Alle inzendingen over Ziektes enz.

Voor sporters wordt het Braziliaans Rio-ol Vol virussen, kadavers, dode vissen Een poel van enge ziektes, kan niet missen Maar neus dicht adem in, is het parool Want ook al is het water reuze vies Je zwemt en zeilt en roeit wél Olym pies…

Soms ga ik naar de supermarkt, niet echt om iets te kopen, want wat ze hebben is niet veel soeps, veelal bespoten, zuivel vol antibiotica, smaakstoffen enz. Maar meer om me te verdrinken in de mensenmassa, de gezichten, het zoeken, het turen, de warmte, het licht, zij weten ook niet wat ze zoeken, ook al hebben ze karren vol.…

ziektes die muteren terroristen die studeren armen die blind zijn rijken die nog blinder zijn een aanslag op ’n politicus en eentje van de fiscus instortende mijnen ontploffende treinen drugsdealers op Urk oorlogen zonder reden ik ben ’t even vergeten door 16 lentes in een zomerjurk…

Dag 2 enz enz. Nietsvermoedend lopen wij gisteren het winkelcentrum op, eega pakt een kar en zegt; ga alvast in de rij staan? Ik kijk hem stomverbaasd aan, in de rij aansluiten? Het begin zag ik, het einde was zoek! Op het moment dat ook hij ziet wat ik probeer te vatten, zegt ie, ff de kar terug brengen.…

Zo'n liefde, zo mooi, zo wonderlijk mooi. Zo'n kus, zo zacht, zo wonderlijk zacht. Zo'n streling, zo puur, zo wonderlijk puur. Zo'n droom, zo enig, zo wonderlijk enig. Zo'n liefde, zo stuk, zo pijnlijk stuk.…

Vertel me eens: wie heeft bij ons de macht? Er is te weinig menskracht bij politie, hetzelfde geldt al jaren voor justitie, malloten heersen in de nieuwjaarsnacht. Mijn stelling is dus deze week een ferme: de overheid dient burgers te beschermen.…

Rutte of Timmermans Clownspiet of wegkijkstaat Volvo V40 of BMW3 Iedere dag wel een Ietsvanhetjaaruitslag Dat wijst bij mij Op toptienallergie…

Het is de maand waarbij hardnekkige en trotse bomen ook hun dierbare goed toevertrouwen aan het wegdek, de berm, de voortuin, de goot, het dak van de wagen enz. Het is de maand om de winterjas voorgoed aan de houden.…

Oorlogen en ziektes, kenmerkend voor de eindtijd. Wanneer komt die dag, dat mijn hart stil zal staan? Omdat de tijd zal stoppen, en de wereld zal vergaan.…

Gelukkig heb ik deze maand vakantie Zodat ik in de sfeer van strijd en kilte De tijd heb voor de twee minuten stilte Die ik in acht neem ter condoleantie Misschien dat ik wat minder doden mag? De stilte past al lang niet in één dag…

Toekomst dichtbij, maar ook zo ver weg Verleden ver weg, maar toch nog dichtbij Een leven vol met uitdagingen en verrassingen Een leven met moeilijkheden en ziektes Levenslustig van jong tot oud Uitgeblust oud maar ook jong met problemen Pijn je kan er vaak niet om heen Dragen ook het leed dat je is overkomen Liefde overwint…

Geen spreekkoor meer vol ziektes en vol hoeren, Oké, dat zal veel heibel kunnen schelen. Maar welke namen van de edele delen Mag ik op de tribune nog wél voeren? Bijvoorbeeld: is het nog te tolereren "Hé scheids ik PIK het niet", te gaan scanderen?…

Ik lachte om ziektes. Ik lachte om nu. Ik lachte om toen, en lachte mijn tranen. Ik dronk nog wat drank en ging toen naar huis, alleen naar mijn huis. Ik dacht aan de dood en lachte mijn lach. Wat moest ik anders dan lachen, het leed was te groot.…

Een oude wijsheid van een oude koning (die alles had gezien, zei hij): Er is een tijd van liefhebben, haten opbouwen & afbreken enz.…

De streepjescodes zijn niet te vermijden, Die worden echt op alles aangebracht. Na onderzoek blijkt -wie had dat gedacht- : Die streepjescodes zijn van alle tijden. De tijgermug zit op datzelfde spoor, Die ligt ons eeuwenlang al streepjes voor.…

lang, heel lang geleden hadden vrouwen zeggenschap mannen eerden hen als draagsters van leven vroede vrouwen heelden ziektes met doorgegeven wijsheid en kennis van kruiden mannen behoedden hen langzaam, o zo langzaam moet oude pijn genezen éer Goden met Godinnen dansen zal zonlicht nog vaak ondergaan…

