22472 resultaten.
Een tien voor het leven
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 376 Ze had veel onderliggend lijden
Gelukkig wel de eerste prik gehad
Over 4 weken de tweede tegen Corona
Wij, zij en ik, zijn beste vrienden op afstand
Kennen elkaar geestelijk door dik en dun
Ik wilde en mocht haar dus vragen
“Welk cijfer geef jij je leven”
Ze aarzelde niet en sprak
“Een tien voor het leven door Jan”
Jan is haar man, verzorger…
Wat we doen...
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 73 De tijd en het lot.
Zij bepalen wat je doet.
Welke weg je gaat.…
Ik draag je mee
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 752 ik zou graag willen huilen
zachtjes
zonder haasten
in de herinnering
waar ik jou heb aangeraakt
in de liefkozing van je hand
toen ik jou droomde
tussen vroeger maar nooit later
ik zou graag willen liefhebben
eeuwig
enkel jij
in de tranen
waar ik jou heb gefluisterd
in de regendruppels
toen jij mij vlocht
tussen uren maar nooit…
Samen dragen
hartenkreet
4.0 met 27 stemmen 1.354 En als je terugkomt
zal ik aan je vragen
mijn tranen te drogen
en samen te dragen.…
Geheim
hartenkreet
4.0 met 24 stemmen 1.398 Groot klein geheim
eng erotisch kwelling pijn
streling van zacht zijden handen
belanden in donker schemer
ochtendlicht
draaglast en kracht
-delicaat balans-
ontlaadt in daglicht als
dans van veder.…
kom maar
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 461 eens zal ik jou
wenken en vragen
kom maar
ik zal er zijn
door mijzelf
te schenken
en jou zwijgend
op handen dragen
ik reik je
mijn gebroken vingers
ook verbrand aan vurig leed
geen wanklank
vlucht weg tussen
mijn lippen
vertel mij dan
aan wie het leven
soms niet vreet
en welke aders
geen weet hebben
van dichtslibben…
Het bergmeer
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 287 Ik blijf ze dragen : vage beelden van
die vlucht met U, de dagen uit en hoog
omhoog een windzucht door, de tijd bewoog
niet meer,ik scheerde door de lucht en dan
zo ver de wolken in, dat ik niet kan
beschrijven hoe, verrezen in een boog
de witte spitsen van een berg.…
Het bergmeer
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 299 Ik blijf ze dragen: vage beelden van
die vlucht met U, de dagen uit en hoog
omhoog een windzucht door, de tijd bewoog
niet meer,ik scheerde door de lucht en dan
zo ver de wolken in, dat ik niet kan
beschrijven hoe, verrezen in een boog
de witte spitsen van een berg.…
Altijd over zijn...
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 885 Ieder jaar krijgen we er weer
een stukje levensbagage bij
de rugzak wordt wat zwaarder
voor jou, maar ook voor mij
Toch zul je onderweg ook weleens
weer een beetje last verliezen
want hoe het leven ook loopt
dat hebben we niet voor het kiezen
We kunnen onze lasten dragen
ook al valt het vaak niet mee
dan willen we de rugtas legen
vooruitziend…
ik draag geen zichtbaar schild
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 297 wachttoren
doorkruist en met grote honger
ik reis samen met zwarte assen
die uit de hoed van onschuld in grachten vallen,
lijfelijk gemeten, terwijl spinnen kruipen uit herkenning;
een enkele spint een driehoek
tussen de straat, de pijn en mijn borst
*
het kasteel van Wawel kijkt me
met oude ogen aan; het laat tranen van toekomst
ik draag…
al wat over blijft
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 897 nu er kansen zijn verslagen
en de pijn niet te verdragen
met geen antwoord op de vragen
is al wat over blijft het dragen…
Avondklok
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 184 vanachter 't venster kijk ik in de nachtelijke straten
met 't denken
aan grootmama gewijd
wiens verhalen
van
een avondklok
hongersnood en
sterren dragen
in deze tijd
als een schaduw naast mij glijdt
hemelwijd met al ons denken aan de virusdood gewijd…
wat zou ik graag
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 67 * het leven leert
wat zou ik graag
toen ik jonger was
dat geweten hebben
wat ik nu ervaar
wat zou ik graag
nu ik ouder ben
dat ontvangen kunnen
wat ik toen niet gaf
wat zou ik graag
toen ik jonger was
dat gegeven hebben
wat ik nu mis
wat zou ik graag
met het weten van nu
de jaren van toen
nog eens overdoen
wat zou ik graag…
knipoog naar boven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 afscheidswoorden waren er
geen tijd om "tot ziens" te zeggen
weg was je voor wij het wisten
en nog weet niemand waarom
als tranen een trap konden bouwen
of herinneringen mij een weg
dan zou ik naar de hemel lopen
om direct jou terug te halen
ons hart pijnt nog van verdriet
dat in stilte tranen stromen doet
want elke dag meer dan toen
ben jij ins…
Ik zal u niet verlaten
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 123 Op de Heer mogen we altijd vertrouwen
In welke omstandigheden wij ook verkeren
Hij is erbij, niets zal ons dan kunnen deren
In ons leven mogen we op Hem bouwen.
