Alle inzendingen over adres

heb de brief met gebroken letters nooit verstuurd het deed teveel pijn om hem te schrijven het adres op de enveloppe te krijgen om woorden in zinnen te zetten zonder dat zwarte wanhoop dwong uit te leggen waar geen enkel begrip voor aanwezig was de luchtigheid is verdwenen maakte plaats voor een vluchtig leren op eigen benen…

Een eenzame eend in Eemnes dronk op nieuwjaar zijn twintigste fles en ook die ging verzegeld te water met 'aan vinder' als naam en adres en de wens: 'welkom vroeger of later in dit gastvrije tweeduizendzes'; toen een postduif toevallig passeerde en hem aansprak met "bonjour, Tristesse als je kerstpost voldoende frankeerde was je drankgebruik…

De stilte gevolgd door de benige klop aan mijn deur Vergezeld van die weeïge geur vertelde mij alras Dat te pas en onpas de bode van onheil verdriet Zo fluisterde men immers al, de dood er was Maar nu was hij toch aan het verkeerde adres Even gluiperig te buurten zonder bericht vooraf Verklaarde ik hem met aanverwante ziektes de oorlog Verwenste…

Ik spelde mijn naam gaf mijn volledige adres de diagnose van een arts Of ik rookte, alcohol dronk hoe mijn dagmenu was samengesteld hoe vaak de grote en kleine boodschap Vervolgens mocht ik op een weegschaal een elektronisch precisie instrument voor vet, bot, vocht en gewicht Dat ik niet mocht klagen over het resultaat en wat mijn hoofdklacht…

Maar naar een tuin die aan de jouwe grenst, zo tergend dicht dat jij nooit zeker weten kan of ik mij van adres vergiste of met opzet fout geleverd heb uit kleine, zachte wraak.…

Ik keek in de goud gebraden heerlijkheden Een tafel met daarop een koude kaars En een paar takjes lavendel in een zilveren vaas De ober van het restaurant Staat voor de deur met een blocnote in zijn hand Ik aarzelde even; voordat ik naar binnen ging En trok uiteindelijk de stoute schoenen aan Terstond vroeg hij naar mijn adres en naam Ik…

Laatst voor mijn verjaardag Kreeg mijn vrouw nieuwe borstjes Want vroeger toen ze klein was Dan at ze nooit de korstjes Ik mocht ze zelf gaan kiezen Wat was ik opgewonden Ik had puur van de zenuwen Het adres haast niet gevonden Ze had gevraagd niet te overdrijven Neem met je handen de maat Want als ze te groot zijn Dan word ik toch wel…

je mailtjes zijn lief maar een brief is heel bijzonder met in jouw schrift mijn naam en adres gewoon als gift je hebt het papier keurig gevouwen vol vertrouwen in de enveloppe ik weet hoe jij de brieven plakt met het puntje van je tong mijn schat uit woorden kan ik je lezen maar in letters en krullen voel ik je echte leven…

onbemind verloren de buurten zijn net dorpen maar zonder sterke schouders de schooiers die verliezen die hebben vaak geen ouders de parken zijn weemoedig door herfst, verdriet en wind en mensen droef verdwaald zijn daar weer even kind de kerken zijn verlaten door geesten zonder adem maar in de mooiste straten heeft de ziel zijn eigen adres…

En gaat u spontaan opbiechten aan een beller die zich voorstelt als contactonderzoeker dat u vorige dinsdag druk in de weer was met uw minnaar of minnares met naam en adres? Wee de onverlaat die de vorige vragen met nee beantwoordt. Hij of zij heet een burger te zijn Die het aan elke solidariteit ontbreekt.…

die naamloze namiddagen en de tijd loopt sneller dan dat de ruimte eindigt in een schaduwrijke hel het voetpad, ja, die is het die de passen regelt van onze nachtelijke liefdes die we vergeten, die we niet vergeten zoals de Brusselse foor, de ochtenddromen, de oorlogen in verre landen en we zetten ons leven verder met een naam zonder adres…

ze kruipen uit de knop zonder naam adres misschien aan de nu dan witte jurk wuft ontsprongen een zwak moment van weemoed gebloemde herinnering hartstocht siddering poste restante uit het portiek kan ook een vergetene uit voor- of achterland die prikt in het telefoonboek…

Ik zoen de koude naam op de achterkant Van mijn adres, verscheur de enige brief. Het maanwit heeft weer niets verklaard. De nacht bezit geen grond om op te rusten. Het is vroeg in de slapende stad.…

Op de achterkant mijn adres en een plakkertje waarop ze een paar woorden heeft getikt al voor ze vertrok. Ik zie haar aan de keukentafel zitten, achter de oude typemachine. Een beetje bevreesd: het buitenland blijft het buitenland. Alles O.K. hier.…

