Alle inzendingen over Zee erotiek

Ze stapt uit de douche en smeert zich in met creme uit 1 tube. Met scheermesje haar van benen en smal streepje beneden op buik. Glad + zacht loopt ze de slaapkamer in. Kleren over 1 stoel. Ze bekleedt zich. Zwarte body en dito netkousen tot halverwege dij. Ze bekijkt zich in de spiegel en rekt haar lijf, voelt borsten en kijkt over schouder…

Hij komt net op tijd Tergend langzaam trekt zijn broek en trui uit We zien een sportbroekje “O, wat is ie mooi” Onze harten gaan te keer Dat broekje geeft veel te raden “Zit er wel een onderbroek onder?” Zijn benen gespierd en bloedmooi Ontdooien zelfs een klomp ijs met spoed Hij rent van het ene vak Naar het andere De machtigste man…

Pijlsnel zink ik weg in de diepte van mijn geest Als een kind verken ik gebieden waar ik nog niet eerder ben geweest Onaangeboorde bronnen van onbegrensde fantasie Moeilijkheden vervagen en maken plaats voor euforie Ik zie voorbij mijn grenzen helderder dan ooit En reis af naar die horizon maar bereiken zal ik haar nooit…

Jouw tong tegen de mijne raakte mij... en jouw lichaam op het mijne bewoog mij... maar jouw ogen in de mijne bevredigde mij.....…

Rode wangen van verlangen Mijn borst gaat hevig op en neer Onzeker voor wat komen gaat Maar ik vlei me naast je neer Je handen toveren vonkjes op mijn huid Ik sta volledig onder stroom Je voel me trillen als een blad M`n verlangen wordt steeds meer Ik fluister zachtjes Maak me nu de jouwe Laat ons samen komen Laat ons samen één lichaam…

ik voel mij in de rust van je schoot droom daar tijdloos genieten uitdijend als kringen in de sloot waar ik over schrijf zijn de koesterende blikken en strelende vingers, over mijn vragend lijf ik spreid mijn letters over stille gedachten waan mij even in jouw paradijs wat mag ik meer verwachten op deze herscheppende reis…

Je bent als een rups die ontpopt tussen de lakens. We zijn samen zoveel meer dan we waren, alleen, stervend, zwervend, zinnebeelden zoekend op de poesta's. Later zitten we op een terrasje, drinken zilveren thee, eten cliche's, schrijven geschiedenis op de vierkante centimeter. Opeens zijn we weer onszelf, weer verlegen. Je duikt weg…

Laat het lapis lazuli blauw van uw ogen richtsnoer zijn het collier om uw hals waarin u zetelt van god gezonden vorstelijkheid elke wens een bevel ogenblikkelijk gehoorzaamd in de geruststellende geur van uw haar de pepermunten smaak van uw lippen de jasmijn van uw avondkleed laat mij de tuinier zijn van uw tepelhof het onkruid wieden…

Met mijn ogen dicht lees ik de braille van je huid Je woorden sturen mijn handen naar verlangen binnenin Mijn mond zinspeelt op je lippen Je lichaam spreekt klare taal In je verhaal mag ik het boek niet uit Almaar weer beginnen bij het begin…

Met het prototype in de hand meet zij, voor, tijdens en erna de toestand die liefde heet op een schaal van één tot tien. Gelijkertijd kan zij zien of de mannen van de zon de vrouwen van de aarde en de androgynen van de maan afkomstig zijn van origine. Haar liefste kust haar liefdevol en zwijgt op elke vraag…

de gewaarwording van haar rondingen haar heerlijk stevige vlees brengen mij aan de rand van het diepe water waar ik me weldra in zal onderdompelen de draaikolken zullen mij tot op de bodem trekken als door een noodlot gedreven overgeleverd uitgehongerd ook na zo lange tijd weer drinken van de nectar de hare uit haar beker gulzig…

In een prangende cadans grijpen zengelend zijn handen naar haar opborrelende borsten. Haar parelende torso golft aurorarood en mystisch bloeddoorlopen staan haar ogen op een godenloze hoogte gericht: de oosterse dans der dode.…

Door slinkse ogen zie ik je geslopen Dichterbij steeds dichterbij... Die ander heb je al verjaagd: Groot machtsvertoon van blazen en gegrom Je flanken golven lijnend waar je nagels ingetrokken sluiks kussen door het scherpe gras Ik reuk je geur Beleef je geur Intens Ik doe alsof Hoewel mijn warme vacht zich spinnend wuivend spant…

Tussen boekenkasten van kartonnen dozen het bos van gedragen kleren en rook van voorgangers Schieten vingertoppen elektrische schitteringen door zielige gordijnen naar de tl-verlichte gang Een kruik in mij vult zich warm. Een vloedgolf van smeltend rubber vertraagt voordat het vanuit mijn tenen mijn bestaan vernietigt Een ballon boven…

even doorbrak ik je, toen de stad ons splitste je hormomonen kwetterden dat wij nesten zouden zijn en warm en een hol je oksels dropen veiligheid heftig zal ik altijd verlangen naar nesten…

het tart mijn geest die duivelse zinnen ach ik wil zo graag beminnen datgene wat bloeit en zuigt en alles wat mij zo lief en heerlijk lijkt het plaagt mijn ziel wil niet weten van grenzen aan mijn aardse zuchten ga toch weg ik neem wat ik neem al deel ik ook veel ter mijner ere in andermans sferen o, wat een genot ik ben zo waarljjk…

