik wacht maar en ik wacht een heleboel… Maar heb, zo vrees ik, pas voldoende haar begin november van het komend jaar.…

Ik vrees dat Kamp pas wakker wordt als alles daar is ingestort!…

Naakt zijn en sex hebben dat is gemakkelijk Iemand in je ziel toelaten in alle kwetsbaarheid je hoop, angst, vrees, verlangen eenzaamheid tonen aan elkaar dát is pas écht naakt zijn.…

Hij was van dag tot dag, de hele week op de t.v. met zijn markante smoel (geen stroman tipt daaraan en geen Raoul) al vrees ik dat niet ieder naar hem keek Met Fidel Castro in het ziekenhuis is er in Cuba niets meer op de buis…

In Moerdijk heerste collectieve vrees Toen hulpverleners kreunerig beweerden Dat virussen hun darmen attaqueerden Waarschijnlijk komt het toch van de Chinees Zo'n buikgriep leidt tot tendentieus gejoel Maar dat is meer een onderbuikgevoel…

Hoe zwaar die plasjes ook waren verdoopt Het IOC was bang om door te pakken Uit vrees voor bonje bij die labbekakken Dus niet een boycot zoals was gehoopt Hoera, het Paralympisch Comité Zegt tegen Rusland categorisch nee…

Ik vrees dat men de drank wel luid laat klokken.…

Vrees dat je daar vergif op in kunt nemen…

Op de vloer vermengen zich de stromen tot een branding van verdriet, vrees en hoop waar herinneringen ongedeeld samenkomen, als een tsunami in de straat waarin ik loop.…

nee niets wordt erop geschilderd of geschreven alhoewel? Het blijft bij donkere vegen te dik aangebracht het lijkt op iets wat stiekem lacht het beseft terdege ik was het laatste van de rol: het gevreesde laatste vel…

zó kleurloos dikwijls als ook leemte kan zijn met melancholie op de loer en ginds het verdriet oprukkend als een groots vijandelijke leger zó voel ik me soms op verveloze dagen als het bladdert dan verlang ik hevig naar grondverf aangebracht met zachte kwast…

groeiende gestapelde herinneringen gestolde stukjes gewezen later het eens bezwommen vruchtwater wat je ooit hebt gekend belevenissen soms zo ver weg dat je ze weer opnieuw opbouwt voorzien van een nieuwe jouw beter passende uitleg je kunt ze mooier maken het je minder laten raken alles beter dan dat wat mogelijk nog komt dat wat…

Vrees kruipt in mij omhoog. Het mag niet gebeuren, dat – voordat mijn hand de sleutel heeft benut- de veren slap zijn geraakt, er stilte valt, er zonder zacht getik levenloosheid is ingetreden, van het ene momemt op het afwezige andere.…

komen om eigen bloed dan wel plasma te schenken voor levensbehoud van zijn of haar medemens heeft de kamer van ontvangst warm uitnodigend aanzien wanden ogen huiselijk tafels bieden kosteloos smakelijke spijzen aan roepende papieren raden aan te zoeken naar meer bereidwilligen die wat uit hun aders kunnen afstaan voor redding de vrees…