Alle inzendingen over afgelegen

(‘naar het zich laat aanzien’) vraag niet hoe wij binnenkwamen ergens tussen lengte en ledig enkelen doch minder dan samen onder voorbehoud, nergens daglicht de kamer is met ruimte gevuld omringd door afstand, inwendig tot muren, verder dan afgelegen binnen lijnen, hoeken; bestendig overal ontbreekt ons praten dringt luisteren…

Ik ben alleen met de rest, ons vroege hart stuurt wegen afgelegen Vlinders dragen vragen van bloem naar bloem, De duisternis valt, sterren vallen mee, vanachter zonnestralen, zielen zien, zielen delen de avondlucht met velen. Vergeef ons later want nu is het te vroeg, één dag is niet genoeg !…

En als het ooit gebeuren moet, dan niet in 't donker, in een afgelegen bed, een haperend geheugen dat ontzet alleen zichzelf nog vaag te binnen schiet Bespaar mijn lijf in godsnaam het failliet als danser van het parkinsonballet op solotoer in een verzorgingsflat, een lichaam valt vaak harder dan je ziet Langs dead-end-street en…

Een halve middag Had de visser Zonder snoer, maar Met een hele hoop Zorgen in zijn kop Met zijn stok zitten Roeren in het kroos Van dit afgelegen kanaal, Probeerde hij orde Aan te brengen in de chaos Van zijn armzalige leventje - Hier is het fijn, dacht hij, Hier vind ik rust om mezelf Te kunnen zijn - morgen wil Ik hier…

gewoon moet en mag maar toch bekijken ze zichzelf zo af en toe heel even op zo’n heldere winterdag bij een enkele kaal en bloot zo kwetsbaar zie ik een heel voorzichtige lach het zijn zij die het al weer voor zich zien – het volle leven ze dromen al weer hun groen gevulde kronen heel even weerspiegelen ze nederig en bedaard in een afgelegen…

uit lijven met gemankeerde armen en benen, aangericht door beren aangemoedigd door gestoorde heren: het is niet alleen de directeur van zijn eigen theater maar ook de chef de l'église, in een goddelijk kleed die bidt voor vrede, wijl de gezegende soldaat aan het front een voor een zijn Slavische broeders opvreet de vredelievenden in de afgelegen…

land van de hoge tonen schrokken zij kenden het onderscheid wisten de tijd van de vrolijke stoet die met aanhang vertrok voor de huwelijksreis kozen hun plaatsen in het lommerrijke groen van statige bomen om maar niets te missen van wat er zou komen bij het donkere luiden rolden zware golven hun boodschap van afscheid naar de afgelegen…

Wij streelden dezelfde handen sliepen onder een zachtblauwe lucht bereisden afgelegen landen zochten geluk in een verre vlucht wij deelden dezelfde dromen schonken leven aan een kind volgden rivieren in eind'loze stromen hebben elkaar vervloekt en bemind wij herkenden dezelfde wensen voelden de regen op ons gezicht zochten vrienden in…

Het is prima zo, ik ben een dichtende kluizenaar, die gelukkig is in zijn afgelegen grot met schemerlicht. Soms krijg ik bezoek van een zwervende beer, die enige dagen blijft logeren, heel gezellig, met honingwijn. De rest is toegift, waar ik extra dankbaar voor ben, prachtige wandelingen met superrode vliegenzwammen.…

Het is de lange arm van de hemel bovendien, die op dit afgelegen plekje al zijn schoonheid laat zien. Het eiland is zo klein en de wereld zo groot. Bezitten hoeft niet, met kijken ben ik deelgenoot.…

Hij sleet zijn jeugd in 't afgelegen slot En diende een hof, geestloos wuft en verwaten. Hij vlood, wild hunkerend naar een groter lot Alleen naar de pas opgerichte Staten.…

Laudermarke het vlakke boerenland op korte afstand van de grens afgelegen een kruising van wegen gemetselde opstand een afdak, huis daarin Jezus aan het kruis om stil te staan voor een gebed auto aan de kant gezet een bosje bloemen, kaars een wens die leeft aan hem die onze zonden vergeeft in heel Westerwolde de enige plaats waar zo'n…

Een strijklicht dat zijn schaduwen uitstrekt naar onbereikbaar geworden, al verwilderde plekken om wat zich er ooit voltrokken heeft en misschien nog steeds niet is gewist – met de wolken wegdrijvende, weer te binnen geschoten, willekeurige momenten, maar er is zoveel horizon waarachter ze vervolgens moeten verdwijnen, terwijl een afgelegen…

Hier in dit afgelegen plantsoen. De doden zij jammeren Bij het ontij van de nacht. Alleen de wind ruist door de bomen Met hun jammerklacht heel zacht. Een stille omgang lijkt het te wezen Van geesten uit een voorbije tijd. Voor wie lijden is geleden Naar een leven van moedige strijd. Geboren, geleefd en gestorven.…