Voor wat gebeurt aan weerszijden Heeft de muur geen oog. Blind is zijn verankering, Sprakeloos zijn staan En zo scheidt hij droog Ons beiden. Jij, voorover leunend, Schaaft je aan het ruwe oppervlak … Ik tracht wat van dat bezeren op te vangen Maar de muur verstaat zijn vak. De aarde begrijpt gelukkig meer van ons verlangen. Aaneengesloten…

Als uit een schilderij van Rubens in vol geproportioneerd ornaat verscheen zij voor mij naakt met een teder verlangen naar liefde en lust met haar niet geringe cupfront fier naar voren haar schaamflosje wachtend op mijn blanke zwaard die haar schede wil penetreren Ooh...Madame Lolita ik wil u eren.…

Fel rood raakt aan glanzend zwart. Het spreken van je lippen Raakt aan het zwijgen van je ogen. De lippen die vloeien Steunen de ogen die verdrogen. Neem je je blinddoek weg, Hoor dan je mond die zegt: `bleef ik zojuist wegens lippendienst aan de ogen in gebreke ... nu mag ik weer voor mijzelve spreken.’…

Aan je lippen leg ik aan ga er voor anker Zeil heb ik gestreken hul er je borsten in Dit is nog maar 't begin fluister je Je zit met me opgescheept Loopt hier op m'n klippen.…

mijn lippen zuigen aan jouw vel en als ik mijn tong van passie vertel kreunt het zuchten van jouw lijf en ruik ik al het zwetend vocht zijn we al in een hemels verblijf?…

langzaam komt zij de kamer in bespied door mijn wimpers ik durf mijn ogen niet te openen bang dat het beeld verdwijnt terwijl zij zachtjes bijna niet te voelen mijn adem steelt komt ze dichter gretig voel ik haar warmte fluisterende vingers op mijn koude huid haar tong speelt kat en muis met mijn geest duivels blaast zij het engeltje…

met verhitte zwetende koppen weten we niet hoe te stoppen je trekt aan een van mijn grijze haren je bespeelt de viool met je eigen snaren met je vingers strijken en rekken probeer jij mij geheel te nekken gek word ik ervan verdwaasd speel ik mee op jouw speels getokkel als een oud viool die kraakt onder een zuigend mokkel…

Ze gaat naar het strand en vlijt zich neer in het zand Voelt de strelingen door de wind, en onttrokken aan het gezicht spreidt ze haar benen licht De wind beroert nu haar geslacht; ze kreunt daarbij onhoorbaar zacht…

Ze flaneert, op mannenjacht Haar borsten deinen zacht Lippen en nagels schreeuwend rood, het middel bloot En boven fraaie benen op hoge hak, het bewegen van haar billen 'Welke man zou mij niet willen?'…

Ontluikende stroompjes opgestuwd met zachte hand tasten lustig mijn lichaam af Loom verlangen onderhuids wordt voelbaar gewekt door onverholen lichaamstaal Als vaag gestreepte schemering bekoorlijk binnenvalt beroerd zinnenstrelend licht jouw geurige huid Vrijwillig ontvoerd door opgezweept begeren tikken onze harten schaamteloos de tijd…

dronken van je geuren lurk ik met mijn lippen aan de zuurstof van je lijf de vuurstof van je zenen mijn longen zwemmen in jouw heerlijke zee de kieuwen die je buik plooien naar mijn kust samen brandende adem verwoest al wat was we plagen de golven in wild deinende roes tot puurstof ons zwelt…

kastanje bruin krullend haar blauwe meedogenloze ogen een babyachtige neus boven volle paarse lippen met bijpassende nagels alles was nog onuitgepakt in een strakke groene jurk zwarte fonkelende netkousen in muiltjes met stilettohak onder een grote paraplu bleke sproeten huid onvolwassen borsten magere blote billen gestriemde rug je…

Even liet ik je vingers los betoverd door je zilveren lach de glans van je ivoren lichaam Schaamteloos rekte je je uit verleidelijk, zoals je blik die leek te fluisteren : ‘Ben ik niet mooi, o man ‘ O ja, eindeloos mooi was je mooi als de dageraad die naakt voortsnelt over ongerepte sneeuw Je deed mijn bloed ruisen als de branding…

je zachte warme lippen je lieve speelse lach je bruine stoute ogen die zonnige zomerdag dansende golven langs het strand kussende monden in het zachte zand mijn liefde wens is uitgekomen mooie prinses uit mijn dromen opgewonden lust die niet weg wilde gaan mijn bloed kolkte in mijn koortsige lichaam ongeremde passie ontluik mijn…