121 resultaten.
verdriet
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 616 verdriet
vandaag was ik aan je graf
maar je was er niet
en toen ik je mijn bloemen gaf
voelde ik al het verdriet
van de velen wier leven
met het jouwe was verweven
ik voelde al die levensdraden
die werden afgesneden
kon al het verlangen raden
die nog éénmaal aan elkaar te smeden
maar je was er niet
wij waren er alleen met ons verdriet…
Ondergaande zon
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 1.031 Als een oranje bal
gaat zij onder
ze kleurt de wolken roze
een feest in de hemel
in de laatste dagen
van het jaar
mijn hart springt op
bij de aanblik
en ik mijmer
ga nooit... weg
ga nooit weg
uit mijn hart
het zou koud worden
ga nooit weg
uit mijn gedachten
ze zouden worden afgesneden
ga nooit weg
uit mijn dromen
ze zouden kleurloos…
Het witte goud
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 493 Bedolven met sterk verlangen
liefdevol afgeschermd,
nee eerder bruut ondergedoken
bijna zinderend afgesneden
van de sprankelende zon.
Zit er mee in mijn maag,
maar het zoekt zijn weg
toch wel omhoog.
Bittergoud vervreemd,
pril geluk genoeg
ja resoluut weggestoken
het maagdelijk witte goed.
Verder kan het zo niet gaan.…
Visarend
gedicht
2.0 met 42 stemmen 8.277 Iemand zei je moet je vaart versnellen
om van verleden los te komen, je moet
als een voertuig in z’n vrij de heuvel af
niets houdt je bij, niemand
heeft nog een naam, precieze tekeningen
rekken tot strepen die aan het eind
van de zindering abrupt de grond in gaan
wat je weet raakt achterop, adem
wordt afgesneden als een koord en
als kreten…
Otter
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 105 De eerste otter in het Groene Hart
Is gisteren meteen weer doodgereden
Bij Nieuwkoop al een bochtje afgesneden
Toen dwars door Hazerswoude, héél apart
Het is de laatste keer dat ik het zeg;
Geen otters op de provinciale weg!…
geknot leven
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 307 genoodzaakt terug te reizen kwam de tijd
in hoog tempo los: vlak landschap, luchtige lente
oevers met zacht walsend riet
geknotte wilgen als stille getuigen
gebalde vuisten, scheve boosheid in
strenge slagorde langs rustig water
takken slordig vergaard en gestapeld
afgesneden van de ouderlijke stam
om eigenzinnig in bloei te komen
tot ontelbare…
Kan je het aan?
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 539 Of zijn we blind en afgesneden
van 't echte leven dat een gaan is,
altijd verder
en nergens iets vergaart?…
Mijn jurk
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 196 Mijn jurk is langs mijn lichaam
en aard precies afgesneden, om
de voorbeden te bidden.
Mijn jurk is een stuk
van de Aarde
om Haar enkel
te beminnnen.
Mijn jurk staat me tegenwoordig mooi:
zó ik ben geworden...
Mijn jurk draagt de gratie
van een goed geweten:
mijn grote goed !…
Te hoop
gedicht
2.0 met 9 stemmen 1.645 Van wortels afgesneden,
het loof dat leven was
en stem van wind en regen
is op de akkers stom gebleven.
Wij zijn gerooid en afgelegd
en nagekeken op gebreken.
De grond die onze moeder was
is dood gewicht gebleken.
Wij liggen op een bietenvaalt,
nog wel bijeen maar zonder hoop.…
Te Hoop
gedicht
2.0 met 86 stemmen 22.225 Van wortels afgesneden,
het loof dat leven was
en stem van wind en regen
is op de akkers stom gebleven.
Wij zijn gerooid en afgelegd
en nagekeken op gebreken.
De grond die onze moeder was
is dood gewicht gebleken.
