Alle inzendingen over Zomerregen en tranen

hartje winter wens ik zomer smeltend sneeuw plast koude uit 'k was altijd al een dromer met liever warmte op haar huid hartje zomer wil jij winter bevries je stralen tot pegels ijs van zomerregen maak je splinters scherp geslepen, winters grijs hier scheiden dan ook onze wegen herfst en lente zijn te vaag jouw noorden houdt mijn zuiden…

Laat nog een beetje van jou over in mijn beleving der ziel. Laat nog een beetje van jouw liefde heersen over de haat en wrok jegens mij. Laat dan, ons in onze diepste kwaadste uren nader komen. Laat het hart achter en ook de boze geest, maar ja laat dan een beetje van de wereld over... over voor ons, wij twee, uiteen en toch dicht in elkaars…

De kinderen van Ruinerwold Houden mij een spiegel voor Welke ook weerkaatst Op mijn eigen verleden En speciaal mijn vader Mijn dominerende vader mijn dus alles bepalende vader Mijn vader Gerrit Jan Krediet Mijn zo Godsgetrouwe vader Met een volgzame vrouw Mijn vader op de aarde voelde als Ónze Vader' in de hemel soms een beetje meer…

Versteende tranen als kiezels vonden hun weg Langs nooit en te nimmer uitgelegd' paden Op weg naar hun bestemming Hoewel onbekend, plukken zij de bergbloemen Uitzonderlijk gewicht schuurt en schraapt enorm Zoekend naar uiteind'lijk lot Hun reisdoelen zijn het dal en nog veel verder Opgelopen schade leek onher- stelbaar Straks weer…

nooit geen wandeling meer voor mij. aan een ketting... in een kooi. wat heb ik nu verkeerd gedaan. ik krijg veel schoppen en veel slaag. help... mijn baasje houdt niet meer van mij!…

't Zou heilzaam wezen voor de kindergeest Als in Het Jaar der Waarheid meegedeeld wordt Dat Sinterklaas door een persoon verbééld wordt Maar dat het geen persóón is, maar een feest Bestaan kan als begrip zoveel bestrijken Zulk inzicht kan de geest altijd verrijken…

Afkomstig uit een gekleurd wolkenlandschap luister ik naar het zacht vloeiend geluid van hemeltranen als ergens onderweg zijn van waar bestemming nog niet is geschreven Met z'n allen willen zij bewegen, spelen, wereld om zich heen in vrijheid ontdekken. Dat deze gevarieerde druppels nog even blijven hangen op menig autoruit, dak, muur tot vensterraam…

Jij bent mijn toeverlaat in een opstuivende zee van woorden. Een rots, die mij helpt om op het droge te geraken. Je hart is meer waard voor mij dan goud. De schittering in je ogen zijn als diamant Je geest geeft mij hoop. Zo kan ik verder zonder wanhoop. Je bent mijn reddende engel waar ik mij met weinig moeite aan vast kan klampen.…

Als een dauwdruppel in de vroege morgen valt een traan uit mijn ogen, onderweg naar jou Afkomstig van de gesloten oogleden zal deze kleurrijke parel als een vochtige sluier op jouw breekbaar hartje landen.…

In mij leeft al geruime tijd onbegrensd grenzeloos een heel diep en stil verlangen om te mogen kunnen verlangen, eens, naar het nú te ervaren prettig en fijn welgeschapen aards mens te zijn, met heel mijn hart en hoofd ooit beloofd... aan een immens groots schreeuwend verlangen!…

Ze hadden ons een verhaal te vertellen, Maar niemand die het hoorde, Niemand die ze zag, Niemand die ze kende Tot de dag dat ze zich wreken wilden Op het leven dat hen onthouden was; Gekwetstheid die voor hen Niet meer, niet minder was dan Het bestaan dat ze hadden geleid, Haat die broeide, en geen kant op kon, Tot de dag dat ze…

Voor Maria van Royen Zij zeide langzaam verzen, en het was Een zoet geruchten als van zomerregen In windeloosheid, en het zeer genegen Aarzlend verwelkomen van wachtend gras.…

ach tevergeefs de slaap betrachtend - (hoor, hoe troostend is het tikken van de zomerregen op het raam in lood en het geluid van wind in bladerrijke bomen) - denk ik: o wat dacht ik toen de zomerstormen mij nieuwsgierig en verschrikt door 't witte huis zonder gordijnen deden dwalen en de muren witgekalkt nog witter waren door de bliksem…

ach tevergeefs de slaap betrachtend - (hoor, hoe troostend is het tikken van de zomerregen op het raam in lood en het geluid van wind in de bladerrijke bomen) - denk ik: o wat dacht ik toen de zomerstormen mij nieuwsgierig en verschrikt door 't witte huis zonder gordijnen deden dwalen en de muren witgekalkt nog witter ware door de…