Ik was jong en het was hip om te schermen met ziektes. Mijn vader was ook niet zo oud en niet welbespraakt genoeg om met woorden te spreken. Hij sloeg de ziekte uit mijn mond. Ik weet nog waar en hoe en hard. Voor de verandering werd er nog wat spanning bijgeschreven op de harde schijf die bij poëten voor ziel doorgaat.…

we zijn opgeroepen om te komen kijken op alle wegen van oost tot west naar de restanten van het vergane aardse leven dat door ons zo vreselijk is verpest in afwijkingen en allerlei ziektes de confrontatie voor het laatste oordeel er zijn geen wegen terug want in de schepping was synchronisatie de hartenklop en zon…

*Dan gaan wij weer voedsel inkopen voor arme mensen in Roemenië, Oekraïne, enz. *Dat God zo goed voor ons is toch wel een wonder. *En nog meer over het oude testament, overvloed, en het buikje rond hebben. Ik vind: Dankdag?…

Vanaf dit weekeinde zullen verwijzingen naar o.a. ziektes, hoeren en geslachtsdelen bestraft gaan worden)…

Liefde,warmte,genegenheid enz... dat mag je zeker van ons beleven. We zullen ons geven zoals een vader en moeder dat behoren te doen. Maar! Ook wij maken geheid fouten, maar doen zeker ons best om jou daarvan te behouden. Simpelweg omdat papa en mama zielsveel van jou, onze Nicky houden.…

En toch moeten ramen en deuren dicht, hebben mensen bij brand tranende ogen, hebben mensen bij overstromingen de naarste ziektes, maar er is nooit iets mis, je hoeft je nooit druk te maken! Roken is slecht, drinken is niet goed, gezondheid gaat naar de knoppen, maar er is niks wat kwaad kan!…

Wij worden overspoeld met commentaren Van vaklui met een stuk deskundigheid, Voortdurend tot vervelens toe bereid De toestand in de wereld te verklaren. Maar niemand wordt er erg veel wijzer van. Wat missen wij toch meester Hilterman.…

Afscheid nemen van een jaar dat op 't einde beroerd was Afscheid nemen iedere keer of wegwissen met boenwas Maar het is niet uit te wissen wat gebeurd is, is gebeurd je kunt het niet veranderen maar 't heeft dit jaartje wel besmeurd Afscheid nemen van een jaar met heel veel hindernissen ziektes, doodgaan en zeker zoveel ergernissen…

Brechtje’s voeten dragen water, scheuten schieten door haar buik, ze schreeuwt en beurt haar dracht in stuwend moeten de laatste krachten nog niet verbruikt haar wraak zal zwarter zijn dan de pest vanuit het koude karreveld legt ze braak een barre vloek in de mond van de mare laat teugels vieren en zal in vrijheid baren een stortvloed van ziektes…

Hoop,liefde en vertrouwen zonder deze drie voor mij geen leven meer dan ooit bewezen dit is alles wat je mij kan geven Hoop na zoveel verdriet en na ziektes ongekend hoop doet leven daar zal ik naar streven Liefde is iets ongrijpbaars zo diep en zo bijzonder je bent voor mij heel speciaal je bent iets van een wonder Vertrouwen daar…

In open veld is meer te zien dan je lief is, poep en pukkels niets privé, vertrouwen nergens goed voor, overal schaamte omdat het niet geheim is waarin je afwijkt, wat je eet aan welke angsten en ziektes je lijdt hoe je je wast en seks beleeft, wanneer je menstrueert, een miskraam hebt, huilt ruzie maakt, hebberig, gemeen en onredelijk…

Er is een drang en onstilbaar verlangen met koesterende handen te verzachten al wat verwrongen en geslagen is, en pijnlijk angstig voor wat nog komen kan. Toch zijn we moedig en zoeken steeds opnieuw het leidsel van Ariadne, stralend Licht tegemoet van Achnaton- Ra, Vader-Zon, die schitterende bron. We vullen en omhullen ons met de pracht…

De Tourvedetten gaan nu om de beurt Criteriums en kermiskoersen winnen En wie de hoogste premies mogen innen Wordt eveneens vooraf reeds ingekleurd Zo wordt het volk geënsceneerd verrast Al staat de uitslag achteraf nooit vast…

Er is een kindeke geboren..enz. Dát is het échte verhaal van Kerstmis. Maar het is toch écht wel zo, dat iedereen het blijkbaar 'vergeten' is?…