55 resultaten.
MET TWEE PENNEN GESCHREVEN
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 2.544 ik ben de weg naar niemandsland
het hete zand waar je voeten verbranden
ik ben de vloed de gesel der stranden
ik ben de gekheid de waanzin ten top
ik ben de galg de valbijl de strop
ik ben migraine de kanker en pijn
ik ben de adder het giftig venijn
ik ben de wreedheid de grijns op je lippen
ik ben het schip dat loopt op de klippen
ik ben de…
tweeschrift
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 170 ik ben de weg naar niemandsland
het hete zand waar je voeten verbranden
ik ben de vloed de gesel der stranden
ik ben de gekheid de waanzin ten top
ik ben de galg de valbijl de strop
ik ben migraine de kanker en pijn
ik ben de adder het giftig venijn
ik ben de wreedheid de grijns op je lippen
ik ben het schip dat loopt op de klippen
ik ben de…
Zo een Zoobezoek
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 215 achter slot en grendel verdampt
ook zeldzame exotische schoonheid
Op 2 paardjes van bij ons
is hun geluk zoogdierlijk besmettelijk
De dieren zijn voor hen leuk speelgoed
Geen rondjes draaiende werkpony's
Aanstekelijk kinderplezier in avondlicht
Groene plekken van vele kindertijden
Het groene, lange gras van herinnering
waar venijnige adders…
Onderweg
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 55 Stop eerst met de jacht
op het hijgend hert
dat is ontkomen
strompelend door de wereld tot de wind
stil is gaan liggen
aan de frisse waterstromen
Onderweg moest ik
stenen en adders overwinnen
en mijzelf vergeten in 't blauw van
mijn geboorte huis waarmee ik verbonden ben
vergeten moest ik
mijn kinderen
de dorre harde grond
dreef…
Fochteloërveen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 62 Hoogveentapijten
In heidevelden verweven
Met bosranden omgeven
Je kunt er je dag wel slijten
Wandelend over een venig pad
Waar in de heide menig Roodborsttapuit zat
Je hebt er naar Kraanvogels gekeken
En naar berken die door hoge waterstand bezweken
Adders zonnend op een zandig reliëf
De Slangenarend die het beseft
Witte pluizen in het…
twee pennen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 99 ik ben de weg naar niemandsland
het hete zand waar je voeten verbranden
ik ben de vloed de gesel der stranden
ik ben de gekheid de waanzin ten top
ik ben de galg de valbijl de strop
ik ben migraine de kanker en pijn
ik ben de adder het giftig venijn
ik ben de wreedheid de grijns op je lippen
ik ben het schip dat loopt op de klippen
ik ben de…
Alles van de wijs tussen zon en ijs
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 48 boerenland
och; wie bemerkt het in deze
negorij denkt hij
onverstoorbaar als altijd
wanneer hij al dat
moois voorbij ziet gaan
dat hij
niet kan weerstaan
pakt de zweep en slaat daarmee
het paard dat
hinnikend van schrik
op het verkeerde been gaat staan
alles van de wijs
tussen zon en ijs
de wolf verdrietig
huilt in 't bos
de adder…
Pescadora
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 60 Een vogelkers, een ridderspoor, een haan
Ontsnapt uit eldorado
Pescadora
Ik duinde gras, en zag opeens een mees
In 't woud van la foresta
pluviale
Op monterosa grutto's in platanen
En op de allerlaatste bladzij
Kees
'Daar schuilt een adder onder 't groene gras!...…
Warmtegolven
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 32 Natuur in vol ornaat
De wereld van het kattenkwaad
Tussen bloemen en bijen
Waar vlinders vrijen
Je vind er harmonie
Een zoetgevooisde melodie
Waar vogels musiceren
En je samen van de natuur mag leren
Warmte golven stromen
Liefde die tot stand zal komen
Het hart amoureus gedijt
En een adderpaartje vrijt
Natuur is de klankschaal van…
Dromen van vrede
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 334 Achter de grenzen van dit visioen,
zien wij de zuigeling met een adder spelen,
de wolf zijn voedsel met de schapen delen,
en niemand die hen enig kwaad zal doen.
Zo dromen wij onszelf naar vrede toe,
naar niet meer bang zijn, niet meer hoeven huilen,
nooit meer voor razzia’s, voor bommen schuilen –
O God, wij willen wel, maar toon ons hoe!…
Prelude op een Pastorale Elegie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 118 De oude man betreedt begraven jaren
in de crypte van een dorpsidylle.
’t Noodlot zit hem dichter op de hielen,
dáár waar giftige adders glibberend paren,
met de schimmen van verwrongen eiken
en de contouren van de kromste bomen.
Die als stille wakers ’t dorp omzomen
waar huisjes onder ’t juk van tijd bezwijken.…
Pad der liefde
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 206 Paden gaan niet altijd over rozen
wegen niet steeds door maneschijn
niet altijd wordt het pad gekozen
waar alle bloemen welriekend zijn.
Ik wil kiezen voor effen velden
lopend door het fluwelen gras
tussen madelieven waar zelden
een doornig roosje was.
Wandelend door heldere zonneschijn
die mij mijn hart verwarmt
zal dan van liefde dronken…
Niets heeft kunnen vermijden
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 100 Uit onwetendheid en uit eerzucht
luisterden zij naar die adder onder
het gras die hen voorspiegelde dat
er meer te weten was.
