Alle inzendingen over adres

vraag je me want je houdt van m'n stem Jij kan je woorden -met 't grootste gemak- tot zinnen aaneenrijgen Het is nu dat ik ween want ik ben je adres onderweg verloren.…

Dat elke hond als puppy wordt gechipt Is in dit land een voordeel en een zegen, En zeker in de herfst bij storm en regen Als Bello ‘stiekempjes’ de deur uitglipt. Bij hondenweer ‘ontsnapt’ hij per abuis, Een hond met chip komt altijd wel weer thuis.…

Eerst wordt hun brievenbus hier neergezet, Zodat het lijkt of ze in Holland wonen. Nu eindelijk weet Brussel aan te tonen: Ze glippen door de mazen van de wet. Maar Nederland belastingparadijs? Elk jaar krijg ik het omgekeerd bewijs.…

Zangerig komen Je klanken naar Me toe, het Refrein is mooi En innemend, Promises from No man's land Kan ik woordelijk Verstaan - het doet Me denken aan De brieven die Ik kreeg, zonder Naam, zonder adres Van hem die ze Verzonden had - Brieven uit Niemandsland Kreeg ik, Met formidabele Ondertoon, ze Waren het…

' t Valt me rauw Op mijn dak vandaag Nu ik vaststel Dat ik mijn Eigen zelf niet Meer ben - Digi-D gejat En een dief Die kans zag De onmogelijkste Zaken op mijn naam En adres te zetten, En de betaling aan mij Overliet in ruil voor mijn Gestolen identiteit - ' t Heeft mij bij voorbaat Al berouwd, mijn eigen ik En…

Zijn antwoord "8022" blijkt helemaal juist, maar Melodica schrikt zich een steenpuist bij haar opdracht : Geef van elke loper de volledige naam plus adres !…

je krulde letters vlocht woorden verbaasde zinnen epistelde je leven in alinea’s van geven zonder nemen totdat je inkt op was en tranen kwamen op het wit papier gevouwen en gepost het adres niet ingevuld niemand kreeg jouw schuld onbestelbaar is zij teruggekeerd toen jij eindelijk had geleerd het leven ook te nemen…

Een boete van zestig euro Adres! En het kind schreef driftig Zichtbaar trots Zijn bevoegdheid BOA? Ja!- Een BOA!…

Bij Erdogan heb je niks te vertellen. Als ik mijn ongezouten mening uit Heb ik het bij die man voorgoed verbruid, Wat dan gebeurt is simpel te voorspellen. Ik krijg dan eindelijk een keer mijn zin: Hoera, ik mag Turkije nooit meer in!…

de brug zien en hem wegdenken aan de overkant een wuivende vriend zonder telefoon zonder adres weg als je je omdraait buigen het water zien en weg denken dan vissen nummeren en opbergen niet de vriend vergeten maar meenemen en begraven diep in het zand je door een ander laten dragen nieuwe vriend kiezen…

Brief gestuurd aan iemand Met een naam, met een adres, Iemand die zo op het oog Lijkt te bestaan, reden Van deze brief is geld, Eindeloos geld, verzoek om Een rekening te voldoen, Of geld om te gireren, Voor het goede doel, Niet dat ik je ken, of zo, Maar 't gaat louter om je geld, Niet om wie je bent, Of wie je was, klein of…

bekijk je aan alle kanten genageld in de tijd spijker je mijn ik vast op vandaag gisteren is nog niet eens gekist er zat rot in de laatste plank de deksel staat nog op een kier zodat mijn adem nog even morgen vangt en terwijl respijt lucht geeft en de kaarten al uitgezocht waren zegel ik haast bewegingloos de laatste adres…

Over genegenheid weet ik door zomerse nachten onder maanlicht van het muggenland bij het meer alsof ik ergens in een verte een brief moet schrijven plotseling een vreemdeling zonder adres op de oevers in diepte van het ogenblik, in romantiek zo divers onder wolken die als slagschepen regen bezorgen op het hoofd van mijn personage in een droom…

Wie weet leren we elkaar nog kennen, al heb je maar een naam of adres, kun je op die manier, jezelf verweren wie geeft wie dan eigenlijk les? Voor jou de 4en gever…

De liefde in haar ogen zichtbaar Op haar T-shirt draagt ze de naam van haar vakantie adres. Haar broer ook zo jong beweegt zich als een aap.…

