Alle inzendingen over Zie

mijn lief, sluit je ogen en kijk mij aan zie de kleurrijke regenbogen die ons binden en als vanzelf onze harten vinden je teder lijf raakt mij binnen de ruimte van zij aan zij ik hoef niets te zeggen je bent in mij…

hij, onkwetsbaar achter de lens tast, tuurt en wacht om haar te vangen in een mozaïek van mythe en magie zij, staart stil in een boog om hem heen onaangedaan blijft ze staan een ogenblik denkt ze: zie maar, ik ben niet wat je ziet…

Zie zo, daar te staan wolken spelen met het gras, zo nat de horizon, zie zo! Daar sta ik dan, gekletter tegen het glas behang met de bus, zie zo! Zie zo, de zon in tango met de schaduw, betegelde romantiek, zie zo! Of ik aan je denken moet?…

Wat ik zie is wat ik wil je ogen die kijken, dwars door me heen ze zeggen veel wat ik zie is wat ik wil je mond die spreekt, die lacht die de pijn verzacht wat ik zie is wat ik wil je woorden die mn hoofd doen denken me alles doen vergeten en bedwelmen wat ik zie is wat ik wil jezelf in heel eigen persoon niet veel franjes, speciaal…

Ik zie het nu, ik zag het niet. Hoe de hoop mijn gedichten verliet. Want woorden toveren niet. Zei ze vol relativisme en verdriet. Dus val ik terug op rijm en stijl. Of een passage uit het eerste lied. Ik zie het nu, ik zag het niet.…

een man loopt door de straat wat een leuke man wat een soepele tred wat een schrandere blik wat een mooie grijsblauwe ogen ik word er misselijk van ik moet iets doen ik moet hem stoppen ik moet hem vragen ik roep "man" en zie hij kijkt naar me om…

Vroeger was ik, gewoon nog ik. Ik was misschien wel klein, maar het was heerlijk om mezelf te zijn. Gewoon zoals ik was deed ik wat ik wou. Had ik nooit gedacht dat ook ik groot worden zou Ik werd steeds ouder en die dingen van toen, als met blokken spelen kon ik niet meer doen. Dat was voor de kleine niet meer voor mij. Een vanachter…

Het groene gras en de blauwe lucht De gele zon, temidden van alles Daar in de verte, een bruin paard En ik strijk over mijn grijze shirt. Een rode roos, een paars viooltje En witte zwanen in het meer Ik bekijk alles om me heen En vraag me toch eens af: waarom dóet iedereen zo moeilijk? het leven ís simpel.…

Geen tijd voor nieuwe zaken vandaag.. ik zie haar.…

Alleen nog de adem van warm verlangen wanneer ik je dan zie het bloed dat gonst de huid die gloeit een menigte magneten noem het liefde of lust oerkracht of begeerte het valt niet te negeren de heimwee die toeslaat als je dan toch weer gaat wie kan zijn zon missen alsof het leven je verlaat…

het timbre in het zuchten van je zoete stem ik voel je huid als warmte gemodelleerd in een sterrengloed je heupen dragen de contouren van een laan vol vlinders niets ontgaat aan mijn ogen zelfs niet de pas in een tred waarop naar mijn ziel wordt gezogen wees mijn lief in dagen van gesloten wolken draag mij over hoge bergen ik zie…

Ik zweef en zie de wereld ik zie jou, en ik zie mij ik zie de zomer, ik zie de winter Ik zie het groen, ik zie het blauw ik zie mensen, mooie mensen ik zie engelen en ik zie jou.…

de waarheid kan zij verdraaien tot de echtheid die ik zie duizend woorden kan ze fluisteren tegen de maan maar wie, zeg me wie zal er luisteren naar haar pijn als zinnen vervliegen woorden versterven en sterren verwaaien over de golven van onze dode zee de wind neemt ze mee wie voelt nog de pijn als al haar gedachten onder zand…

Zie je dan niet wat je aangericht hebt? S'avonds rollen de tranen over mijn gezicht. Heb je niet door dat je me pijn doet zo? Kijk je nooit in een ander licht? Dat je nu met me afspreken wilt alleen voor mijn beste vriendin. Ik wil wel bij jou zijn maar jou geflirt naar haar daarin heb ik geen zin. Zie je dan niet wat je aangericht hebt?…

Ik weet altijd al je zachte Verborgen achter wenkbrauwen scherpe huid glim in je ogen Je gepijnigde hart verzacht lacht De horizon kantelt Ik zie je nieuwe diepten Ik wist ze.…

"O, wat pret zal het zijn te spelen met die bonte harlekijn," horen we steeds weer kwelen bij 't vijf-december-smulfestijn. Dat allereenvoudigste speelgoed hield kinders uit vroegere jaren vele aangename uren zoet, mocht hun wilde gedachten baren. De nieuwe jeugd kan zich vermaken met verbazende uitvinding, zal dan nog blije kreten slaken…

lees een boekje over bomen: zie zijn lot in wintertooi, toch zal er weer kleur op komen lentegroen het mooiste mooi lees een boekje over pauwen: zie zijn wanhoop als hij ruit, toch komt er weer zelfvertrouwen straks een verenvolle huid lees een boekje over zeeën: zie zijn onrust bij een storm, toch golft hij straks weer tevreeën na de…

Zie niet om, maar zie vooruit! Door geen enkle grens gestuit Moet gij immer verder streven, Vóór u in het blauw verschiet Liggen vrijheid, heil en leven, Maar in 't grauw verleden niet. Zie vooruit, en zie niet om!…

ook in de verte ziet mijn blik de verbinding tussen jou en mij…

en sta kijk alleen in woorden en zie mij zwijg zie mij kijk mij aan.…

mijn geslotenheid ligt niet in sleutelgaten en dikke muren doorzie de barrière je hoeft slechts te openen…

Hoe de herinnering het lichaam achterlaat in staat van verbinding met dingen nooit voltooid En hoe mijn tranen landen in het navelmeer dat keer op keer uitdroogt denkend aan jou straks streef ik je voorbij word ik net zo oud als jij haal ik je in en loop je voorbij zie je niet en jij mijn verdriet…

Als ik kijk naar mezelf in de spiegel dan kan ik niet ontkennen dat wat ik zie geschiedenis kent. Ja, het is waar mijn ogen liegen niet.…

Dat is wat ik zie.…

de poëet die lucht kreeg van zijn sterven ondanks het schoonschrift was zijn lot al bezegeld voordat hij er erg in had…

ik zag voor het eerst diepte in de verte van haar blik ontmoette haar even was er een kier kijk mij hier leek zij te zeggen een open gebaar met zuchtende slik pas nu dringt het tot mij door, hier keek een kind even uit de wind weg van een dwingend koor; was zij wel ooit bemind tot het moment, hiervoor hoe zij dat ervoer kan ik…

zoveel doorkijkjes bepalend in het uitzicht doe je ogen dicht en open jezelf voor meer dan die oppervlakkigheid…

Zie!…

o zie mij aan lief innerlijk licht gebroken zit ik hier en ween het voelt alsof een storm doorheen mijn ziel mijn Zijn ontwricht een licht verloren stroomt in mij gelijk het kind van ver voorbij dat liefde zocht maar nimmer vond op 's moeders kille oudergrond o hoor mij aan lief innerlijk licht uw kracht is uit het oer geweven laat…

Zie! Hier rust een lichaam, dat de aarde teruggenomen heeft. Een lichaam, dat niet langer lijden kan. Zie! Hier ligt ons aller lichaam. Zie! Wat bij ons blijft is zijn. Is bescheidenheid. Is dankbaarheid. Is mededogen, dat liefde is.…