Netgedichten

netgedicht (nr. 12.431):

kom maar

eens zal ik jou
wenken en vragen
kom maar

ik zal er zijn
door mijzelf
te schenken
en jou zwijgend
op handen dragen

ik reik je
mijn gebroken vingers
ook verbrand aan vurig leed

geen wanklank
vlucht weg tussen
mijn lippen

vertel mij dan
aan wie het leven
soms niet vreet

en welke aders
geen weet hebben
van dichtslibben