Alle inzendingen over adelheid

Ik denk soms aan de reclamespot, waarin Adele Bloemendaal in een schuimbad zit en zij haar megaborsten grotendeels toont. Het boeit me niet meer en ik weet hoe ze als oud, versleten besje wegteert. Dat doen wij mannen immers ook.…

Zachtzinnige ondermijners in hun bontjassen van Russische adel uit de tijden van De Mantel rusten de mollen geworden Charons in hun gangen nachtzwart uitgestrekt in ondergrondse burchten, seinend naar t landvolk met signalen van aarde 'Land in zicht' mompelend tussen hun tanden... ---------------------- uit: 'Ikonen', 1974.…

Mooier nog: de adel van een straatkat ondergegaan in een goed wijnjaar. ------------------------------------ uit: 'Laaglandse Hymnen', 2003.…

. -------------------------------- uit: 'Witte adel', 1991.…

Zo schijnrijk als adellijke telgen zoek ik troost in het zwelgen, klop middelen op die ik niet heb en breng ze op tafel met schep. Een allesbezielende inzet velt de nederlaag van het eurogeweld. Ik drijf nu op de laatste bonus van casino's suikerspinbolus.…

Soms vertrekt ‘n patiënt zwevend zegt de psych, die het vak koos om met mens en zichzelf te leren leven Ik zie mij als ballon aan ‘n draad meegenomen door mijn vrouw; met reden bang dat ze me loslaat sluip ik weg door ‘n kierende deur; de psychiater op vier hoog staart naar ‘n raam dat wijd open staat De broeders van Sint Adelheid…

De adel van hun kracht beschaamde mij: triest hing daartussen, zinloos, míjn gestalte. Een eerlijk broodblik priemde in mijn kraag, een zwaar beslagen schoen rustt' op mijn tenen. Mijn leven had nog nooit zo leeg geschenen: ík had alleen een plaat gekocht vandaag. O!…

Hun geboetseerde stammen zijn bebloed met verleden, dat zich nòg wil geven aan des adels gestorven bevelen, slechts droevig verzinkt, maar steeds schimmig woedt... De hoge takken, dicht op elkaar gekromd, omvatten leegte, kil onbewogen, waarin verslagen geest neerslachtig bromt: "Wat mag dit oord in de toekomst pogen?…

Deelnemer Willem-Alexanders schuilnaam verheelt zijn prins-zijn tijdens de kampuren, brengt het met Oranjes adel tezaam.…

Ik treur niet meer, wanneer ik aan de luchten De draf van adels-dronken ridderstoet Of 't plechtig aangegleden praal-vertoon Van Rome's Kerk gestoord zie en vervluchten Door walm van 't uit fabrieken hevelend roet, Als spuwde d'Aarde golpen sombre hoon.…

Kant dat keizerlijk sierde aan Gentse adellijke boorden. Dat ooit de keizerin Maria Theresa bekoorde. Hobby klossend vlecht de kantwerkster in patronen voort. Wordt met klossen nog slechts een oude traditie in patronen bekoord.…

Zo werd de Dapperstraat een plek van hoge adel en duurt de Mei al meer dan honderd jaar. Zo wijs ik soms mijn kleine zoon des avonds op een fonkelend verschijnsel en roep: O Venus, felle star. Hij corrigeert mij wel, maar geeft het later toch misschien weer door.…

het dier zit wat armoedig in de veren een rafelig en slordig ogend pak z’n financiële toestand – droevig zwak- verhindert aanschaf van gepaste kleren hij schrijdt hautain, als opgeblazen heren van adel met een lege plunjezak een overdaad aan schijn en kouwe kak z’n snavel echter blijft hij kranig weren hij staat bekend als brenger van geluk…

veeltallig bij de trek overal stuwing aan de kusten krek dezelfde lokroep herhaald en helder 'pink' ook 'wiet' en 'tsjwit' maar in vlucht en trek een zacht 'tjuub-tjuub' zij zingen hun hoogste lied met de oogjes zo lief geloken in hunne met lakens afgedekte kooi 'tsitsitsitsitsitsitsi-tjoe-ie-ò' middeleeuws op jacht de adel…

Het adellijk loof kaalgevreten door het vunzig ongedierte van horden rups en bladluis in walgelijk wuft gewemel. De tengels kringelen omhoog als bloedbestorven slagaderen snakkend naar het uitspansel van onbedoezeld zuurstofrijk. Blauwzwart ligt de hemel te wentelen in weifelzucht.…

