Alle inzendingen over Zomerregen

Als regenbogen in de zomerregen.…

Je hoort het zeg ik dit is een zomerregen er hangt weelde aan…

De zomerregen zijn paraplu op mijn arm tranen van stilte…

De boer denkt, zijn het domweg legen die zeiken over zomerregen?…

zij verkondigt de weldadigheden aan eenieder die het horen wil het vermengt je tranen van puur geluk met milde zomerregen…

Winter in de stad alles koud, kil en nat verborgen in enge stegen weggedoken voor de regen zit, ligt, hangt bid, treurt en jankt een vervuild mens met slechts 1 wens: regen van de zomerzon…

Hoog en droog achter mijn pc Nippend aan mijn net gemaakte thee Vergezeld van een heerlijk kokoskrans Ontloop ik gelukkig die ene natte dans Want buiten is er die enorme zomerregen Goed voor de tuin, die kan er dan weer tegen Blij dat ik vanochtend de boodschappen heb gehaald Anders had ik nu ontzettend flink gebaald!…

Regen, regen, gij kleine regen, Daar straks, van even terzijde, schuin Door de uchtendstilte neergezegen Op klim- en struikroos van de tuin. En nu, de vochtige naglans tegen Uit mij, dit donker perk, gebeurd, Regen, regen, gij kleine regen, Eén witte bloem, die trilt en geurt.…

Hoe je zwarte gedachten licht, lucht en land overschaduwen Wegtrekkend Poelen achterlatend Onredelijke verhoudingen Dan weer de kleur, de geur na zomerregen Onbegrepen…

het pierement speelt het oudjespaar danst een zomerregen valt de dichter is moe zijn laatste ballade een weg naar berusting op het lelieblanke blad het woord 'EINDE' als ultieme poëzie met slotstuk…

Dansend op de zachte wind na een zwoele zomerregen. Genietend zat ik te kijken met de handen in mijn schoot. Vol van stille verwondering door dit hele kleine wonder.…

Als zomerregen klinken zijn tonen, zijn akkoorden Begeleiden doet hij mij z'n vingers, wandelend over het zwart en wit van toetsen deze novemberavond windstil..... maar kil Hij binnen.... ik buiten als in een partituur met elkaar verbonden.…

dans met mij rond bomen in de bongerd hou me stevig vast ik wil niet vallen zoals een appel van zijn tak dans met mij tussen vogels op het plein proef me hier en nu onder een zomerregen van roomwitte lindebloesems dans met mij tot de laatste zwaluw vlucht…

kan je me het sterven geven wanneer stilte draagt in morgendauw wolken geboren in zomerregen mijn nachten buiten betovering bloem wordt bloem van kind naar boom op het gelaat bestreden zonne - wegen kan je me het leven geven een leven lichter dan een droom…

Geef mij de regen een zomerregen waar ik nat kan worden liggend in het gras Laat mij wachten op de regen van de ochtend tot de avond Ik zal wachten als de bladeren van bloemen waarin ik de samenhang kan zijn met alles een ontkiemen een belofte voor de volgende dag Dan zal ik drinken van het water Dan zal ik dichter bij de aarde…

je zag me niet toen ik je aankeek je blik ving uit de verte van je land pas toen ik jou een hand gaf kwam je terug van het warme strand je lach was nog vol zee en groene palmen je stem zong vriend jij bent gebleven ondanks de heimwee naar je land iets tropisch in de koude zomerregen…

Jij bewoog mij daar het huis te bouwen met een dagelijkse krant en een dichteres op het dak en ze sprak daar over het weer over de oorlog en eindelijk vrede tussen ooievaars en zomerregen liefde ze de kinderen en mijn wiegend lied nam ze op in haar vloeiend repertoire vol speelse zomer woordenzinnen zag ik het dak vaak als de hoogste…

