6815 resultaten.
Panorama aan zee
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 202 Meeuwen vliegen buiten zinnen
zijn onbevangen, weinig zwierig
hun voortdurend geschreeuw
boven het geraas van golven
het uitzicht dat niet verveeld
zich met maritieme lucht omgeeft
helpt de dag compleet te maken
grijze ogen volgen de wolken
verliezen hun duurzaamheid
uit het oog, echter tevergeefs..
het vooruitzicht gaat beginnen
de…
Bij de Beelden aan Zee
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 72 Ik wacht,
zittend voor twee kooitjes
waarin twee beeldjes
gevangen zitten.
Terwijl ik voorbijgangers bekijk.
Jij dan onhoorbaar naast me komt zitten
en 'k, onverstoorbaar lijk,
'k mijn hoofd op je schouder vlij,
mijn arm om je rug
Zullen we wat op strand gaan liggen, vraag je
Zoals jij dan ligt
met je hoofd op mijn buik,
'k jou…
Papieren zee
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 54 Schepen bevaren een papieren zee
wanneer ik je aanbid in mijn gedachten
onder een kobaltblauwe hemel
verwijder ik grijze spiegels
om mezelf weer te zien komen
met die trage mensen pas
ben je me vergeten, vraag ik me af
nu de letters op de golven dansen
zoals ooit
in jouw verlangen
herhaal ik slechts zinnen
zonder werkelijk beginnen…
[ Ze stroomt uit, haar zee ]
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 25 Ze stroomt uit, haar zee
van woorden is geen verhaal --
nee, zij is het zelf.…
zee in zicht
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 57 één druppel nieuw licht
maakt
een nieuwe dag
één druppel voor
grensverleggend
nieuw leven
één druppel slechts
draait
een leven om
één druppel
in de woeste zee
en
ik hoor hier en nu
de druppel vallen
en zie
de zee zoals ik
die nooit eerder
zag
maan verbleekt, blijft wel
tussen de wolken staan,
maar toch
één druppel…
beelden aan zee
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 44 langs mijn wimpers
glijden boze wolken
eindeloos gekrijs
in vogelkledij
zoutige winden
beroeren vlaggen
die verkrommen
in nederigheid
weggespoelde liefde
alleen de sporen
van de schrijver
zijn nog zichtbaar…
Zeeland 1953
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.338 De zee heeft genomen
veel mensen hun leven
Zeeland in nood
heeft veel moeten geven.
De stormen zwollen aan
de zee doorbrak de dijken,
mensen spoelden aan
van levenden tot lijken.
Families uiteen gerukt
door natuurgeweld,
de zee ontnam hen alles,
goederen, leven en geld.…
Ziek
hartenkreet
4.0 met 38 stemmen 2.396 Zee, spoel mijn ziel
Zee, wees mijn steven
Zee, geef mij hoop
Die ik dóór kan geven.
Aarde, wees mild
Omarm mij nog even
Geef mij wat tijd
Om nog dóór te leven.…
Twee golven
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 636 Misschien de zee
Een lage maan, een eerste ster
hardvochtig zand, koel en fijn
stap na stap weer uitgewist
alsof wij nimmer ergens zijn
Misschien de zee, waar speelse wind
de leegte vult, haast zinvol lijkt
zelfs zonder jou en al die anderen
door tijd vervaagd en mij gemist
Ja, aan zee heb ik er soms,
twee golven lang
een vleugje…
verlaten zandkasteel
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 604 jij was mijn prins van mijn zandkasteel
maar nu zie ik stukje bij beetje dat het zandkasteel wordt verslonden door de golven van de zee
het neemt elk gevoel voor jou mee
elke minuut een stukje meer
zonder jouw bescherming
zal het zandkasteel kapot gaan en mee gaan met de zee
de zee maakt het zand weer plat
zodat het lijkt alsof het nooit is…
Zomerse haiku's & een tanka
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 152 Vista el mare
Uitzicht op de zee
onze ogen zien een schip
het hotel deint mee.
Wisselend getij
't werd eb, de zee liep weg
voetje voor voetje.
Wandeling aan zee
Ik kijk achterom
naar jouw kleine voetstappen
in het natte zand
vertedering treft mijn hart
in een verstild ogenblik.…
zeegezichten
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 122 negenendertig
de kracht van de herhaling
elke ochtend weer
balkonritueel
observatie van de zee
licht en kleurenspel
middellandse zee
penselen vloeien golvend
schuivende kleuren
veertig panelen
geheimzinnige teken
rond zeegezichten…
Zeehond
gedicht
2.0 met 151 stemmen 31.608 Het toegeefslijkste lichaam,
het ontoegankelijkste voor de zee;
zijn oren zijn verzonken schelpen,
zijn kijken is nooit afgerond,
hij zwemt in donker water
waar onraad is en prooi;
de leegte van de zee
erkent hij niet, behaaglijk
wentelt hij zich om.