Wat een troost om dat te mogen weten
Dat God de Heer ons altijd nabij wil zijn
In vreugde, maar ook in verdriet en pijn
Hij verlaat ons niet en zal ons niet vergeten.…
Descartes II
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 80 Ik ben, zei Sapiens de wereldwijze,
wijsgerig als 'hómo universális'
ik treed buiten wat binnen perk en paal is,
daar waar Petrarca en Da Vinci reizen
ik denk, net als Descartes, dus ik besta,
al had ik twijfels over grond en reden:
besta ik in de toekomst of verleden
toen in mijzelf de geest zei 'ik ontsta'
sindsdien werd ik wie ik…
het werkelijke zijn
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 45 jij bent voor de wereld
niet wie jij denkt te zijn
de wereld rondom jou
kijkt met andere ogen
ieder die met jou werkt
ziet wat jij hen betekent
van fantast tot idealist
de dagdromer of realist
de mensen die jij bemint
zien waarvan zij houden
van hartendief tot rover
de minnaar of charlatan
in alles wat jij doet of laat
wat jij zo…
Wees niet bang
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 247 “Wees niet bang, want ik ben met u
Kijk maar niet angstig om u heen
Want ik ben Uw God, altijd, ook nu
Ik wil u zeggen, ik laat u nooit alleen”.
Wees niet bang, God houdt u bij de hand
Hij zal u nooit en nimmer in de steek laten
God houdt steeds Zijn woord gestand
Vertrouw op Hem, Hij zal u nooit verlaten.
Wees niet bang, God blijft aan…
Adel
poëzie
4.0 met 3 stemmen 766 Zij eisen van ons, — want zij dragen een naam,
in 's lands kronijken van grote faam, —
dat we zinken voor hen op de knieen;
verwonderen doet hun ons spotgelach ,
ze dragen — ontwetend — hun naam van gezag,
als een ezel... relikwieên.…
Elk moment opnieuw
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 52 Voorbij onrust
heerst innerlijke vrede.
Voorbij tegenstrijdigheid
groeit saamhorigheid.
Voorbij de tijd,
voorbij gisteren en morgen,
leeft eeuwigheid.
LUISTER! aandachtig,
naar vogels die blijven zingen.
ZIE! met open ogen, hart en ziel,
hoe witte wolken blijven drijven.
GENIET! van het wonder van muziek.
Elk moment opnieuw.…
Trauma
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 104 Paul Breitner schoot de bal “ins Tor hinein”,
Het werd ook niet de save van Jongbloeds leven.
De basis voor Het Trauma legde Jack,
Daarna was aan gespreksstof nooit gebrek.…
Korte geschiedenis van Irak
snelsonnet
2.0 met 6 stemmen 240 Wat doen we morgen tegen de Chilenen?…
Hoe groent nu ook
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 195 Hoe groent nu ook het kleinste blaadje
dat schuchter zijn geboorte viert.
Je hebt het druk, dus nu… ik laat je
maar weet dat lente alles siert
en dat de grote wereldzorgen
nog zullen blijven, nu en morgen,
maar ‘k ben zo dankbaar om het licht
en om zoveel dat dit verricht.
Zo groent nu ook het kleinste blaadje,
maar ja, je hebt het druk…
Veertigdagentijd
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 191 Een tijd van bezinning en inkeer
Want Jezus moest voor ons lijden
Om ons van zonden te bevrijden
Jezus onze Heiland, onze Heer.
Hij heeft voor ons gestreden
Tot in de dood is Hij gegaan
En wist de boze te weerstaan
Onschuldig heeft Hij geleden.
Jezus, Hij heeft aan ons gedacht
En heeft zich voor ons gegeven
Opdat wij met Hem zullen leven…
Het zogenaamde niets
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 110 Het zogenaamde niets
kennen we als leegte.
Leegte als onmogelijkheid
waaruit wat mogelijk is ontstaat.
Zoals onbewuste dromen komen,
in het holst van de nacht,
en als sterrenlichtjes verder gaan.
Zoals mensen die plannen maken
en plannen in vonken op zien gaan
in het zogenaamde niets.
Het niets dat bron van leven is.…
we spraken niet
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 743 nabijheid
en ik glimlach
het beeld zo broos
in je gelaat
of in dagenverte
wanneer, zo licht, ik naar
buiten kijken mag
heel even
zonder geluid
vond de tijd de zee in jou
en herkende ik het huilen
om al het beminnen
wanneer is liefde eindeloos,
vroeg je, aan het eind van de dag
ik wist het antwoord
en stierf
opnieuw…
internet heeft 2 kanten van het verhaal
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 792 tot op heden vlogen de woorden
mij om de oren als ik weer inspiratie
vond door te schrijven met een pen,
vol betekenis golfde het op het papier.
Dat nu ook al jaren het internet als vast hulpmiddel
wordt gebruikt komt door de korte bochten,
Zonder ook maar een omweg geeft google
Mij de betekenis van eenzelfde woord
Maar de site waar ik…
waar we waren
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 286 vreemd blijft het
om het bed te zien
kussens liggen stil, haast gerangschikt
als museumstukken in een eigenaardig, oud licht
het wordt koud, killer dan buiten
ook dit schrijven kost meer tijd
zoals de weg langs muren
en loze lakens
het doet pijn
wanneer jij beweegt in een veranderde blik
en ik vecht voor eigen recht
de hemel leeft met…
Verzuurd?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 200 Vergeten tijd ligt
achter ons, in angst
baren we het leven,
tussen geboorte en
de eindigheid, we zijn
schipbreukelingen van
de hemel en de diepten
van de zee, we zijn het
ontgonnen land, borelingen
uit de eierstokken van de
zon en maan, de horizon lijkt
verder, zeilen bollen minder,
blouses minder wit, hét
ontbrekende in de volheid…
We zijn overal mijn vriend.
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 840 Toekomt en verleden schuiven nader zonder
gevaar en berouw, het maakt niet uit waar
en wanneer het verval zich dient, want we
zijn nu bij elkaar en overal mijn vriend.…