In het bijzijn van een vleugje wind zodat alles begint te schommelen en wiegen in een rustgevende beweging op hetzelfde moment komt er een schaterlachje van zon even tevoorschijn Ondanks alles ontspruit er een zomerregen die met haar druppels naar beneden sijpelt.…

Zelfs een regendruppel tegen jouw raam, kan aanvoelen als een warme traan. Een traan van geluk, echter vaak ook een traan van verdriet, die laatste tranen willen wij mensen liever niet. Maar zij horen ook bij het leven, want zonder hun is het moeilijk liefde te delen.…

Nog verholen in de uitgewaaierde schemering van het stroomgebied waar de woorden vloeien komen luchtbelletjes aan de oppervlakte, zoals schuim op een droge mond kan groeien. Al knetterend en flitsend laat de hemel een lichtspektakel boeien, tekenend de magie van dat ene woord dat stilte verbrak met aardedonkere stem en licht accent. Waardoor…

En ik zou willen dat jouw pijn oploste in mijn tranen, want dan zou ik huilen totdat jij geen pijn meer had. En ik zou de tranen van mijn lippen vegen, en proeven hoe de pijn smaakt die jij al die tijd al hebt gehad. Mag ik, alsjeblieft...?…

Een traan vol geluk door een glimlach. Een traan vol haat door een woord. Een traan vol verlangen door eenzaamheid en een traan vol liefde door jou.…

Het laatste uur in het gezelschap van de zon, de Ierse Zee, de golven de wind, de klapperende zeilen na verandering van koers Achterover leunde jij gleed zijdelings weg Het lichaam koos het moment om weg te gaan en jij verdween in het schreeuwen van de meeuwen boven de zee, het land de stad en Amsterdam…

Maar ik weet dat je gelijkt hebt, ik heb me dit zelf aangedaan Groot houdend van buiten, maar van binnen vloeit een traan…

Een oud huis vol vergeeld papier geschreven herinnering grijze kamers pijnlijk gefluister lege kasten stil geween Een oud huis vol harde woorden een gestolen jeugd boeken worden steeds herbeleefd Is dit nou later ?…

Tranen Het is koud zeer vroeg in de morgen het is nog duister De bomen die ik zie wenen tranen Het regent niet, het miezelt. Van die fijne, natte regen, die stof lijkt Het is grijs buiten Ik zie de bomen nauwelijks staan Maar ik weet, ze wenen dikke tranen…

veeg die tranen van je gezicht 'k wil dat je m'n glimlach ziet ween van vreugde ween van verdriet maar voel vooral voel de warmte je zal het zien je komt er door zing een lied ik heb een goed gehoor…

Hoeveel tranen heb ik niet gelaten Ik heb 't niet eens meer in de gaten Overdag stromen ze wanneer ik zit 's Nachts gaat het door terwijl ik pit Het verdriet grijpt me toch wel erg aan Eigenlijk moet ik er boven staan In de moderne maatschappij is toch bekend Dat je eigenlijk alleen op deze wereld bent De wereld is koud, kil en commercieel…

Steeds heb je er spijt van achteraf, dan kom je met loze tranen, het gaat niet langer meer, ik ben bekaf.…

Wrijvend door mijn wimper Voel ik een traan Kriebelend baan je je een weg Over een ongeschoren huid Wat heb jij voor nut Rest mij de vraag Jij miezerig kleine natte vlek Rustend op mijn wang Nadat je mijn vinger bevochtigd hebt? Ben je één van degenen Die ervoor zorgen dat Rimpels mijn gezicht kleuren gaan?…

Geen traan rest ons, om nu nog te verspillen; In deze ene nacht, geleefd voor een eeuwigheid; De wind die zacht en speels, ons beider hoofden streelt; En de aarde, de maan en tijd, staan voor ons heel even stil.…

worden vermeden Geen gesprekken, maar kreten Niet meer verbonden Alleen maar onzichtbare wonden Geen stilte meer te mijden Deuren vallen dicht Geen bloed meer in mijn gezicht Woorden die me uiteen rijten Ik kom tot een zwijgen Door een sterveling verwrongen Geen lucht meer in mijn longen Geen geest om te bereiken Heengaan wil ik Met tranen…

Eén traan, rolt langzaam langs haar gezicht omlaag, ze voelt zich, als in een draaikolk, wat is 't ook weer voor dág vandaag? Soms wetend, vaak ook niet, maar wanneer ze 't wél beseft, heeft ze, nét als nu immens verdriet. De dagen rijgen zich aaneen, worden weken, maanden, wie weet járen.…