's avonds begon het te regenen en te stormen in het grijze avondlicht storm, regen en hagel als omheining, geen ijziger woord dan tegenwind de eigenwijze zoektocht naar een kind moeilijkheden van elementen trotserend om het tegenlicht te vinden in het juiste evenwicht ingewikkelt het juiste kind te vinden, familie is van adellijke bloede…

te vangen Filosofie en gedichten aanhangen Verzen vergarend om zich op te beuren Tedere zuilen uit steen los te scheuren Steeds in gezelschap van Maldoror-zangen Zwijn zijnd plus parel, dus gecompliceerd Stevig geworteld, gehuld in velours Tijdens ons leven al haast een legende In abrikozenkleur beredeneerd Huid, erotiek, feller: adel…

trots edel enigszins zelfingenomen zo lijken ze soms over te komen nee niet zoals bij mensen van adel die zich titels aan meten en zich hierdoor verheven menen te weten die soms plechtig schenen te moeten schrijden als teken dat ze zich beter dan een ander wanen nee deze wezens zijn trots enkel op zichzelf op wie en wat ze zijn van nature…

Je had die natuurlijke zweem van adel om je heen hangen en je sprak als geen ander met deftige toon en afgewogen woorden. Ik keek met open mond naar jou toen je Ina d'Herbourg-Dercksz speelde in 'Van oude mensen...' van Couperus.…

(bij een kunstfoto van Cindy Sherman) Niet dat ik ze aan wil raken, kneden, verlebberen, opzuigen, tegen mijn wangen drukken, nee, niets daarvan, ze mogen zijn wat ze zijn, adellijke eruditie in chique, duurzame, betoverende, stoere wijvenkledij. Cindy kiekt Cindy in allerlei posen en in allerlei gewaden.…

gepasseerd Magistraal dravend in een madrigaal Als geesten uit een voorbije eeuw Met verwachtingsvolle opwinding Anticipeerde ze de wekelijkse ontmoeting Glimlachend de gedachte aan alles koesterend Van wat er tussen hen onuitgesproken bleef Een afkeer van het blèren van het vulgaire verkeer Bewondering voor de gratie van elkaars adel…

't Relaas van zuster Belle en Rebelle - ontsproten uit een adellijk geslacht eerlang vernoemd naar vrijheer Coppenelle de Vlaamse groothertog die altoos lacht Om spot en zotternij die hij veracht in boerse burgers en hun lotgenoten, en buitenlui, die heer pastoor ontsloten groothèrtoglijk geheim der vrouwenjacht - 't Relaas, u raadt…

Daaruit haalt een adellijke dame Dadelijk tien dadels Dudeljo klinkt luid en duidelijk Zij smakt, hoe smadelijk Doch de dekkers die verzaken Dóór te werken, liever staken, Steken dondervliegen In de duiventil terstond in brand Dendert daar een dovenetel Dromend van de waterplas Dadels van baron Van Dedem Doen wel tien dinar per tas…

. ----------- I I ------------- Boven de adellijk blauwe borst torst een prins onbenoemde cellen. Daar geeft de olifantenhuid de aderen nooit bloot. Herkent hij in groot rood de ovale vorm als stugge norm van koninklijke zachtheid. ------------- I I I ------------ Het hoofd knikt met haar dat meestal niet zit.…

. -------------------------- uit: 'Witte adel', 1991.…

Oude eiken en beuken vertellen zacht waaiend van het ruwe boerenleven, dat in vervlogen eeuwen mocht streven naar gezondheid voor adellijke zalen. Woudreuzen vol klimopranken stralen strenge zorg uit, willen beschutting geven aan tere bloempjes, die elkaar weven tot één grondtapijt, met zoemende talen.…

--------------------------- uit: 'Witte adel', 1991.…

'Vroeger verzamelde ik in de winter puntenslijpsel,' aldus mijn adellijke collega, de douairière Marie Joliette, barones van Heemstra tot Fledermausen 'en bij het naken der prille lente, tot diep in de indiaanse nazomer en het tere dwarrelende okergele loof der gouden herfst vergaarde ik paardenstickers, in de traditie der korenaars Doch…

. --------------------------- uit: 'Witte adel', 1991.…

de ruimtes met een glimlach zoals een zwaluw de zomerbries verrijkt je waait notities op elk woord dwarrelt terug op de uitgesproken plek onder je voetstap veert de vloer lichter kan een dans niet worden in elke hoek van het vertrek een ezelsoor om niets te vergeten nog altijd volle maan op het kussen heldere sterren tussen de lakens adellijke…