Alle inzendingen over aardse gebondenheid

verborgen in een hoge kamer met het uitzicht op wuivende bomen geprangd tussen witte muren het lange licht te vangen voor de nacht gaat komen gedompeld gedurig onder de duur der dagen geduldig staan als een paard in de avond ------------------------------------------ Uit: 'Herkenbaar als lente', 1981.…

het landschap herkent de verte de leeggeschudde stilte van de dood windvlagen vormen losgebroken woorden volgen het uitgeputte zwijgen in gelezen verzen zwart getuigt de hemel de nacht in je ogen de wolken ooit teerbemind ik lees je naakt in de diepte en noem je fluisterend mijn vreemdeling…

De wens staat in je ogen het verzoek haalt niet je lippen, je kunt niet meer vragen ‘help me alsjeblieft’ we kijken toe, hoe je uitgeput en moe, meer dan gelaten alles laat gebeuren. We kijken weg, van de wens, het verzoek, we luisteren niet, want je kunt niets meer vragen!…

Al weken lag ze in het bed, gewoon alleen maar ziek te wezen, al weken werd ze lief verzorgd, werd zelfs nog voorgelezen, want zitten, ging niet meer. Al weken stierf ze van de pijn, dokter geef me wat, geef me iets, doe iets! Geen formulier had ze gemaakt, terwijl iedereen toch wist, zodra er geen kans op normaal leven is, dan…

Twee handen de polsen gebonden steken zwart biddend uit de aarde omhoog. -------------------------- uit: Wolftoon, 1986…

Toen in de slag van Fontenoy een Ier het allemaal verdomde en riep: Cuimhne ar Luimneach, waarna Fransen en Ieren naar voren stormden, tot geen Engelsman Gods aarde nog vervuilde, toen, mijn lief, werd mijn voorgeslacht geboren, mijn ongedode herinnering aan jou steeds weer herboren en jij aan mij gebonden of je wilt of niet.…

Onze universele vriendschap is normaal niet aan leeftijd of geslacht gebonden maar de nacht is zwart nabij jouw zwervend gezicht en je gaat me niet veranderen door jouw geloof blijf ik mezelf nuchter naast dwalende rivieren in een wereld vol armoede bereik ik mijn ziel naast jouw eenvoud verbonden met de aarde ontwaar ik de waarheid…

Filosofie is gebonden, aan het kenvermogen van mensen. Filosofie is wetenschap. Poëzie is gebonden, aan inhoud, vorm en ritme. Of aan niets. Filozie stelt levensvragen. Twijfelt aan de waarheid. Overschrijdt grenzen. Vertraagt de tijd. Schept ruimte.…

Ik ga hen van de aard' verdelgen, omdat zij in de zonde zwelgen. Abraham vroeg God: "Wilt U toch sparen, kansen geven, die rechtvaardig waren." *** Het waren er geen vijftig, veertig, dertig, twintig, nog geen tien dat was wel heftig. Vier werden er alsnog gevonden, de rest, door zonde zwaar gebonden.…

zijn geen pijn en aardse kwalen alleen maar goddelijk dwalen…

Gebonden wildsoep Uienringen met klapstuk Limoenenketting…

voorbij in kleur niet gebonden aan seizoenen delen zonder bezitten genieten van schoonheid opzij mijn woorden beperken jouw ervaren duiden op bindingen die niet meer bestaan maar mijn aards wijzen ziet nieuwe vrijheid op vleugels gaan…

ik heb de bron gevonden ben ineens verlicht ken alle inns en outs van morgenstonden in poëtisch schrift dans op wolken speel met zon en maan schemer zacht met kleuren als mensen slapen gaan eindelijk zie ik als ik naar iets kijk voel een warme bezieling in dagelijkse werkelijkheid los zand is nu gebonden door water uit de bron aarde…

