Alle inzendingen over afwas

De afwas in haar tas. ----------------------------------- uit: 'Tot ook ik verwaai', 2009.…

Als jonge ouder wilde ik de afwas niet doen als mijn baby in zijn kamer ernaast de slaap vatten moest want eindelijk hield hij eens koest. Nu liep ik op de brug boven 't IJsselmeer. Er raasden links auto's en motoren naast me op en af. Oorverdovend 't lawaai!…

Ik doe de afwas na het drogen slapen wil ik overdag en met gesloten ogen was ik de enige die alles zag. Winkelen doe ik na sluitingstijd drink thee uit een koffiebeker en dat ik fantaseer dat weet ik wel heel zeker.…

Hoe ook - het meubilair verdween van wat toekomstig huis wou zijn in haar: geen kamer meer met zon en zang, geen schaapjes die op het behang een kindje tellen zou, geen toegekend belang aan elk gebaar tot aan de afwas toe die neuriënd van simpel stil geluk en liefde voor elkaar, ach laat ook maar, die aandacht voor elk ding. --------------…

Elke dag hou ik een klein beetje meer van jou ik ken jouw rare fratsen je misdragingen in gezelschap ik kijk er zo graag naar elke dag hou ik een klein beetje meer van jou hoe je draait hoe je onder alles uit probeert te komen ik hou zelfs van de afwas die nog staat van vorige week en daarom hou ik elke dag iets meer van jou je laat de…

DOLENDE JULIA Soms staat zij opeens naast me met haar geur en drukke gebaren natuurlijk zegt zij geen woord strijkt geen vingers door mijn haar immers lang geleden overgegaan Zij komt zomaar wat bij me spoken voelde mijn eenzaamheid, het samen zijn de afwas doen of het Indisch koken Dan gaat ze weer want ze is bang dat ik boos word en…

worden aangerekend - een kleine vergoeding omdat we het zo goed hebben en zonodig geld uit de muur moeten kunnen halen om weer wat uit te geven - maar er is ook de zieke buur en het kleine kind dat de dupe is van de scheiding van zijn ouders; er is de zon die schijnt over de wit-beijzelde daken en er zijn de dagelijks terugkerende taken: de afwas…

hoe de afwas na maanden oefenen een synchrone bezigheid werd en wat ik dacht dat jij graag hoorde ook in mijn collectie plaatjes zat zielsverwanten, noemde je ons en we zuchtten verlangend naar het raam en hoe grappig het wel niet was dat jouw linker mijn rechter was zo heb ik uren naar jou staan wuiven ik in de mijne en jij in…

hoe de afwas na maanden oefenen een synchrone bezigheid werd en wat ik dacht dat jij graag hoorde ook in mijn collectie schijfjes zat.…

En ’s avonds als wij, vermoeid maar voldaan, afscheid nemen, zij huiswaarts gaan, wij opgewekt in de keuken staan, straalt ons blijmoedig een enorme afwas aan. Een aanrecht kreunend onder zijn last, lege flessen in de kelderkast.…

Mijn hoop is niet meer op de Here gevestigd Niet op de Here, Here En ook niet op zijn vader de Here God Maar op m’n 'eige' M’n eigen ik Waarin een hoop, hoop En dat is goddelijk veel Wellicht wel hopeloos veel Maar er is ook een hoop, een hoop ellende…

zwart, dan wil zij jou wel ter wille zijn, een kleine moeite als zij straks haar hoofd op je schouder te ruste legt Ook al haar haren telt zij mee voor het kleurrijke in het bestaan jij mag haar doen wat of jij wil zij wil slechts overgave en passie Wie verliest blijft onderdanig knipt zacht geworden nagels na het bad mag de hele afwas…

ik droom soms van dingen die nooit werkelijkheid kunnen worden aan Mozart vraag ik of zijn concerto's interessanter zouden zijn als hij wat vaker tipp-ex had gebruikt als ik bij Bach informeer naar zijn schrijfkramp zegt hij dat het beter gaat sinds hij de afwas doet in warm water op mijn vraag met welke software hij zijn motieven…

Verdraag mij niet bij daglicht Bij gesprek over verf of glas Verdraag mij niet bij zinnen of inzicht Bij stofzuig, opruim, afwas Verdraag mij niet in dagen Vol paperassen en factuur In inwisselbaar kleingeld In goedkoop, goede koop, want duur Betaald Quitte gedraaid Winst behaald Hoogconjunctuur Van vlam die flikkert Maar nooit vuur!…

Victorie doet je drinken met de goden, maar eerst nog razendsnel de piepers jassen, de ramen lappen, bed verschonen, wassen, in twaalf punt negen bak je zeven broden De afwas wordt gedaan in elf punt acht, dan stofzuigen en dan het stoepje vegen, die plee die kan er ook weer even tegen, intussen nog twee kindjes grootgebracht De snelste…