Wij liggen op een bietenvaalt,
nog wel bijeen maar zonder hoop.…
verlangen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 297 zouden worden als het tenminste lukte om
er vorm aan te geven en toon uit te krijgen
de bloemen werden later meegenomen
aan haar gegeven als dank voor het late buitenspelen
nadat het eten met grote snelheid was verorberd
nog een boterham voor onderweg was ingepakt
nu komen vorm en toon uit andere instrumenten
schoonheid wordt voorzichtig afgesneden…
Zevensprong, zomerzon
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 128 Op zo'n verzamelpunt van zeven wegen
kiest het leven soms voor een nieuwe weg,
waarop zeven maal iets van het verleden
kan worden afgesneden.
Avontuurlijk of bestuurlijk;
flierefluitend of vooraf bepaald;
draait de wegwijzer zeven maal een rondje
zonder dat de kern iets van een nieuwe essentie
naar voren haalt.…
Verder weg
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 404 is de terugweg ingezet
als veel,
verder weg komt te staan
heb ik onderweg wel goed opgelet
of droomde ik,
door alsmaar voort te gaan
beschrijf ik het tanend heden
waar tafels en stoelen bevriezen
en van mijn kamer
hoeken worden afgesneden;
heb ik het dan over loslaten
of over verliezen
het kan ook zijn
dat mijn bewegende buitenring…
LISBOA
poëzie
4.0 met 2 stemmen 591 Paleizen zijn scheef afgesneden,
Van andre ontbreekt een brok muur.
Lisboa bestaat in ’t verleden,
Maar ’t kent geen rust, enkel duur.
Was het ooit aan een stad gegeven
Voort te leven als geest,
Vreemd nu en trouw vroeger gebleven
Na een asregen op een feest?…
epiloog Groenland 2022
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 96 Groenlanders en ijsberen
leren in de poolnacht
dansen in benarde ruimte
aan afgesneden randen
liefdesdans noch -verhaal
van ijskoningen en Inuit
echte mensen gevangen in
niet eindigende winterwals
het kan: levende wezens op
hun achterpoten leren staan
maar diepe ontheemding
dans of aai of sla je er niet uit
opiaten leren ontembare…
Schijnaanpassing
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 423 Maar afgesneden van de oever.
Stroomopwaarts zwemmen
ging al lang niet meer
want verzuipen dreigde,
en je wou naar de oever.
Maar nu het water niet meer stroomt
in de stalen rivier van jou geest.
Blijft enkel modder en vuil
achter en verstikken dreigt.
Je kunt nu niet meer zwemmen,
enkel de keuze tussen stikken of verzuipen.…
Doornpark
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 778 vergeten duin in overvolle stad
door huizen afgesneden van de zee
de schilder Mesdag hield er atelier
de dichter Kloos heeft er ooit liefgehad
een stille, praktisch ongeschonden schat
bedekt met groen en zand in goudlamé
of ... stedelijke offerplek in spe
de buit van politiek op dievenpad
is het wel goed je gaven te beschrijven
je bloemen…
centrum en midden
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.227 ingegoten
heel nietsvermoedend van wat naar jou gaat
wat ook geen sleutel heeft noch eender welke omweg
geen poort noch brug maar enkel ongeveer
gewoon daar vloeit, aan het verlangen afgestaan
jou raakt wat van mij komt gestroomd
en gaat en gaat zoals de veelvoud puntjes
als was ‘t begin van onzer beider vragen
dat ‘k wil wanneer zelfs alles afgesneden…
Apocalyptische wederopstanding
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 140 In donderend geweld is verzet gebroken
mijn huid gescheurd en wonden open
ledematen met lood verzwaard
de adem afgesneden
rotsen geteisterd door beukende golven
stranden gespoeld tot stinkend drab
duinen geëffend, vervallen,
bescherming verloren
velden bruin verbrand door de droogte
wouden in vuurzee opgegaan
dieren door dorst gestorven…
Hoe is het om nu te leven
gedicht
4.0 met 7 stemmen 3.607 Hoe het is om nu te leven –
door verleugening en kromspraak
uit de taal verjaagd te worden
knecht te zijn van hen
die ons zouden bedienen —
Tot monddode wezens vermalen,
door naamloze machten beheerst,
wordt ons de adem afgesneden,
wordt het mes ons op de keel gezet.
