Netgedichten

netgedicht (nr. 23.907):

Het einde van de gokziekte

De euro's gieren door mijn keel
al zijn het er niet meer zo veel.
Zenuwen knopen vast in maag
en bier schuimt kraag na kraag.

Zo schijnrijk als adellijke telgen
zoek ik troost in het zwelgen,
klop middelen op die ik niet heb
en breng ze op tafel met schep.

Een allesbezielende inzet velt
de nederlaag van het eurogeweld.
Ik drijf nu op de laatste bonus
van casino's suikerspinbolus.

De verlokkingen van het gokken
knijpen het geld uit mijn sokken
totdat ik op blaren zit en loop
in de waan van vergeefse hoop.

Mijn lijf vlekt uit in pokken,
ik zit me doodziek te mokken.
Dit is het eind en wel voorgoed
voor leven ontbreekt me moed.