Alle inzendingen over Vrijdag OR Brugge

Volgens de Maya ‘s vergaat vrijdag de wereld. Het einde van de tijden is nabij, Misschien is het wat moeilijk voor te stellen, Maar Maya ’s zijn echt meesters in voorspellen: Na vrijdag is de mens voor altijd vrij. Mocht onverhoopt de wereld niet vergaan, Dan treft u mij hier binnenkort weer aan.…

Deze vrijdag – egyptische duisternis en vleugelslagen. 14 april 2006…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

't was vrijdag toen heleen me met bezoek verblijdde de griet was nummer een die 's ochtends met me vrijde het ging die dag maar door er volgden vele ronden de tweede meid was noor een spetter in m'n sponde de liefde werd bedreven met joke die bij mij lag na maud als nummer zeven het was een goede vrijdag…

't was vrijdag toen heleen me met bezoek verblijdde de griet was nummer een die 's ochtends met me vrijde het ging die dag maar door er volgden vele ronden de tweede meid was noor een spetter in m'n sponde de liefde werd bedreven met joke die bij mij lag na maud als nummer zeven het was een goede vrijdag…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Bruggen zijn geen rijkdom meer, ze bieden geen ruimte maar drukte boven mijn hoofd, ze scheiden mensen af en sluiten ze op op een eiland zonder energie een leegte die me uitput en die ik niet kan vullen met de contacten die ik leg over al de bruggen waarmee ik me behelp bij gebrek aan tijd om de deur uit te gaan en mijn eiland te…

De koetsier in Brugge sprak op een toon, die 'tien' werkelijk deed weerklinken voor tien en in zijn ratelende stem verdwenen wij voor de tijd die hij ons gaf, geborgen in zo'n oude kar uit een andere eeuw en sidderend van jaartal naar jaartal, spottend met een magere begijn, een griezelige rit door de tijd, via holle kerken en taaie monumenten…

Medelijden staat ver van mensen, gedogen slaat bruggen naar eenheid Overtolligheid te verdrijven heet moed, loont zich met onthechting. Harp zonder snaren, milde toehoorders horen veel instrumenten. Gans verliest een veer, voelt zich tonnen lichter en vindt de dichter.…

ach oude stad, je ademt nog er ligt een zonnevlek rond waar de tranen van de dageraad het kwaad wegwassen elke straathoek lijkt te passen in een kleine schrijn vol eer vergeten soms, maar lief staat links en rechts een kleine vrouw het daglicht op te vangen in haar haren hangen trouw tienduizend wensen, uitgedragen leed van mensen en…

Ochot moederke voor jouw speciale zorgen, altijd een effort mijn (t)huis bezij het uwe onschendbare mantelbrug © Gedicht & tekening van Guido De Pelsmaeker…

Tempeliers vermoord Paus, koning vrijdag's complot Schut-dag zonder schot…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Er zijn bruggen die je niet over wilt sluizen die je niet voorbij wilt de grootste hel maken mensen nog altijd zelf (zie ook met foto's op website)…

Ach,hij wilde bruggen bouwen bruggen slaan tussen hem en haar Zij zouden nimmer,nooit in het snelstromend water vallen?…

'Kan 'n oorlog, op vrijdag begonnen, onmogelijk worden gewonnen?' 'Zo is het beslist,' zegt de raspacifist. 'al gebruikt men miljoenen kanonnen! Het mensdom lijkt niet te genezen van vechtziekte, moeten we vrezen. Uitzonderlijk dom is de vraag, want waarom zou de vrijdag een uitzond'ring wezen? Wie niet wenst te voelen, moet horen.…

Elke vrijdag wordt het lettergewicht zwaarder gewogen opdat de verlichte dichter zich niet vertilt. Inktzwart weegt hij zelf het zwaarst.…

Waarop ik zei Ik ben kaal Het lijkt mij vrij normaal En geenszins raar Ben is niet kaal En vrijt wel met haar Mijn vrouw vroeg Mij een bijdrage Vrij met mij op de vrijdagen? Toen ik zei Nee dank je Maandags vrij ik met Ben Maar vrijdags ben ik vrij…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

het purperen kleed heeft Hij over de zon geworpen de nacht heeft zwarte ogen maar ziet niet Hij draagt een doornenkroon loopt over een balk volkomen in balans Hij sleept de wonden van de wereld, kijkt niet om tot ze flinterdun als vuurvlinders verbranden in de zon ik zie Hem gaan Hij draagt een gouden kroon de Mensenzoon…

Weekritme helder, op vrijdagen vrijen en zondigen graag op de dag van de zon. Maar wat te denken van dinswoensenzateren? Ik houd een donderpreek op mijn balkon.…

Licht valt als muziek van Satie over de rivier, welvende bruggen duiken het water in en uit. De zwaan van de avond strijkt zijn veren glad en glijdt het donker in.…

grond ruikt er anders onder de bruggen vossenstaart en fioringgras buigen er naar het kabbelend water Madison County spreekt niet meer tot verbeelding de witte stijlen met een handdruk, waartegen eens een wit papiertje prijkte zullen gegraveerd worden met een initiaal, bruggen verbinden immers en waar ik lang heb lopen zoeken naar…

bruggen nog te gaan voor de overkant in zicht komt treden nog te klimmen voor we boven water aangeland zijn doden nog te tellen voordat het virus eindelijk zelf sterft…

Jij die niet alleen Met Pasen maar elke Dag wel in mij sterft En samen met mij doodgaat, Wakend de nacht van doodsangst Doorbrengt, me door de dood Heen vasthoudt en samen stervend Tot nieuw leven komt in een Leven dat echt is, waarachtig, Waar niets gekunstelds meer aan is En waar we samen drinken van het water des levens Gelouterde…

Durend zwanger Bevallen in brokjes Het dragen van een droom Tot een goede vrijdag Dan is het zondag De vervlakkende zandloper Van versterven Naar vereeuwigen Zeker van zijn stuk Schaakmat…

toeven in uw licht is schaduw schuwen toch voel ik me zo vaak diep naar binnen gericht o ja, daar is de stilte gepaard aan liefde toch leidt die weg evenzeer naar kilte waar het hout zich kruist spijkert zich de adem zoals lijden en hoop mijn ziel bestuiven daar woon ik, mens, die ongevraagd in het aardse huist…