gelukkig bij Ter Heijde
rond het torentje van Ter Heijde
werd blauw plotsklaps donker
pikzwart afgetekend tegen wolken
het strand lang breed leeg
alles stond stil en zweeg
de zee was waarlijk top
ik kon nog precies rechtop
staan in het zilte ruime sop
kleren zichtbaar nog als hoopje
storting naar benee met bakken
oh heer dat had ik nu weer
alles zou straks plakken
mijn gedachten waren niet voor later
regen kletterde aldoor op mijn snater
Geplaatst in de categorie: emoties