24361 resultaten.
Taal verwoorden tot liefde.
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 117 Taal bezigen is in wezen
liefde bedrijven..
Lichaam en geest overstijgen
om meer te leven!
Het over en weer aanvoelen
en begrip tonen.
Elkander in de ogen kijken,
genieten van het schone.
Om dichter bij elkaar te komen.
Opdat de ziel luistert aandachtig.
En alles wordt gezien als waarachtig.…
Wat is leven
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 146 Wat is leven.
Is het mijn hartenklop?
De omloop van mijn bloed?
De regelmaat van mijn adem?
Die vragen komen in mij op.
Dit zijn slechts de instrumenten,
die voor het leven nodig zijn.
Hoe komt het dat ik vreugde vind
in de schoonheid van een bloem.
En blijheid bij het spelen van een kind.
Hoe kan het dat ik liefde voel,
voor iemand die…
Gehandicapt kind, als ze vragen naar je...; een suggestie
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen 430 Je moet creatief zijn en vooral beleefd blijven als ze vragen: "Hoe gaat het nou met Giulia (8, ernstige vorm van epilepsie). En met wat zelfspot en humor antwoord ik dan, Giulia's handje vasthoudend:
"Giulia doet het goed op school
ze zit bij mij in de klas
daar geef ik ook les
dagelijks
ze is bijster intelligent
en ook pragmatisch aangelegd…
Het aambeeld van het heden
netgedicht
4.2 met 5 stemmen 51 Iets van melancholie verlegt de afstand
in een formule die wij ontrafelen wanneer
we aanmeren aan de nog maan-zijde
gelegen oever waar het gele riet
zich vereerd voelt met de zon die
aan de overzij het licht smeed
op het aambeeld van het heden
Dit alles kent geen gelijke in een wereld
die tragisch gelegen is aan de rand
van een altruïstisch…
beweging
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 203 De stappen die wij zetten,
zien we soms niet.
totdat we aankomen,
waar wij naar zochten.
Is het verandering?
Is het toekomst?
Is het acceptatie?
Is het te zijn,
durven zijn,
ons zelf?…
Syrisch kindje
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 152 Ik weet niet waarom
we rennen
ik weet niet waarom
alles dendert
Ik wordt snel
in een jas gewikkeld
als we landen
in een vreemde kou
Ik snap de mensen niet
ik ken de machines niet
ik ben verloren
net als mijn vader
ik ben mijn moeder kwijt
en hij ook
we zijn op weer een nieuwe plek
maar weer niet thuis
Ik wil alleen maar terug…
Nietsontziend
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 294 Jij zag niet
en ik evenmin
Braille kregen we niet onder de knie
en die blindengeleidehond
kefte iets te dreigend
De winkel
die witte stokken verkocht
rook vreemd
We maakten ruzie
over de herkomst en samenstelling
van die geur
We kwamen er niet uit
waardoor de winkel instortte
op de brokstukken die we waren…
we spraken niet
netgedicht
4.1 met 21 stemmen 743 nabijheid
en ik glimlach
het beeld zo broos
in je gelaat
of in dagenverte
wanneer, zo licht, ik naar
buiten kijken mag
heel even
zonder geluid
vond de tijd de zee in jou
en herkende ik het huilen
om al het beminnen
wanneer is liefde eindeloos,
vroeg je, aan het eind van de dag
ik wist het antwoord
en stierf
opnieuw…
internet heeft 2 kanten van het verhaal
hartenkreet
3.3 met 6 stemmen 792 tot op heden vlogen de woorden
mij om de oren als ik weer inspiratie
vond door te schrijven met een pen,
vol betekenis golfde het op het papier.
Dat nu ook al jaren het internet als vast hulpmiddel
wordt gebruikt komt door de korte bochten,
Zonder ook maar een omweg geeft google
Mij de betekenis van eenzelfde woord
Maar de site waar ik…
waar we waren
netgedicht
3.4 met 21 stemmen 286 vreemd blijft het
om het bed te zien
kussens liggen stil, haast gerangschikt
als museumstukken in een eigenaardig, oud licht
het wordt koud, killer dan buiten
ook dit schrijven kost meer tijd
zoals de weg langs muren
en loze lakens
het doet pijn
wanneer jij beweegt in een veranderde blik
en ik vecht voor eigen recht
de hemel leeft met…
Verzuurd?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 200 Vergeten tijd ligt
achter ons, in angst
baren we het leven,
tussen geboorte en
de eindigheid, we zijn
schipbreukelingen van
de hemel en de diepten
van de zee, we zijn het
ontgonnen land, borelingen
uit de eierstokken van de
zon en maan, de horizon lijkt
verder, zeilen bollen minder,
blouses minder wit, hét
ontbrekende in de volheid…
We zijn overal mijn vriend.
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 840 Toekomt en verleden schuiven nader zonder
gevaar en berouw, het maakt niet uit waar
en wanneer het verval zich dient, want we
zijn nu bij elkaar en overal mijn vriend.…
Het vloeit door ons heen
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 166 de ander vlecht de loten
met lemen wortels in het gras,
nectar vloeit uit kristalen wijsheid
te ademen uit zelfstandigheid
zijn we vrienden in een lot?
zijn we van een gelijk ras?