---------------------------------
uit: 'Cantus…
zij ging al
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.432 een lieve meis
heeft haar jeugd verloren
zinloos en plots
eindigen haar woorden
stokt de weg naar voren
haar jong verleden
een scheppende bloem
sterft in het heden
bladeren van geluk
zuigend naar het licht
buigen troosteloos
worden machteloos
afgesneden..…
Terwijl storm bossen rooit
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 78 weer laat de natuur zijn
teugels vieren om de ondraaglijke
saaiheid van het leven te versieren
de rivieren zijn geknecht
hun speels meanderende bochten
afgesneden en weer recht gelegd
maar een stortvloed zal
de vele dijken doen bezwijken
water zal zijn overloop weer krijgen
hagel gaat de oogsten stenigen
terwijl storm bossen rooit en…
onder dekens, diep weggezonken
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 298 en het wachten uit openstaande deuren
het geluid en de stervenspijn;
erom huilen
van haar, enkel van haar
en van witte wolken
in iedere verwarde val, soms zichtbaar overdag
door de onrust van heupgedragen regen
hij schreef naar huis
kon het loslaten niet horen, niet met één hand
- verte is de waanzin waarvan de vingers werden afgesneden…
GEDOOFD
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.135 Ik heb mij later slechts vergist
met te veel water bij de wijn;
het oergevoel lang uitgewist
tezamen met de vreugd' en pijn
van dat vuur uit het verleden
bleek elke zoektocht afgesneden
of te verzanden in een woestijn.…
Gedoofd
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 1.363 Ik heb mij later slechts vergist
met te veel water bij de wijn;
het oergevoel lang uitgewist
tezamen met de vreugd'en pijn
van dat vuur uit het verleden
bleek elke zoektocht afgesneden
of te verzanden in een woestijn.…
Tulp
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 772 Werd zij het blauwbloedig teken
Toen de hofdames hun japon versierden
Een kelk als accent voor het decolleté
Terwijl de zonnekoning smaalt
Zo ruilt men haar voor zware buidels
Gegrift in de gevel, gegoten in het hek
Ze plant zich voort in een waaier
Vermenigvuldiging van vorm en kleur
Met strepen en vlekken besmet
Aan de okselknoppen afgesneden…
Éénstemmig
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 266 Ik strijd
voer oorlog
met de demonen
in mijn hoofd
zal ze achterlaten
bij de opgedroogde
bronnen van angst
afgesneden
van voeding
en werkelijkheid
ik klauw mijzelf omhoog
uit de diepste
spelonken
van mijn ziel
verlaat ons niet
roepen ze mij na
vergeet niet
wie jou geholpen hebben
in de strijd
tegen het leven
ik negeer…
Dijkzicht tussen Het Sas en Kattendijke
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 138 de lijn van de landweg
duwt er dood tegen de dijk
vergezichten voor even afgesneden.
mijn voeten beklimmen de trap
door de dijkenbouwer ontworpen om te schouwen
mijn neus vangt zilte geuren
boven ontrolt zich het landschap 360 graden wijd.…
vriendinnen......
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 2.702 Jouw gedachten doen mij pijn en dit scheiden
is ook voor mij nieuw lijden maar
het volgen van mijn hart is bitterzoet
mijn keuze is gemaakt, het ga je goed
vriendin, vandaag zwaai ik je uit,
ik kwam niet lichtvaardig tot dit besluit nee,
ik heb gewikt en gewogen
en afgesneden met mededogen.
dag niet-meer-vriendin.....…
ik mis je.......
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 976 Ik heb nooit geweten
hoeveel pijn dat afgesneden zijn
zo schrijnend zeer doet en
mij zielloos laat verlangen
naar eertijds, slechts Liefde, niet
dat bange, die lege leegte
wat toekomst heet, oh God
ik mis je.
Je sprankelende aanwezigheid,
onze onafscheidelijkheid en
onze zielen twee in een, ik mis je zo.…