Een leven met jou als een veldboeket bloemen gebonden maar vrij…

Leeft het hele jaar in luidruchtige groepen op de grond hippend tjilpend sterk aan mensen gebonden. gaan hun eerste levensjaar al dood gebrek aan ervaring minder nestgelegenheid voedsel verdichting van bebouwing sterk aan mensen gebonden zelfs de ervaring…

ze hebben ons gebonden met normen en hun waarden staan gelezen in de aarde wij hangen U nabij wij zijn niet vrij belast met zonden die in het aardse paradijs nog niet bestonden leven met die schaduw zo nabij is het groei die bloei noodzakelijk maakt die ten koste van de zwakken het ezelskakebeen laat klappen gemarteld en bespuuwd…

Woorden ravenzwart gebroken wit het papier volmaakt gebonden…

in maatschappelijke gebondenheid in een teveel aan geesten botsen meningen als korrels zand op een overvol strand…

Woorden en leestekens aan elkaar gebonden leveren ons rijke taal ongeschonden.…

In de bibliotheek der liefde Lopen de woorden in mij over Maar kan ik geen boek ontlenen Dat gebonden is aan mijn verlangen…

zijn wij dachten even over de aarde te heersen maar leerden in mateloos respect het ingenieuze concept te eerbiedigen…

onderweg naar liefde ervaart hij zicht op hemel en aarde; het verlangen naar morgen onderwijl hij het sterven baarde uitersten van binnenuit grenzeloos gebonden aan geest en eeuwige bruid ogen puilend als sprekende monden onder een donker gerande einder het gezicht is als een doorzichtbaar vlies over schreeuwende voorbije korte…

besef de waarde van vrijheid door het te zien te ervaren door jouw met haar aard toe te doen aarden werkelijk vrij te zijn niet gebonden aan rolstoel bed cathethers of weet ik wat voor andere slangen niet meer die ellenlange witte gangen naar een eng diep verborgen apparaat - op weg naar vrijheid of niet - geniet waar je kunt geniet…

Zonnegloed Er is een ijzig zwijgen diep vanuit de oude aarde, haar stem verwildert en doorboort. Door haar angst is de mens gebonden en lopen slechts de vogels door haar rood. Gevangen door grenzen, en niemand die het ziet zonder oever en gewicht; overweldigend vergezicht! Hoge klimmers, gekroonde bossen, bloesemwangen.…

altijd geborgen Ik werd van hem en hij van mij Gebonden in een taal die ons verhaal Verstaanbaar maakte…

Gezien mijn aard, mijn natuur, mijn wezen hoefde ik niet te wachten. Ik was àl krachtig van mezelf! Héél goed ervoer ik een levenlang de discrepantie, de concurrentie en afgunst. Men had het breder moeten zien, maar dat was te moeilijk. Kracht en stuwing ontplooiden zich sterker, naarmate elke strijd werd afgeleverd.…

te zijn gebonden aan een naast hem bestaande tijd met een begin en met een einde moest hij zo onbedaarlijk lachen dat de tranen over zijn wangen rolden zodat wij hier beneden dachten dat hij vandaag weer eens verstek liet gaan…

Je wandelde mijn leven binnen Je veroverde mijn ziel en mijn hart Jij jong, mooi, vrolijk en vrij Ik ouder en gebonden Een onmogelijke liefde Elke ontmoeting deed mij pijn Mijn liefde leek niet beantwoord Jij jong, mooi, vrolijk en vrij Ik ouder en gebonden Een onmogelijke liefde Tot die ene keer bij het afscheid Een verdwaalde kus van…

Vlammend vuur brandende liefde gij zijt voor immer verbonden met mij Loden last rustend op mijn lichaam laat mij nimmer vrij…

je bent voorgoed gekomen In jouw armen ben ik vrij Pijnlijk zijn de lange dagen De angst voor jouw afwezigheid De jaloezie blijft alsmaar knagen Bang dat jij je ooit bevrijdt Bang dat jij me wilt verlaten Blijf ik altijd in jouw buurt Ik hou je alsmaar in de gaten Omdat geluk nooit langer duurt Mijn angst heeft jou teveel gebonden…