Als ik je vandaag tegen zou komen Zou ik alles laten gebeuren zoals in mijn dromen Tijd voor spreken zou er niet zijn Ik zou je meenemen naar een afgelegen industrieterrein Je kleren scheuren van je lijf Kijken of jij wacht op mij, stijf Je nemen daar ter plekke op dat moment Voor mij ben jij die ene verboden vent Als ik je vandaag…

interesse voor mij is uw aandacht en of begrip laat staan uw eventuele inzicht eens werd ik geboren mijn mensomringende jeugd bracht het nodige inzicht in doortraptheid, afgunst haat, nijd en leugens mijn besluit mij daaraan te onttrekken was het beste wat ik ooit deed alleen schoolde ik mij en alleen leefde ik noodgedwongen in mijn afgelegenheid…

Prachtig het afgelegen rustig zanderig natuurgebied vol trotse berkenbomen en bloeiende bezemheide, dieppaars als een echte kardinaalsmantel mijn paradijzentuin heeft veel vogels, lieve grijsbruine kleine huismus.…

." Dit gaat over een afgelegen en zeer bevallig meer bij Rottevalle in de gemeente Smallingerland.…

donderend eerste kreten slaakt daar wil ik je toebehoren Waar branding ruisend wordt geboren baart de zee haar stomend land woedend sissend ondoorgrond straalt het duister koepelrond blakend licht gloeit rotsenstrand daar wil ik je toebehoren Waar glimmend duister vol met sporen van verbluffend vermiljoenen vlekken spel onbewogen onbegrepen afgelegen…

In een afgelegen donker bos. Achter een grote vuilnisstortplaats. Ver in een diep takkenbos. Daarin lig ik vastgeketend. Ik weet niet wat ik moet doen. Dan komt er een eekhoorn met een staart van een schilderskwast. En dan komt een konijn met oren wijd en zijd. Ze huizen bij mij.…

Aan een geurig bloeiende wei door het grote bos bij Chaam omringd ligt een afgelegen jeugdherberg stralend vol opwekkend licht roze zuigt frisse adem van het morgenloof om de gasten na het ontwaken tot daad en wandeling te noden drinkt rossig glanzend laat avondrood op langs het grindpad naar de deur staan slanke berken in een lange rij hebben…

De Weimaraner's van Chateau Le Bois liggen galant uitgespreid en majestueus voor ons, met het oog op de "edelen" en de uitgenodigde aanwezigen; mijn broer, zijn vrouw en ik, allemaal vol kennis van doodlopende wegen In de schaduw van een afgelegen eikenboom maar met volledig zicht op de trotse residentie we drinken wat wordt…

Waar niemand om een ander geeft niemand het ruizen hoort en weet van de afgelegene rurale gebieden die naar de top geklommen zijn. Voorbij de ander tijd om de stenen van de stoere berg psychologisch te laten rollen voorbij het zoet gevangene zijn meer mogelijkheden te bieden.…

vlakbij de stad waar ik woon net erbuiten dus, niet tè afgelegen in een bosgebied, is een park aangelegd waarin bedreigde of speciale creaturen zijn ondergebracht ter leering ende vermaeck de hokken zijn goed beveiligd, dacht men, maar soms ontsnapt er één tot hilariteit van de modalen hok 1: een uitgeblustte occupyer hok 2: een bijbels…

De oude kluizenaar woont al tientallen jaren bij het afgelegen moeras ziet 's avonds een dwaallichtje uit de modderpoel komen hij volgt de kleine vlam die langzaam voortzweeft hem over stevige grond leidt langs de nachtelijke dreiging van vage zwarte gedaantes windvlagen stoten tergend de grijsaard loopt onvermoeibaar achter zijn vuurgids…

De beloften van vergeten dromen pruttelen in afgelegen poelen modder wil niet, kan ook nergens stromen nadert snel het ademloze voelen lege bleek geworden bellen ploffen voor het laatst een teken van verwachting hoge zandmotieven zien verstoffen klaagt de zinnen aan tot doodsverachting de beweging staat nu vast in stenen golven, hard en…

Haroun Tazieff Zijn lijf is katachtig zijn lichaam gekromd maar innerlijk een en al tegenstrijdig Hij stelde zich op als strijder bij het ontrafelen van de ramp de raadsels rond het meer van de stikvallei Een strijdbare eminence grise op onderzoek in Kameroen Zijn vader Mohammed Sabir Tazieff was telg uit…

Wat is daar in de grond verzonken Liet men er destijds terstond in zeven dagen zoeken In deze afgelegen hoeken voor het boeken van bestaan Er klonken uit open boeken meer dan eens die ene naam. Al was leven een kluwen garen En werd dit een bijzondere droom om bestaan uit te baren. Ik bewaar de beelden de bomen de ruimte en de salon.…

Vlucht dan, reis vrij naar afgelegen staten; Zeil door de middellijn naar 't verre Zuiderland; Hun denkbeeld zal u nooit verlaten, Het staat, het wacht u reeds op strand.…

Die streeft bestendig haar op zij, Daar deze uit afgelegen streken Haar eens in vijftig eeuwen groet, Of ligt, haar wijd gebied ontweken, Slechts eens bestraald wordt door haar' gloed.…