Alle inzendingen over Zegen

Zeg! herdenkt ge die nacht nog, die zomerse nacht, O, toen heb ik een stond naar uw liefde getracht en dan had ik zo licht u mijn liefde gezworen! Zie! daar wenkte de stad met haar lokkend bekoren en mijn gloeiende kus bleef voor immer gesmacht in die golvende zangen van 't ruisende koren. O!…

Ik lieg niet als ik zeg dat er een zestal seconden voorbijgaat voordat er iemand reageert: ze ademt in 7,8 en of ik even warme melk kan gaan kloppen.…

Buite' in de heldre wereld vol bewegen weefden de mannen hun glanzende taak, zij vulden saam de uren tot de zege, de ogen ware' op hen als op een baak.…

Ze kijkt ernaar en dan naar hem "zeg zullen we nu in bad ?"…

Ik hou van jou zeg ik soms ook wel Ik hou van jou, schat en ik meen het echt Maar 'ik hou van jou' zeg ik alleen maar voor de spiegel Zo komt 'ik hou van jou' weer bij mezelf terecht. Ik hou van mij, van mij, van mij en van geen ander Want ik ben verreweg de leukste die ik ken.…

En de liefde is een lijf aan lijfgevecht zeg je. Een zegswijze: de woorden worden handtastelijk. Ademend in een fragment van tijd, om wat ik verneder tot geloof zo ontsta je langzaam uit je naam. Een hoogvlieger wordt neergehaald binnen de kralen van het licht.…

waarom kan jij niet eerlijk zijn zeg het in mijn gezicht en nu moet ik er achter komen dat jij voor roddels bent gezwicht...…

Wat als ik -Ja- zeg zonder na te denken onnodig te verklaren gewoon zo simpel: Ja Gebeuren er dan rampen zoals een watersnood scheurt onder mij de aarde gaan er mensen dood? Wordt dan haat geboren omwille van mijn wil wat kost dat ene woordje staat dan de wereld stil?…

morsen lang en kort drie honderd jaar op en neer wolken van babies fietsmaker´s lente gerepareerde fiets nooit gerepatrieerd lente in het zuiden met doorgestoken kaarten de waterlinie hongerwinter en de hoop op herstelbetaling zeg maar vlagjes dag we gaan op en neer zoals rood opgaat in blauw wolk in oranje…

Loslaten is misschien voor jou de beste weg En daar kan ik waarschijnlijk ook wel mee leven Geloof je me wanneer ik je dan zeg Dat vriendschap is waarnaar we kunnen streven Er is maar een obstakel en dat weet jij heel goed Het is hij die voor al die twijfel zorgt En die maakt dat ik mijn God niet weet Wat ik met deze gevoelens moet…

In mijn handen stop je Nu je jonge kopje: Zeg, wat moet ik doen? ... Op het geitenweitje Staat het kleine geitje, Als een wittigheidje In het prille groen.…

En ik zei:"Zeg het niet!" Maar je zei het toch, en je vertrok. En ik bleef. En ik heb hem zien huilen. Ik heb zijn tranen zien vallen op de grijze, grauwe stenen waarnaar hij bleef staren. Omdat jij vertrok. Voelde je die dolk die je in zijn hart stak ook in je eigen hart? Ik hoop het. Ijdele hoop. Jij hebt geen hart.…

de beste jaren van mijn leven Maar waarom doe je mij zo'n pijn als ik gewoon mezelf eens wil zijn Altijd tekst en uitleg geven als ik eens wil gaan zo kleinerend, wat is de zin van het bestaan Ik laat jou ook in alles vrij doe dat dan ook eens een keer voor mij Velen zeggen, meisje ga toch bij hem weg maar kijken verbaasd als ik dan zeg…

Wat zou je ervan zeggen als ik je spontaan zou bellen zou je de hoorn erop leggen of me over alles vertellen Wat zou je denken en doen als ik voor de deur zou staan krijg ik dan een dikke zoen of zeg je me dat ik kan gaan Wat zou er door je heen gaan als ik gezellig naast je had gezeten zou je een arm om me heen slaan of wensen dat ik…

Maar jij zult het niet begrijpen wanneer ik jou dit zeg. Daarom verzwijg ik de sterren in de ruiten van ons samenzijn en doe jij alsof jij het trillen van mijn stem niet hebt gehoord..…