Zo wordt mijn bonus door u bepaald De loten worden aan mij terug betaald Door u zal het mij financieel beter gaan” “Ik ben dus een gelukkige winnares Want elk jaar valt de hoofdprijs op mijn adres” ------------------------------------------------- …Staatsloterij Directrice Yvonne van Oort verdiende vorig jaar 420.000 euro, inclusief een bonus…

en ik mijn droom fantaseer waar ik in fabelen door krochten marcheer en hoerensteegen markeer door te urineren tegen hoekstenen van steeds een nieuw adres de diepgang van de gracht waar mijn kiel in is blijven staan of gehaakt aan de bodem en het eind van een oud leven ergens blijft mijn hart steken in bovenstaande woorden en wil ik…

verdwaalde huizen met verloren zielen bezetten de straat om de hoek dat getto in deze stad raakt steeds meer in het ongerede de zwarte dood was nog mild die bracht het sterven deze vergetelheid is gruwelijker het duurt en duurt als zombies beroeren zij niet eens de lucht weggedoken paria’s ik woon in die stad jij ook, want ik weet je adres…

ik draag mijn eigen schoenen die (bij) mij passen mijn eigen laarsjes die mijn voeten heerlijk omsluiten ik kijk niet naar wat anderen doen…die tijd ontbreekt me heb mijn eigen geliefden een eigen leven en weet je? ik heb mijn eigen spiegel en ben blij met wat ik zie niets mis mee.…

Wind had er vrij spel speelde met plastic bekers en verpakking snoep-wikkels, rietjes achteloos weggeworpen In steden en dorpen vind je pleinen en plaatsen waar nieuwbouw aarden moet Meer zuur dan zoet de woorden eraan gewijd, gesproken in dag- en weekblad Een vloek, een kat aan het adres van bestuurders & ontwikkelaars…

honden blaffen als je schreeuwt ze zien je schimmen dampen in hun bek je bent niet gek zoals zovelen wat licht gestoord kan niemand schelen voor jou een flat met tafel en een bed en door de muren gil je tegen buren een vast adres geld en wat verzorging ze hebben je zo afgekocht verder nooit meer opgezocht je woont daar met je…

een vals adres is en dat ik er regelrecht ingetuind ben als een naïeve vakantieliefde.…

toen je ging heb ik geen water achter je voeten gegooid zoals het hoort nu ik dag en nacht wacht op een teken van leven (hoewel ik het ook onzin vond) wenste ik dat ik het wel had gedaan oh, het maakt me bang mijn lief dat ik geen water heb gegooid achter je voeten omdat het een smeekbede is dat je behouden terug zou keren wat had…

de marges van de cyber zijn van het wel is altijd niet geposte gevoelens gedachten niet gebonden aan laat staan geposteerd als werkelijkheid alles illusoir adres identiteit controleerbaar van waarheid van zachtheid van rekkelijkheid ontdaan ‘t is de kreet van zintuiglijk beroofd berooid het klotend krijten van de gevoelsproleet…

de generatie van nu is morgen hulpbehoevend, degenerend een leven naar de horizon van een gewisse dood iedereen weet dat en gaat toch vol door, een einde negerend de mens accepteert doodgewoon niet dat men gewoon dood gaat, en derhalve geniet hij niet genoeg van het leven vandaag vroeg een klant mij of ik nog naar een ander adres…

Hij zingt een liefdes melodie maar er is geen adres hoort in zijn eigen stem woorden die vals klinken op een kromme notenbalk eenzame tranen glinsteren met de zuiverheid van diamanten maar te ruw om mooi te zijn er moet geslepen worden gepolijst gepoetst dan kan ik je helder zien jij je geheimen voor altijd prijsgeven door te leren…

Er staan een paar harde conclusies in, o.a. aan het adres van de Premier. Het heeft bij hem een gevoelige snaar geraakt, want hij heeft al een aantal conclusies afgekraakt.…

Stuur me mijn adres. Gooi me terug. En kom ik niet als vroeger uit de tweelingster Van je handen gevallen, dan ben ik zestig jaar Een gitten dondersteen geruisloos ingeslagen hier In een versleten keukenstoel.…

Ze heeft de telefoon ter hand genomen En als een goede buur van de premier Een aanslag op het leven van JP Waarschijnlijk op het nippertje voorkomen Dus zitten alle echte minima Nu woedend deze buurvrouw achterna…

die naamloze namiddagen en de tijd loopt sneller dan dat de ruimte eindigt in een schaduwrijke hel het voetpad, ja, die is het die de passen regelt van onze nachtelijke liefdes die we vergeten, die we niet vergeten zoals de Brusselse foor, de ochtenddromen, de oorlogen in verre landen en we zetten ons leven verder met een naam zonder adres…