Alleen kennen ze haar adres niet. Dat je met stroop niet alles kunt vangen, mag duidelijk zijn. De lekkerste stroopwafels worden trouwens door De Vlaam aan de Markt te Gouda verkocht. Ik had Adele onlangs nog aan de lijn en ik heb het haar maar verklapt.…

spinsel op mijn tijds-penselen met z’n valse streken waterverf, uitlopende beweging op het vergeelde doek van ongebleekte canvas maskeert het onbevangen lichaam, alles afgewogen, verlaat als laatste passagier een voortdenderende trein op een onbenoemd station met een te nauw valies met niet gelabelde dromen retour-adres…

Dolleman draaft rondjes dwars door de stad op zoek maar een adres dat niet bestaat kinderen stampen in een regenplas een achteloze dichter legt het vast Mooie meneren en dure dames wentelen zich in satijnen lakens blote bloemvrouw danst een gat in de lucht de wassende maan reist mee en lacht Wolken boetseren schapen en wolven moeder brak…

de maanden daagden en de jaren weken het huisje aan de haven is niet meer geheim adres van menig Haagse heer de muren kunnen nu niet langer spreken de schimmen zijn gevlucht naar verre streken al wezen kwade vingers keer op keer en lispelden de tongen van weleer het spitten is een loze daad gebleken het is weer rustig in de oude buurt en…

der liefde in vergulde kaders al wat er ooit voortvarend was is nu tot haperen gedoemd zonen en dochters worden in de klas de wibra-kinderen genoemd soms zie je ze met ogen van gebarsten glas in onbestemde verten staren waar vaders zonder kinderen op een dag hun schuilplaats openbaren maar vaders zijn soms zo verstrooid dat ze hun adres…

mijn hond vermist, briefje op een verwaterde boom kettingbreuk, wat nu toch niet weer smerige handen inpoldering, dijkbewaking beperkt weliswaar maar toch, stel je voor geheugen op sterk water een vertrouwd adres straatnaam in kleine letters gezichten die terugkeren als je je ogen sluit gras dat weer fris ruikt glooiend als…

keukenkastje De buur kwam aan de deur wou mee naar schilderen, ik verder met een perspectief dat maar niet lukte ' k liet los, schilderde harten en hing ze aan de deur Ik kookte, er was eten, mijn benen trapten toen ik fietste, zat daarna aan de apparaten Iemand zag mij in het filmhuis Toen ik klaar was met de apparaten, blij, werd mijn adres…

Dus heb ik een term uitgevonden voor mezelf en ben ik nu sleutelmoeder en dat is snel en simpel uitgelegd, ik heb een bos sleutels van elk kind, dus elk adres!…

ach u wilt verrast worden aan het verkeerde adres meneer mevrouw een dichter is een kringloop van papieren genieen gerecycled verslonden verteerd en uitgebraakt duizend maal het wiel opnieuw maar dan net even anders u wilt geraakt worden maar u bent allang niet meer gevoelig voor kwetsbaar heden zeker als ze niet de uwe zijn wat raakt u…

plengen is maar een woord tranen werken zich doorgaans (als niemand kijkt) spontaan een weg naar buiten wie dat vocht produceert is doorgaans de enige die het als zwaktebod ervaart zoiets houdt je doodgewoon stil de wereld draait door als je zichtbaar weent er stuurt vast wel een of andere dakloze een steunzucht vanuit adres onbekend…

je maakt het huis blij bij de deur, omhelst haast het adres. je veegt de aarde uit ons bed, zoekt mij onder het laken, ziet wie ik ben. voorspelt geluk baadt mij in rust. zo heel jij mij al jaren, geneest mij door te zijn. jij spreekt de taal die ik versta hoort de seizoenen in mijn stem, aan mijn adem wat ik denk.…

Hij wou niet spreken met de pers blies mensen van zijn adres heen hij schold en schreeuwde opzouten maar vandaag zitten: De gelovigen weer braaf in de kerk!…

Misschien heeft hij een brief in zijn tas Die jij op de bus hebt gedaan Met krul letters geschreven Een inktvlek onder het adres De envelop zorgvuldig dichtgelikt Met een plofje op de mat gelegd Een afdruk van jouw lippen in rood Een vleugje parfum aan het papier De zinnen met passie neergezet Als was je een beetje hier Deze tijd is…

De grafdelver kende jouw gevoelens voor mij, jouw vrije held uit Havana Hij belde me en gaf het adres van het mortuarium waar je lag Ik heb je gekust, jouw voorhoofd dat ijskoud gloeide op mijn lippen ik kuste de hand op jouw buik en ook je witte schoenen, nee ik kon geen afscheid nemen Ach María, je liep de rivier in waar je van liefde…

Sint en Piet waren lichtelijk aangeschoten Het was die avond reeds hun zoveelste adres Ze waren al door hun voorraad pepernoten Dronken jenever proost klinkend uit de fles Totdat Pieterman het niet meer zo zag zitten Bij het arriveren van hun laatste huisbezoek Zocht een perfecte plaats om te gaan pitten En viel prompt in slaap bij de televisiehoek…

Ze bellen aan op jouw adres. Je geeft! Je wil niet, dat ze lijden. Per strijkstok weet-ie met succes Z'n eigen armoe te bestrijden.…