"Ik hoef op den duur", Zegt Jan van Dalen Geen cent belasting meer te betalen De ontvanger uit Hengelo schreef mij dit Riek zijn vrouw, ziet de zon weer schijnen Alle blauwe brieven laten wij verdwijnen In de Otto of de kolenkit Want Jan heeft, en dat is een zegen Vandaag zijn laatste aanmaning gekregen Staat duidelijk zwart op wit…

Ze hebben daar 4 woorden voor, Alleen die zeg ik niet. Bang je te verliezen, waar we nu ook staan.…

`Wees niet bang`, zeg ik ik heb het hen net verteld Dat u bij ons logeren komt Ik heb hen net gebeld…

Wat zeg je nou? Wat zei de buurman? Zou hij de klos zijn elke keer? Ga weg, die man is aan het zwetsen zo'n buurman......die heb ik dus weer!…

Tintelend voelen jouw vingers aan als ze komen in mijn hals, en zeg ik, zonder iets te zeggen dat ik je niet meer kan weerstaan... Een samenspel van onze zielen en ons lichaam Een liefdesspel van man en vrouw wat kan de liefde mooi toch wezen als je het liefdesspel neemt in ogenschouw...…

ik zeg de woordjes die u horen wil ik streel uw dijbeen en linkerbil gooi de blouses op de tweezitsbank u en ik ik stook de kachel ha, wat hoger op gooi er nog een mud kolen bovenop wacht ik pak de salamander erbij u en ik zo is 't gezellig lieveling wordt al lekker warm bijna heet zo warm, oh daarom zijn uw kleren al uit zullen…

Ik droom, dat jij komt binnenlopen en zeg kom hier... met open armen. Juist als ik je wil omarmen, het haar uit je gezicht wil doen zodat we ons aan elkaar kunnen warmen, ontwaak ik uit mijn droom. Even was het weer als vroeger, maar zo zal het nooit meer zijn. Ook al lijk je soms zo dichtbij, telkens weer ontglip je mij.…

" zeg je, of: " 't is koud" - zo heel gewone woorden van hem of haar die van je houdt en die je vaak reeds hoorde, maar onderhuids is 't lente dan en bloeien lieve bloemen voor haar of hem die klanken van je diepste naam kan noemen. De bron vanbinnen stroomt weer uit en drenkt het hart van velen.…

Aan het einde van mijn loopbaan, zeg maar in mijn honkbalherfst, keek hij me zeer indringend aan, wees naar de heuvel en sprak: ‘Du werfst!’…

toen de held haar eindelijk in z’n armen nam en kuste kon ze haar tranen niet bedwingen en pinkte menig traantje weg net op dat moment zag hij op z’n tablet z’n club een beslissend doelpunt maken en juichte: ‘Wat een fraaie goal zeg.’…

de branding van vandaag klotsend als een wilde hartslag tegen een onverzettelijke geraamte bij elkaar gehouden door wilskracht maar ze laten sporen na onuitwisbaar fel getekend in gebroken dromen soms tijdelijk verblekend door lichte waakzaamheid geen gedachte zal zich verslapen door vermoeidheid van vergeten geheugenverlies zal een zegen…

zijn streken Wordt het schrift des dichters Nog altijd argwanend bekeken Maar de oude geleerde uil Die leest vanuit alle hoeken Begrijpt de essentie ervan Hij leest dan ook andere boeken Maar meestal zijn alle dieren het eens En laten kritiek achterwege Uiten lof voor hem die het schrift beheert Zien zij de dichterlijke kunst als een zegen…

Toen je op een middag zei dat je dacht je verstand verloren te hebben, zeeg je huilend neer in een fauteuil met verwarring in je handen.…

Zo in elkaar verstrengeld Nemen wij afscheid van elkaar Jij gaat een leven verder Dit zwijgende afscheid voelt zo onwaar Nog een laatste blik Met vele gedachten Mijn laatste gebaar Ik laat jou los Fluister bedankt En zeg heel dankbaar ‘Het ga jou goed mijn vrind, ik heb van je gehouden, en met mijn hart en ziel bemind’…

luister dan naar wat ik zeg. Toen gaf je me gelijk... kwam er meteen op terug. De twijfel blijft... vergeten doe ik niet zo vlug. Maar we moeten verder... en kijken niet meer om. Want ondanks onze ruzies - overigens erg dom - ben je de moeite om van te houden... dus troost ik me maar weer dat er betere tijden komen...…