Alle inzendingen over afgesneden

ik zie zijn handen de stilte van afgesneden bloemen in een vaas schikken hij wil ze buigen naar hun schaduw om het verschil nog dieper te begrijpen haar handen en hoe ze wist wolken te verspreiden die ene dag bijvoorbeeld te midden van het Boompjesplein haar open zoen de tedere woorden die ze bij hem liet binnenglijden het is nergens…

schrijf met zwarte verf het korrelige verhaal van jou noch van mij schrijf over het eiland zonder beschutting waar de boot je bracht schrijf niet over het afgesneden zijn van het vasteland schrijf niet over slagregens het gebrek aan een paraplu schrijf niet over liefdeloosheid en onwrikbare dingen schrijf als het niet…

ik ben niet wit noch zwart ik ben aarde en bruin tinten van noten gekraakt op mijn buik ik ben bomen, het hout, het zand aan mijn voeten verwaaid tot wind en stormende vogels diep en donker de afgesneden huid verder dan dagen ontraadseld ik ben ik traag gevonden de vrouw in het schors van beschilderde zonden waarom…

het leek op toeval of een bekend gelaat dat van een glooiend dal in weelderige weldaad uit onverklaarbare lucht vliegt een eend tegemoet kalme spiegel, zachte zucht dicht bij rustend gemoed de tijd lijkt eeuwen geleden water, ver weg van hier met lijf en leden afgesneden och arme, oude rivier…

De stelen zijn niet schuin afgesneden want er was geen mes. Wel water dat niet blauw is zoals ik haar maakte De zee is blijven liggen waar zij ligt. ----------------------------------- uit: Tirade, nr. 1, 1996.…

De spreker niet langer volledig bij machte zal voor onbepaalde tijd worden afgesneden van het juiste woord.…

Iedere dag is er één van afscheid nemen iedere dag van een afgesneden pijn hoe kan ik dan nog verder leven als dat zonder jou moet zijn? Het lukt niet meer om opnieuw te beginnen wat heeft er in mijn leven nu nog zin geen nachtegaal die ‘k hoor zingen en geen hart dat ik nog bemin?…

een wolk snijdt de maan doormidden de man opent zijn ogen welk deel van jouw land ken ik, vraag ik waaraan ben je gestorven aan de waarheid, de wind witgepoederd door de enorme stilte van de eenzaamheid ik vraag waar je bent en voel het afgesneden deel de kamer is vol gegons wanneer je me zwijgend ontmoet we schrikken van…

Wat afgesneden is dringt zich bedrieglijk op, je strekt je armen blind naar de verzaagde voet, een leegte, het verdwenen kind.…

In wezen al afgesneden zijn zwevend tussen droom en daad Het heft in eigen hand nu ze hierin was beland en wie erom vroeg kreeg te horen "genoeg is genoeg"…

doodstil heb ik me vanochtend door je woorden gesleept en er lag niemand in mijn armen voorzichtig vouwde ik je brief tot een witte schelp maar zelfs de zee was van karton en op het strand waar ik bellen blies winterde een bladstroom mijn huid ijzig wit neerwaarts naar de kale takken afgesneden van het middaglicht ik…

Het afgesneden zijn zal altijd blijven knagen Maar die pijn wordt een gekende metgezel Die een mens telkens weer leert te dragen…

De ziekte kwam velde haar neer op bed ieder was ontzet De krachten namen af de pijn nam toe staan of lopen was een onmogelijk gedoe Toen is haar steel geknakt haar schoonheid was verloren De strijd is gestreden Niet tevergeefs toch is haar levensdraad nu afgesneden Na liefd' en pijn nu eindelijk bij haar Vader Ook voor haar wild…

woorden scharrelen zich rond weggeworpen stof alles houdt zich stil in dit hartbrekend ogenblik wanneer ik mijn naaktheid in jouw zwarte handen afleg als een kleed van verlangen om een rivier te worden naar die oneindigheid waar vlinders de waarheid aan geliefden hangen leugens slechts een poëtische haarwrong zijn, afgesneden…

de dominee praat heel langzaam alsof hij tevoren een slaappil heeft geslikt toch geen goede resultaten dat hij boekt kijk wat zijn kerkganger flikt Jezus verbood het geweld Petrus zijn geliefde vriend dacht hiermee Hem van de marteldood te redden geen verstandige zet het afgesneden oor van de soldaat werd aan zijn gewonde…

jan was simpel, maar heel dapper en toch doodsbang voor een kapper want zo'n vent had in 't verleden jantjes lip haast afgesneden daar die slager, na het knippen nog wat haartjes bij jan's lippen met een scheermes weg wou snijden maar dat scherpe ding liet glijden en daarna de diepe wonde met wat plakband had verbonden waardoor jan, niet…

zeewaterwind zweept golf op golf woest tot zoutige vlokken en wij schuimwind vangend wij lopen daar tegenwind treitert ons gelaat zoutvangende wimpers als vegende wissers met zachte zee ogen hand in hand lopen wij daar gehoorgangen gehuld in geraas de adem afgesneden lippen opeen geperst de tanden zandknarsend…

