4963 resultaten.
Een man die, moe en levens-mat
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.587 Een man die, moe en levens-mat,
en liefde-leeg, en zorgen-zat,
zijn avond-maal bereidt:
hij roert de melk, en breekt het brood,-
waar hij van leven of van dood
verlangen kent, noch nijd;
- hij ziet de gulden hemel aan,
en voor zijn stoep de sparre staan
waar 't laatste licht in straalt
éen poze nog, éen warige poos,
'lijk in zijn hoofd…
Troost
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 64 En als dan straks
In het uur tussen hond en wolf
De stad
Haar aangezicht verbergt
Weer dat je ne sais quoi gevoel
Dat me verder drijft
Doorheen het labyrint van tijd
Tastend n het ongewisse
Verlangend naar het licht
Dat na de nacht
Verzacht
Als een pleister
Op een slepende wonde.…
Tijgerbrood
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 134 Ze is: vegetarisch, mijd elk stukje vlees
maar rijst de vraag:
onder welke noemer valt
Tijgerbrood?…
Zo in de avond
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 192 zo in de avond
in die duisternis
vol van Uw liefde
in het verlaten
daar was ik stil
stil met U
U droeg de hoop
het licht naar mijn nacht
een voelbare kracht
de verbondenheid
door brood en wijn
met mijn aardse zijn
(Witte donderdag)…
Ze weet soms nog
gedicht
4.0 met 7 stemmen 8.080 Elke avond zit ze op haar bed en luistert naar
het breken van het oude brood.
---------------------------------------
uit: 'Hollands Maandblad', 2011.…
Als, bij moe-tanend avond-lichten
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.238 Als, bij moe-tanend avond-lichten,
angst daalt in onze aanwezigheid,
zijt gij 't, die voor onze aangezichten
de vreê der avond-lampe breidt.
Wij zitten, en ons leden wegen,
zwaar van stil-naedre dage-dood;
gij hebt zachte woorden die verplegen,
en breekt het vredige avond-brood.…
Schrijven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 70 Zal ik nog één keer schrijven over de dag
die bijna voorbij is?
Zal ik schrijven over de wind en de meeuwen?
Over het blauw van de lucht en de wolken?
Zal ik nog één keer schrijven hoe
onze stemmen weerklonken?
Hoe wij onze namen schreven
vlak bij de zee toen de zon ging dalen?…
hongerloos
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 100 hij had een brood gepakt
en telde afgebakend zacht de sneden:
één, twee, drie, vier
tot vijf maal vier het volle pond
plus twee bereikte; het geijkte aantal
sprak voor zich:
“een heel brood voor ik doodlig,” dacht hij
tienmaal twee voor elke mond
wanneer de avond valt
in het begin
slaap wel mijn lief, morgen weer gezond
de wereld in…
tussen avond en morgen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 111 tussen avond en morgen
krijgt de fantasie weer kans
in houdingen en standjes,
worden de oude gewaden afgelegd
en maskers
aan de kapstok gehangen.
tussen avond en morgen
doen die kerels
bij hotsende, botsende rockmuziek
energie op
om het ,
om de brode,
van negen tot vijf
toch te kunnen volhouden.…
Ondergang
snelsonnet
3.0 met 6 stemmen 795 Toch dacht ik van een man als Herman Brood:
Die sterft zo lang al - die gaat nooit meer dood.…
Een oud vers
poëzie
4.0 met 4 stemmen 601 Wat ik betreur te hebben niet bezeten
Is het geluk van menig burgerman:
De vrede van het huisgezin, en van
De kinderen, die mee aan tafel eten.
En ik weet wel, dat in mijn arm gelegen
De liefste is bezwijmd van zaligheid,
Dat ik de stem ken van de eeuwigheid,
En van het hart, dat mijn hart is genegen.
Maar dit is alles niets, al…
Nou vertel ut maar Brood
gedicht
2.0 met 57 stemmen 24.468 Nou vertel ut maar Brood
wat moes jij met een
elektriese apothekers
weegschaal
achter op je fiets
(terwijl ut vroor & kraakte
plus sneeuw - terzijde)
ter waarde van een gemiddeld
maandloon...?
Hak geruild met een verslaafde
neger voor een paar suede punt
schoene en een goed gesprek.