Als ik naar huis gerend was de achterdeur nog open om te vertellen wat ik had gescoord, zij was er, de handen in elkaar slaand tot in de nacht had ze me overhoord de kale plek voor ’t aanrecht woog de zorgen die onder afwas werden doorgepraat was ze alleen dan zong ze psalmen gaf ze zich over aan haar Toeverlaat ik rook haar…

En de afwas, die ramp-slomp, moet ook nog schoon. In het bonte magazijn ontvlamt mijn liefde voor Monet. Bij ieder kind wel is bekend mijn passie voor ballet.…

de dag boeit, alsof het in boeien is geslagen het roestig ijzer heeft geen jaartallen om in te zien hoe lang de dood aan de poort van de schorre zwaan zijn levensverhaal vertelt wie boeit het, één ieder is de afwas in zijn eigen teil ze sluizen zacht het geluid dat hen voortbracht in broze herinneringen aan mijn schreden voorbij snavels getuit…

Wie zal de afwas doen? en de vuile sokken? Wie betaalt alimentatie en een vlooienband voor de hond? Al deze overwegingen maken ons lafaards en wij verdragen liever de spot en hoon van een onverzoenlijk fortuin dan op weg te gaan met onze Samsonite.…

uit deze natte benauwde stad de geulen van straten vol modderen huizen de lucht van afwas erboven de bomen geen bomen maar verdwaalde houten klazen het geraas van stinkdieren de verspijkerde broeken van ontuig dat vloekend&brommend voorbij daast het pils dat geel de gore kroegen uit stinkt….…

De afwas, de ramen, zuigen stoffen, bed verschoon, alles was maar doodgewoon. Maar ik zeg je bij deze: het leven van een huisvrouw gaat echt niet over rozen en toch; had ik nooit voor iets anders gekozen!…

Pizza dozen, lege flessen, afwas en nog meer, sluipende wolven slapen nu vermomd als nette heer. De sporen na het feestgedruis dat wissen ze niet uit, het dak ja dat ging eraf vuurwerk door de ruit. De menigte betrad dit pand vol verwachting en plezier, het ging goed tot aan de brand zaten op een rodeo stier.…

De zeepbel van het dagelijks bestaan: de afwas als de pannen leeg zijn. Allé, een schort voor, dit is zo gedaan, de avond is alleen voor haar, da's fijn. Ze trekt haar slobbertrui en sokken aan reken maar dat het echt haar avond wordt. Hij heeft weer een vergadering op de zaak vanavond dus geen sex-gedoe of sport.…

Ik heb de dagen vervloekt Steeds de uren geteld Mezelf weereens verwaarloosd Geen mens nog opgebeld De afwas laten groeien Het huisvuil opgespaard Heel ongezond gegeten Lang voor mij uitgestaard Mijn badjas aangehouden Een paar dagen Misschien zelfs meer Onzichtbaar voor de wereld Verstoppen, keer op keer Na jouw vertrek direct al Een…

Geen echte soep meer, slechts een Unox cup Het scheelt ook met de afwas, zo’n terrine. En voor het slapengaan bidt ze heel zacht: ~Ach Lieve Heer, als ’t even kan, vannacht.~…

morgens – ook al veelal geplaagd door de wekker – wakker wordt en honderden misschien duizenden voetafdrukjes op zijn schone lakens vindt mag hij toch minstens een duidelijk geschreven brief vinden waarin welgemeende verontschuldigingen of iets in dien aard maar nee, niets van dat al zelfs niet een leuke verrassing achtergelaten of de afwas…

ze zou zich mooi maken maar daar kwam het niet meer van toen haar echtgenoot haar vond ze had zich tijdens de afwas echt lelijk verwond, lag bloedend op de grond (een glas , geheel per ongeluk) terwijl ze naar het ziekenhuis werd gebracht verheugde ze zich op rust. gek ze had niet eens geweten dat ze zo moe was geweest. haar huwelijk…

De laatste afwas. De laatste boodschappen; regelingen werden getroffen. Het waren de laatste, zware inspanningen hier en het werd gezien. Jaren van aanwezigheid door flink afwezig te zijn. Het was voorbij, het is voorbij. Ik liep in de tuin: de laatste keer over mijn erf. De laatste lichtval tussen bomen, de vogels en drinkbak.…

Ik kan heel goed de boel de boel laten maar ik ben wel een opgeruimd type ordenen, opruimen schoonmaken, netjes maken zit in mijn genen en is aangemoedigd door wijlen mijn moeder zij altijd in dat schort niet uit te krijgen soms lukte het dan speelde ik obertje had de afwas al gedaan de keuken opgeruimd en koffie met wat lekkers…

Tijdens de dampende afwas snauwde een dikke monnik mij af en dat deed me zo zeer, dat ik naar buiten vluchtte en geweend heb als een laatste overlevende van een veldslag. In een bepaalde boom zat ik vaak te turen over de kloostermuren, nadat ik mijn emoties had gedeeld met een heuse familie egel.…