Dit jaar geen zomer het jaar zonder licht slechts koude stilte in een vergezicht Herinneringen uit neigingen van gedachte kleurloze stormen razen over de vlakte Geen echo om naar te luisteren doodse stilte geen wind die kan fluisteren Afgesneden door liefde uitgerukte tongen gesloten oren ogen die kijken in een waas Ziend een fatamorgana…

Ik sta op de drempel achter mij de trap omhoog omlaag naar de kelder buiten is het gras weer groener groeizame regen en goede temperatuur de zon verborgen in gesluierd licht binnen voelt zo benauwd, elke uitweg afgesneden, de lucht zwaar als water in een dikke, volgelopen deken aarzel weg te gaan of te blijven liefst alle twee kunnen…

wat het mooie was: een laatste trein natuurlijk obligaat haast gemist natuurlijk mijn voeten glijden weg, natuurlijk seinhuis thermostaat en schuin -net boven de eerste doornen- afgesneden cadeau gegeven: gele rozen wel gegeven en bedankt wentelen gesprekken tot een zich goed verstaan in Woerden dat, -weten we allemaal-, slechts bestaat…

Als na ziekte het herstel door leugens de waarheid de pas wordt afgesneden zijn we verwijderd van werkelijk elk normbesef. Als een bond wel staat achter haar mensen, maar beslist geen doorbraak kan forceren dan is gerechtigheid niet aanwezig. Wat een lef. De dag dat ik ga wreken komt alsmaar dichterbij.…

niet langer dan even of wat meer, beet het kwaad in mijn gezicht als begin van zwart, plekken zonder glimlach op braakliggend land diepe nachten werden geblinddoekt en door waanzin ontwikkeld toen ik huilde om mijn huid en de dagen vervloekte van sterven ik had geen verweer of wereld meer slechts aarde als vingertoppen, afgesneden…

Dode vogels vliegen door de zwarte lucht dode witte vogels zonder vleugels met ingehouden teugels paarden zonder ruiter Dode vissen zwemmen door het blauwe water dode zilveren vissen zonder vinnen met afgesneden kieuwen kinderen zonder lippen Dode kinderen lopen tussen holle kraters dode grijze kinderen zonder ogen met afgehakte…

wakker in een droom wil ik uit de wereld stappen voorzichtig een stapje over de rand en dan dan zal ik vallen vallen tot ver voorbij het diepe vallen zover totdat ik zweef zweef in het oneindige het vochtige van troost één word met mijn wens als een onzichtbare kring rondom stilte afgesneden van de richtingen die mij niet toebehoorden…

De wereld en ik voorbij gegaan geen weg terug ik heb mijn eiland meegenomen daarachter op het vasteland mijn liefde achter gelaten fluister het koesteren volg mij tot in het sterke licht van de zon en laat me daar om elk zijn eigen weg te gaan niet het snijden maar het afgesneden zijn daarom laat ik een hand achter als licht spelend…

ik kende de afgrond in afzet en wist het langdurig zweven zag het trillen en beven van opwaartse druk langs scherpe stukken rots voelde het eerste scheurend contact van huid als het rode bloed spat sneller werden rotaties in het hallucinerend eenparig versneld gaan zwart overheerste in afgesneden lucht op mijn laatste fatale…

de stille nacht omgort mijn mantel van eenzaamheid en pijn van afgesneden zijn de stille nacht neemt op mijn tranen en kleine Beer kijkt teder op mijn huilen neer de stille nacht luistert geduldig de nieuwe Maan is zelfs zichtbaar aangedaan de stille nacht kalmeert mijn twijfel en grote Beer maant mij probeer het mog een keer…

." Ik voel me afgesneden van de bron het trekken en duwen van ons zijn opkomen en ondergaan van de zon jij bent er nog, ik wen aan elke pijn aan de verschijningen van de maan zo zal het verder met ons gaan alsof we zonder kunnen bestaan…

heb mijn oor afgesneden water bij de wijn gedaan god om erbarmen gebeden toch kraait drie keer de haan heb hem de nek omgedraaid zoals ik jullie ook zal verloochenen dit volk is mijn werken niet waard de gotspe om mij te verkrachten in het diepst van gedachten ik ga aan het kruis ook de dood zal mijn lot niet verzachten in de schoot…

schakering of diepere nuancering maar heel basaal zweefde boven het vormgeven van het eerste leven hoorde het zingen van immense koren nog ongeboren kinderen er was geen hemelpoort licht leidde mij in warme intensiteit wist en begreep het eerste vibreren op goddelijk niveau waarom bleef mijn lichaam beneden was ik nog niet afgesneden…