Alle inzendingen over Wijsheid laat

Konden we maar wijsheid leren van de blaadjes stoeiend met het licht. Toekomst is nog niet bekend bij hen en ook niet dat er ooit weer herfst zal komen die dan de bomen geselt tot het laatste blaadje valt.…

Is het de verlichte filosoof Die door het stellen van kritische vragen De wereld steeds beter kan verdragen? Of is het de verlichte boeddhist Die mediterend zoekt naar de innerlijke ziel Om zo vragen te beantwoorden Die slechts voor de uitverkorene Zijn te begrijpen? Niets is zeker Behalve dan dat zij beiden van een verlichting spreken…

Laagje per laagje vervelt de plataan zijn schors camouflageprint…

In Waarheid is Wijsheid. In Wijsheid is Licht.…

Ik ben dankbaar voor dit leven Al het goede op mijn pad Alle lessen mij gegeven Hoeveel wijsheid daarin zat Laat mijn leven steeds vervuld zijn Van de kracht van dankbaarheid Laat haar energie vrij stromen Op mijn zielenreis door tijd…

Is er dan wijsheid in de boeken? Is er een antwoord dat voorgoed volstaat of blijft het gissen, raden en geloven? Toch is het voor de wijsheid nooit te laat, Want slechts wie minnen kan komt dit te boven. Hij kleedt zich in een helder –nieuw gewaad en laat dit levenslicht ook niet meer doven.…

Het elftal zou laten zien wat het kan in de wedstrijd Nederland-Japan dus menigeen bleef zaterdag thuis voor die moeizame wedstrijd op de buis Uiteindelijk met meer geluk dan wijsheid won Oranje dan toch de wedstrijd…

het voor altijd duren dit laatste uur alles is vredig alles is mooi in dit laatste uur moed, geluk en wijsheid brachten ons tot hier liefde in de schaduw van het slagveld moed, geluk en wijsheid wens me moed, geul en wijsheid tot ook deze storm is geluwd…

Waar met een overdaad Aan digitale wijsheid Het leven zo goed als Verdrongen is, daar zie ik Jouw vleugelslag in de vroege Ochtend als kristalheldere Uiting van het echte leven, Kunst die zich met geen Gigabyte vervalsen laat…

wijsheid is de som van veel levenservaring bij tijd van leven.…

Ik kan er echt niet meer mee leven! Nooit wordt er over mij geschreven, zo sprak een oude pissebed. De fabeldichter vindt mij pèt: ik ben een griezel en ik stink. Geen huisvrouw is echt ooit zo flink, dat zij mij zorgzaam buiten zet: Néé ! Zo'n vieze, enge pissebed !? Het lieve engeltje zei toen: pissebed, niet zielig doen! Ooit…

Oma sprak vroeger de wijze raad, speel niet met vuur, als je ’t maar laat, je kunt je branden als geen ander, dus let op met vuur en let op elkander. Oma sprak vroeger de wijze woorden, geniet van het leven, maar doe het subtiel, geniet en doe het met teugen, voor het geval het eens tegen viel.…

Uw wijsheid is oneindig, heer! want wat ik zoek is in geen vorm of woord te vangen zo bodemloos is m'n verlangen dat op m'n gebed in antwoord inderdáád alleen uw grootste stilte past.…

Het was bedoeld als tip. De woorden ijlen na, zoekend naar begrip. Is dit waarvoor ik sta? Zolang als nu of nooit duren, ergens tussen hemel en aarde, gevangen tussen klamme muren bewaart u strijdbaar al van waarde. Het is voor woorden ook te gek, een broeiend wenselijk verlangen, doch waarneembaar in kort bestek als wat uw ogen en oren…

Ik ben – zo sprak de haan - een varken op twee poten da’s lekker, dacht de kat - die een leeuw was - ik zal mijn jachtterrein vergroten. Een zwijn, een haan konijnen in een wip verslind ik jullie allemaal tot aan de laatste rib.…

Als ik die Wijsheid nu eens kon bestellen, wie weet komt ze dan ooit eens op bezoek...…