krom gebogen in z’n denken
waarin hij het meest gedijt?…
Als ik dit huis verlaat
netgedicht
3.6 met 5 stemmen 366 Wanneer ik je morgen
moet verlaten
ontkleedt me van mijn
angsten als stoffelijk
wezen en leg mij in het
glazen ledikant, waarin ook
jij geboren werd, vertel me
je verhalen als ik ooit
weer naast je wakker word,
zodat ik over je kan waken
in het moment van stille dood
die tijdelijk wordt opgeschort,
laat me meevaren in
jouw…
Het taaiste ijs?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 79 hemel wordt weerspiegelt
en uiteindelijk uit glas blijkt te bestaan
het tart geluk in elk dierbaar moment
waarvoor een naam is gekozen, magisch
licht om de schalen van de wereld te
breken, kroont zichzelf met tederheid
waaruit een nieuw embryo zich met
lauwerkransen presenteert,het taaiste
ijs als dunne vliezen breken zal, zijn
we…
alles wat we deden
netgedicht
4.2 met 24 stemmen 680 hoe voelt het
om weg te zijn, om nooit meer
gezien te worden
om te weten dat tijd alles zal wissen
en dat je aan de dood om een uitzondering vraagt
is het niet zo
dat door te tellen tot oneindig
alles elkaar aanraakt
zacht of stormachtig
traag en dan weer razendsnel
is er een herinnering
of nog iets van het onbewuste
van wat wij…
We bestaan
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 129 Ieder afzonderlijk individu. Een individuele
regenparaplu voor de grilligheden van het
levensklimaat. Een opmaat van de stuntelaar
die weldra voor zijn mensdom staat.
Een vrouwtje of een mannetje onderweg
tijdens zijn bestaan. Somtijds regen na
de zonneschijn, maar zo nu en dan een
duikelaar na een verwoestende orkaan.
Een vrouwtje of…
de ander zijn
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 53 de waarheid is
een lekkende sloep
die in de geulen
van zeeën verdwijnt
wijs naar het wolkendek
val neer in het stof
roep goden aan
beschuldig anderen
huiver omdat de
oorlog altijd weer
begint omdat we
de ander verliezen
laten we verhalen delen
en samen reizen
zonder huiver zullen we
weten dat we de ander zijn…
We zijn zand
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 We zijn even.
We noemen het leven.
Het schuurt langszij.
Scheurt het wezen
tot het besef voorbij.
.
We bestaan
tot we vergaan.
Elk verband verkruimelt
tot het laatste restje verstand
naar beneden tuimelt.
We hopen dat er iets is
dat de loper om zal keren.
Maar er is geen meesterhand.
We zijn zand.
.
“Druppels”…
Zijn we op zicht?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 34 Wij komen van ver,
om weinig te begrijpen,
blijven we op zicht?…
Zoals we zijn?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 25 Uit het ziende oog
van de orkaan
wie hem raken zal
in afzienbare tijd
even een niet
waarneembare
kalmte in een
oorverdovende
stilte van
ingehouden
adem, achter
de on-aardse
schreeuw, verloren
energie komt
in vervoering
barst open, daar
openbaart zich
de onneembare
zwaartekracht uit
de diepzee geboren,
zoals we…
We zijn op zicht?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 37 Of komen we van ver,
om weinig te begrijpen,
we blijven op zicht.
Blijft het oog van het
heelal op ons gericht?…
onvoltooid verleden tijd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 57 we zouden
uit deze nacht springen
alles terugbrengen wat we namen
naast het verdriet wandelen
we zouden
oefenen in hoop
volhardend vol leven zijn
uit de wrakstukken herrijzen
we zouden
naar het licht reiken
een naam geven aan het verdriet
een boot vol liefde zijn
we zouden
een koor van stemmen zijn
leren van onze schimmen
onszelf…
wie niet oppast
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 89 voor wie nergens vandaan komt
weet verdriet geen weg
heeft herinnering geen adem
hangt leven aan beeldloze tijd
voor wie nergens vandaan komt
hij is de som van vergeten tijd
hangen woorden loodzwaar in de lucht
vervagen in de plooien van de tijd
voor wie nergens vandaan komt
heeft geen weet van naam of huis
draait het leven zich niet om…
Te dichtbij
snelsonnet
3.2 met 13 stemmen 1.079 We boeken ons aan verre reizen arm
We smijten om te reizen met miljarden
Want wat hier wordt beschouwd als "niet te harden"
Heet in een ver, vreemd land plots "lekker warm"
We gaan naar hete oorden en ontlopen
Daarmee de eigen Nederlandse Tropen…
dicht
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 882 het is mooi gweest
neem alles niet
te serieus
soms te klein
soms op de schouder
van een reus
mag het pad
bepalen
dat wij soms
elkaar weerzien
lach dan om wat
oude verhalen
en proost
dan nemen we er
een er stuk tien…
Kink in de Kabel
snelsonnet
4.2 met 5 stemmen 587 “Het is beslist van nationaal belang
De greep op alle burgers uit te breiden,
Zo kunnen we vooraf ‘terreur’ bestrijden,
En houden we de mensen lekker bang.”
Dit alles heb ik eerder eens gehoord,
In één of ander vreemd, verdorven oord.…
Verlies
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 129 hoe komt het toch
dat we massaal juichen
voor elftallen, die in den vreemde
doelpunten scoren
over bommen en granaten
wordt weinig gesproken
terwijl de dood scoort
op de rand van ons geweten
hoe schuldeloos zijn wij
dat we blijven toekijken?…
dit, hier, dat is wat telt
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 58 het leven vertrouwd
en o zo vreemd
nauwgezet en wanhopig
laten we de tekorten toe
het leven is een
schitterend ongeluk
eer de vrijheid
dit, hier, dat is wat telt…
Vreemd
hartenkreet
4.1 met 17 stemmen 1.023 Vreemd....
Kijk mij goed aan
wat is er vreemd aan mij
mijn zwarte ogen of bruine huid
wat is er zo vreemd aan mij?
waarom noem je mij vreemd?…