--------------------------------------------------
Uit: Woeste grond, 1992.…
Een kaarsje
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 827 een kaarsje
wit en gebroken
ver weg van
de mooiste avond
klein stukje van de zee
die mooie zee van licht
nu alleen en gebroken
eenzaam in het donker
toch zal het ooit
weer branden
oplichten in het donker
en de eenzaamheid verdrijven…
Vandaag
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 433 Vandaag
lijkt de zee verlaten
een grote vlakte
grijs en koud
zee van lege tijd
onpeilbaar diep
eindeloze golven
oceaan van herinnering
toch schijnt de zon
in het donkere water
en vult geheimzinnig
de stilte…
wisseling
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 72 de zee veranderde
toen de stroming jou
naar de Waddenzee voerde
je ziel reisde
naar de andere kant van de tijd
zij borg jou in ieders liefhebbend hart
ver voorbij onwetenheid
nam de zee je mee
altijd anders altijd dezelfden
zij en jij…
De maan
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 260 Ze kijkt niet in de zee.
Bang voor haar eigen schoonheid want
wat moet ze daar toch mee.
Bang te verdrinken, tenonder te gaan of een donderwolk te worden.
Zo bang is de maan!
Maar eens zal ze kijken, heel lang kijken, want
ze moet.
Ze moet verdrinken in de zee, dan pas wordt ze eb en vloed.…
Verdriet
hartenkreet
2.0 met 43 stemmen 4.014 De grijze nietszeggende lucht staarde me aan
De woeste zee, zo sterk, zo fel, zo verbeten
Kraaien kraaiend van onrust
Vogels zo zonder de blauwe lucht
Mijn ogen, dof en droef
Starend naar de grijze lucht
Turend naar de woeste zee…
teruggevonden
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 215 aan een Urkse kade
rust een oude vissersschuit
verwaarlozing in z'n blik
de grove letters
van zijn thuishaven
leesbaar nog in roest
gedegradeerd door quota
van zee naar meer
bestemd voor andere letters
of toch voor de sloop
ik miste hem al een tijdje
in Scheveningen
uit "De Zee en Ommelanden"…
Moedertje
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.476 Ik was nog maar een peuter
toen nam u mij al mee
met de blauwe kikker
naar Zandvoort aan de Zee
Als een gouden beuldje
speelde ik daar aan het strand
en bouwde met een schepje
mijn wereldje van zand
Ik zal dat nooit vergeten
die liefde neem ik mee
als ik denk aan mijn moedertje
en Zandvoort aan de Zee.…
Wij speelden op het strand
gedicht
2.0 met 108 stemmen 24.258 Wij speelden op het strand, wij waren
van voor de oorlog en de zee
was toen nog een uitgestrekte vrede.…
Pad
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 614 Lichten van de boten
flonkeren
en de hemel
is een zee
vol sterren
een wolk schuift
voor de maan
doorkruist het pad
van maanlicht
aan de randen van de stilte
waait de wind
mijn gedachten
over zee
er is
geen weg
terug
je kunt
alleen
nog maar
vooruit…
Water
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.234 Het spijt me
als ik jou
pijn
heb gedaan
je te lang
liet wachten
op niets
het was teveel
water
voor de zee
lief
de wind kleurt de wolken
en de zee
gaat slapen
laat mij wonen
in jouw hart
tot ergens ooit
later…
Schatbewaarder
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 203 uit brakke bron ontsprongen
eeuwen opgezouten in klei
gaf de zee mij deels weer vrij
luister, leg mij aan uw schelp
duizend woorden nam ik mee
hoor, de schoonste hymnen als
koralen uit het bloed der zee…
hand in hand
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 151 zee,
prachtig groen
ben jij
het geruis
van jouw golven
is ritmisch
net als muziek
zand,
elke korrel telt
hoe klein ook
op je eigen manier
ben je
groots
zee en zand,
beide
steeds
hand in hand…
Langzaam
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 150 kruipt
de Stena-line
langs de horizon
terwijl de zon
afscheid neemt
van de dag
door de zee te kussen
een eenzame minnaar
loopt langs de vloedlijn
wiens voeten omarmd
worden door de zee
al is 't voor heel even…
Getijden
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 77 uit de zee gekomen
aan land afgezet
je toen opgericht
vol met te vervullen dromen
voor een toekomst
met een nieuw vergezicht
toch altijd zal je gemoed
onderhevig zijn
aan dat van de zee
voel je heel ver weg
heel onbewust gedwee
nog steeds haar eb en vloed…
wachtkamer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 73 in oude lagen
van mijn ziel waar
slechts scherven
slapend rusten
danst de grote
grijze zee een
trage trage wals
in mijn hart de
kleine catacombe
golft een zee in
heldere taal die
op haar moeder
wacht…
Haiku
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 557 Het donkert vroeg
maar bij de zee is altijd
toegift van het licht…
De wind mindert
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 339 De wind mindert
maar de zee is nog vol
woede…