Niets heeft kunnen vermijden
dat in het begin van alle tijden
Adam en Eva niet voor bij de
gevolgen konden gaan; en het
lijden van alle tijden deel ging
uitmaken van het menselijke
bestaan.…
Met de vlag halfstok en ogen vol tranen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 71 mensenredders
artsen het verplegend personeel
ik denk aan jullie
waar ook, aan kinderen uit 't veld geslagen
omringd door coronaplagen
ik denk aan jullie
waar ook, die het land moeten besturen
schrijf de zinnen gekooid als een tijger in mijn huis
en veeg het gruis, bouw aan mijn huis, geen onheil
zal ik vrezen, noch huilen of beven
voor de corona adder…
De wig
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 5.662 vriendschap nimmer zou verzaken
Voorzichtig probeert men tij te keren
Wrijving echter ongemeend gestaag
Geen woorden van raad aangenomen
Lijdzaam berusten hier de beste raad
Het gevaar van niet te lijmen breuk
Poging tot inzicht lijdt tot wandaad
Staat immers niet geschreven
In de woorden van weleer
Hij onderworpen aan de boezem
Koestert adder…
Pont de Monvert
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 692 richting op de hei
Volgen heidestruiken
Dor gewas dommelt
Camping Municipale
Oorsprong van de Tarne
Een plekje ideaal
Grote keien in het water
Tussenin kleine meertjes
Een dunne gifgroene slang
Waaghalzen duiken
Op de hoogvlakte
Riemen van een herder
Handwerk origineel
Ik draag ze veel
Egels wilde honden
Sprinkhanen vreten kaal
De adder…
Paradijs
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 536 De adders als bezield krioelend water,
die slangen brengen nooit iets zinnigs voort,
behalve van zichzelf de overmaten.
Verifieer wat in beweging is,
als bij verkrachte kieren van een kelder.
Een herfstochtend die in ontbinding is.
Een bitter boek vol scheve antihelden.…
de rivier
gedicht
3.0 met 14 stemmen 16.321 galg daar grof
gebouwde rotsen omringen de melodische afgrond
ach altijd en altijd hangen natte tongen aan de trieste bergen
gespleten tongen getande tongen en opgeblazen
ronkende tongen en in de dalen in de stenen en lemen cocons
academisch zingende mannen manmoedig wanhopig
zingende mannen en vrouwen vaag draperend de ruimte
maar een adder…
Poeldogingen
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 26 De pannen vliegen de rijzen uit
En door de hekken waart rondstuivend meel
Een graaf loopt gevaar in de loop van de oorlog
De vlieg en de panters zijn hem soms te veel
Het rondzingend puin klinkt
net niet oorverdovend
Maar treft keihard adder gebroed
in de tuin
Waar de oordelen dalen in prijs
in de schappen
En wagens bij winkels in buurt…
Dweellocht der witte wieven
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 690 Telkens als ik daar toeven was
Tussen hei jenever en wollegras
Verscheen voor mij het ven de bente
Het veen het dal het zand ja Drenthe
Het bruine water vermengt zijn geur
Met zacht mos groen en bruin van kleur
Daartussen op een brede bentepol gezeten
Past de adder opgerold precies gemeten
De ringslang geelgroenbruin fors en lang
Lijkt…
Herakles
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 Herakles, halfgod en sterke held,
door Zeus verwekt en door Hera fel gehaat,
een leven lang op zoek naar vergiffenis
voor onbedoelde zonden en soms domheid,
zijn tragisch luisterrijke lot:
Als baby bijna doodgebeten, adders,
ze hadden levens kunnen sparen
door Herakles onschadelijk te maken;
oh, ging z’n bovenmenselijke kracht
maar samen…
DE ZELFMOORDENAAR
poëzie
4.0 met 97 stemmen 10.543 " dus riep hij verwoed,
"'k Heb een adder gebroed,
Neen, erger, een draak aan mijn borst hier!"
En hij sloeg op zijn jas,
En hij trapte in een plas;
't Spattend slik had zijn boordjes bemorst schier.
En meteen zocht zijn blik
Naar een eikentak, dik
Genoeg om zijn lichaam te torsen.…
Het Duister
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 132 Hun begrafenisstapels met brandstof en speurden
Buiten zinnen de donkere hemel af,
Dat doodskleed van een voorbije wereld; en andermaal
Wierpen ze zich vloekend neer in het stof,
Tandenknarsend en schreeuwend: wilde vogels
Krijsten en fladderden doodsbang op de grond,
Met nutteloze vleugels; de wildste dieren
Naderden tam en trillend; en adders…
Sonnettenkapstok
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 296 Ik hoor je denken: ~Zou ‘t zo simpel wezen,
zit er misschien een adder onder ’t gras
-een adderbeet is wel iets om te vrezen-
of ander onheil in het struikgewas?~
Vrees niet je kan het zittend op je krent;
’t is simpel als een fluitje van een cent.
II Shakespeare sonnet
’t Is simpel als een fluitje van een cent.…
Gebed bij de harde dood
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.996 Want zelfmoord, Heer, is moeilijk, wil niet altijd slagen,
Cleopatra en de adder waren beiden sterk,
het gif van Mithradates deed hem angstig braken,
een slaaf, met beevrig zwaard, volbracht het werk.
Een zelfmoord is verzekerd tot de keus van 't wapen.…