Wijsheid komt met het klimmen der jaren, voorgoed voorbij je jeugdige onbezonnenheid, je hebt nu, wijze man, al genoeg kunnen ervaren, hoe het is om iets uit te vreten dat je later spijt. Je hebt heel wat water naar de zee zien stromen, een journalist kent talloze sneue en blije verhalen.…

Godin van kunst en vrede Van wijsheid en van geest Een uil als totembeest Vervoeg u stante pede Bij ons en breng tot rede Voor wie wij zijn bevreesd Godin van kunst en vrede Van wijsheid en van geest Verhoor toch deze bede Maak dat de mens herleest Dat liefde haat geneest Was Beth’lem niet de stede Godin van kunst en vrede?…

Diepe Gedachten lopen vast op een Zandbank – de Eenvoud vaart nog.…

Een zuinig halflicht voldoet voor wijze woorden -- want die stralen zelf.…

over handen deinden zachtjes mee ik keek verbaasd je lachte om mijn falen koppig ging ik door om toch die golven te gaan halen je hebt me toen de wind geleerd van stroming en getijden ik dacht niet echt verkeerd maar schoof de logica terzijde we golfden samen zee mijn ogen lachten weten we dreven met de winden mee jouw rust ging wijsheid…

luister zei ze in het voorbijgaan tranen houden je ziel groen laat de waarheid naar buiten komen het leven heeft je elk moment iets te vertellen richt je blik op deuren en ramen laat muren en stenen links liggen bedek je vleugels niet met goud je zou niet meer kunnen vliegen tranen houden je ziel groen luister zei ze in het voorbijgaan…

Laat me zijn wie ik ben zonder mij te leven laat me doen wat ik wil zonder bevelen te geven. Laat me huilen als ik wil lachen als ik het kan ik wil gewoon mezelf zijn niet leven in jouw ban. Laat me in mijn waarde en in mijn eigen veilig zijn stuur mij niet waar jij me wilt laat me niet leven in schijn.…

Laat mij maar eventjes alleen en laat mij mijn gang maar gaan ik doe echt geen gekke dingen hoor maar laat me eventjes begaan. Ik wil je even niet kunnen horen of zien maar alleen zijn met m'n eigen gedachten en als je na een tijdje terugkomt zal ik gewoon hier zitten wachten.…

Laat maar, Het is nu niet meer nodig. Ik heb op jou maar al te lang gewacht. Jij maakt je voor mij overbodig. Ik huil nu niet meer, Iedere nacht. Laat maar, Je hebt me nimmer kunnen troosten, Jij ging aan mijn gewonde ziel voorbij. M'n tranen en pijnen waren het grootste. Wat jij verwaarloosde, Wilde je niet meer zien in mij.…

ssstt... sluit je ogen en lig stil ssstt... niets zeggen en ogen toe, toe dan zo ja en laat me laat me nu lief voor jou zijn mijn vingers strelen nauwelijks je huid, die kippevelt je lippen krullen als ik ze nauwelijks met de mijne raak alsof je ogen door haar leden zien ik heb je lief m'n schat laat me, zo lief…

Laat me in je dromen zoeken naar een plek waarin ik kan schuilen, waar niemand me kan vervloeken. Laat me in je dromen duiken in een wereld waar ik kan ademen waar ik mijn diepste gedachten kan uiten. Laat me in je dromen verlangen naar een geloof waar mijn huid mijn huid mag zijn, waar ik niet in mijn lijf blijf hangen.…

Laat het raam maar op een kier. Zo sijpelt 't licht naar binnen. Ik drink me dronken aan zijn zinnen. Ze nipten aan z'n lippen. Toen hij sabbelend op het leven woorden prevelde op wit papier. Maar, o zo blauw van binnen.…

laat mij los .…

Roken, zuipen Ik doe het graag Toch denk ik steeds Het kan wat minder Totdat het weer avond wordt Nu denk ik Wat heeft het nog voor zin Mijn lijf is al beschadigd Als ik nu stop En besluit gezond te leven Dan ga ik nog steeds vroeg dood Misschien minder vroeg Dat dan wel Maar dan moet ik het dus laten Terwijl ik misschien toch Niet…