Toen was het de tijd Gebruiken werden gebroken Bezwaren aangedragen tegen voorgeschreven gevaren Het voelde vrij zo vlak voor de ontsnapping De plaats waar je heen ging kende je beter dan de plek die je zou verlaten Het bleef bij dromen over het stukje aarde dat de zomerregen dronk Vanwaar de muziek vredig zweefde in de wind En in het…

raam grijs bedruppeld verbergt de groene linde maar wacht op de zon…

wij spelen wasbord op de onderkaak van een dode koe op de binnenplaats klampt de zomerregen zich vast aan de cactussen schreeuwen de papegaaien de veranda blank waar de buurman met zijn barbecue en ik maar controleren of niet alles tegelijk vlam vat omdat ik denk dat woorden de vorm van een wolk kunnen veranderen omdat de zon…

hartje winter wens ik zomer smeltend sneeuw plast koude uit 'k was altijd al een dromer met liever warmte op haar huid hartje zomer wil jij winter bevries je stralen tot pegels ijs van zomerregen maak je splinters scherp geslepen, winters grijs hier scheiden dan ook onze wegen herfst en lente zijn te vaag jouw noorden houdt mijn zuiden…

Afkomstig uit een gekleurd wolkenlandschap luister ik naar het zacht vloeiend geluid van hemeltranen als ergens onderweg zijn van waar bestemming nog niet is geschreven Met z'n allen willen zij bewegen, spelen, wereld om zich heen in vrijheid ontdekken. Dat deze gevarieerde druppels nog even blijven hangen op menig autoruit, dak, muur tot vensterraam…

Voor Maria van Royen Zij zeide langzaam verzen, en het was Een zoet geruchten als van zomerregen In windeloosheid, en het zeer genegen Aarzlend verwelkomen van wachtend gras.…

ach tevergeefs de slaap betrachtend - (hoor, hoe troostend is het tikken van de zomerregen op het raam in lood en het geluid van wind in bladerrijke bomen) - denk ik: o wat dacht ik toen de zomerstormen mij nieuwsgierig en verschrikt door 't witte huis zonder gordijnen deden dwalen en de muren witgekalkt nog witter waren door de bliksem…

ach tevergeefs de slaap betrachtend - (hoor, hoe troostend is het tikken van de zomerregen op het raam in lood en het geluid van wind in de bladerrijke bomen) - denk ik: o wat dacht ik toen de zomerstormen mij nieuwsgierig en verschrikt door 't witte huis zonder gordijnen deden dwalen en de muren witgekalkt nog witter ware door de…

zijn hond Troosteloos herinnerd De foto’s vergeeld Op zijn gympies Kijkend in de felle zon Vioolmuziek Maar elke noot zo vals De gouden ketting Een mountainbike Brand woorden in zijn arm Het afgodbeeld valt Plots slaat alles om Konijnen springen uit een hoed Een vreugdedans Zijn hoofd door het gat Door het plafond in de lucht Zomerregen…

achter de horizon voorbij de heuvels staat stil verscholen in het struikgewas met wortels gegrond een oude druivenstok in zachte zomerregen in zijn blad verscholen zingen luidkeels vogels hun allerhoogste lied hieperdehiep hoera klinkt hun symfonie voor de jarige job die voor hen jij bent in extase zingen zij over al die vele jaren…

In het bijzijn van een vleugje wind zodat alles begint te schommelen en wiegen in een rustgevende beweging op hetzelfde moment komt er een schaterlachje van zon even tevoorschijn Ondanks alles ontspruit er een zomerregen die met haar druppels naar beneden sijpelt.…

Verkwiklijk, als een zomerregen, Zacht, als een blijde lentelucht, Mild, als een dauw, die ’t veld bevrucht, In ’t statig avonduur op ’t landschap neergezegen, Zijt ge, o weldadigheid! uw gloed Doet veerkracht in ons harte dalen, Gelijk een bundel zonnestralen Natuur in ’t Noord herleven doet. Ach!…

Hij blies er in, er viel een zacht geklank Als zomerregen uit de gouden mond.…