Netgedichten

netgedicht (nr. 77.749):

Zomerbui

Afkomstig uit een gekleurd wolkenlandschap
luister ik naar het zacht vloeiend geluid van hemeltranen
als ergens onderweg zijn van waar bestemming nog niet is geschreven
Met z'n allen willen zij bewegen, spelen, wereld om zich heen in vrijheid ontdekken.

Dat deze gevarieerde druppels nog even blijven
hangen op menig autoruit, dak, muur tot vensterraam om
te allen tijde te kunnen landen waar zij harmonieus naast elkaar liggen
Op sommige plaatsen hoor je fracties heimwee tot melancholie van een voorbijganger.

Bovendien is het een heerlijke dag voor de natuur
Dieren wel of niet schuilen terwijl het bonte netwerk van tak-
ken en wortels deze nieuwe energie verspreidt voor elke boom en struik
De aarde ademt opnieuw zodat allerlei bloemen en planten hun ontwikkeling versterken.

Hoe inhouden en vormen van waterplassen worden
ontworpen van waaruit spiegels zullen ontstaan waarin ik rijk aan
beelden zowaar mijn zelfportret herken tegelijk verkent weerkaatste lichtstraal
Alles overziend klaart lucht geleidelijk op maar deze unieke buien zijn mij wel bijgebleven