Hier heb je over nagedacht Brood!…
Voor Lola
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 3.669 Gelezen op een stukje papier van Herman
Brood in het museum in Groningen…
Grootmoeder
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 208 waar ging jij naartoe met al die treinen
toen je je dochter meesleepte
als een koffer van vlees en bloed
waarom droeg zij jouw schulden
tot ík ze voor een prikkie overnam
zonder te weten hoeveel
hoe was het voor jou om te liegen
tegen iedereen die het niet horen wilde
tot je stierf met drie tikken op je kist
was je meisjesnaam niet een…
Grootvader
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 286 wat zoek je toch in mijn aderen
schuilend achter bomen
op de Grebbelinie
waarom sloeg je dochter
je van de trap met een bezem
totdat ík aan haar voeten viel
is het dan altijd een cirkel
van wantrouwen
waarin allen de vijand zijn
was het een eik of een beuk
en had je al je patronen nog
terwijl je maten stierven
werd toen de wereld…
Eenzaamheid
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 116 een oneindige leegte
genoeg kans om hem op te vullen
maar toch wil ik dat niet kunnen
de leegte steekt
maar geeft een gevoel van veiligheid en rust
niemand die iets weet
over al mijn leed
ooit ga ik zeggen dat het me speet
hoe ik al mijn problemen verkleed
dagelijkse twijfel
moet ik mij openstellen?
alles maar gewoon aan iemand vertellen…
You didn't feel it coming
gedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 2.395 wij kunnen wachten tot de avond komt.
---------------------------------------
Uit: 'laat[avond]taal', 2008.…
Geen gebak, maar een boterham!
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 507 Moederdag 2017,
Wanneer dochter bij me langskomt,
in haar kielzog een kleinzoon
van drie,
komt de vraag: wat wil jij, welk gebak?
Het ventje staat te denken, wat heb je
en ik show hem de aardbeien- met slagroom, even als
de appelkruimeltaart!
Hij kijkt me aan en zegt, nee hoor oma,
mag ik een boterham met smeerworst?
En zo, zaten de…
Het kinderlijk geluk
poëzie
3.0 met 21 stemmen 4.637 Zijn liefde is groot;
'k Heb speelgoed, kleedren, melk en brood,
Een wieg om in te slapen!
Ik leef gerust;
Ik leer met lust;
Ik weet nog van geen zorgen.
Van 't spelen moe,
Sluit ik mijn oogjens 's avonds toe,
En slaap tot in de morgen.
Geloofd zij God
Voor 't ruim genot
Van zo veel gunstbewijzen!…
Mantel aan Jas
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 72 Voor M. L. R
Wat hebben wij ontzettend veel gemeen
De zware, onderdrukkende gebeden
Wat wij met onze knuffelberen deden
De kleine dorpen, God die niet verscheen
Een dierbare die op een dag verdween
De plannen om te vluchten die wij smeedden
Wat hebben wij ontzettend veel gemeen
Een keel tot aan de rand gevuld meteen
Toen bleek dat Sint…
EXECUTIE
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 1.080 ik zond hen naar de galg
voor slechts een klein vergrijp
zag wel hun splinter, niet mijn balk
ik sloeg hen met een loden pijp
verstierf hen op het plein
hun lichamen ontbloot
ik at mijn brood en dronk mijn wijn
besliste over leven, over dood
nog voor de avond
zouden ze gestorven zijn…
Brood vervalst
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 689 Maar wie wat beter kijkt, die zal soms zien:
Dit zijn geen echte Broden; dit is bake-off!
Dus koop alleen nog met certificaat
omdat het anders vast om broodroof gaat.…
Het rijke avondbrood
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.291 Zo rijk
de avond is
aan schemer
zo rijk
het avondbrood
was het
maar dat
dat ons
het leven bood
het ware al
heel veel
bij al die
mateloze nood…
Brood
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 478 Wie werd er niet groot,
Door het eten van wit brood.
Aan de reclame te horen,
Mag je alleen nog volkoren,
Anders ga je eerder dood.
De oplossing, als u die wil weten,
Is een broodje half/om te eten.…
Viergranenbrood.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 304 Vroeger aan het dwarsgebakken wit,
Maar dat bleek snel slecht voor het gebit,
Daarom terug naar brood waar graan in zit.
De hele natuur op je bord,
Alle granen, van haver tot gort…
Brood
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.213 'Wel fijn, maar klein', verzuchtte hij,
'ik zie toch meer brood in een tosti'.…
op mijn brood
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 407 gedraaid, gekruid
gehaktbal, drie beschuiten
theetje drinken, daarna in plakken
is er geen terug…
Brood
gedicht
3.0 met 3 stemmen 3.577 Ik zie het brood en lach maar stil
en snuif héél langzaam aan de goede geur.
Ik ruik het hart en de gebakken schil
ieder voor zich en in zij eigen kleur.
Ik keer het om en voel naar zijn gewicht
en tast 't relief af met een tere hand.
heeft ieder brood niet een eigen gezicht,
als kwamen er geen twee broden van één land?…
Als, bij moe-tanend avond-lichten...
poëzie
4.0 met 2 stemmen 314 Als, bij moe-tanend avond-lichten,
angst daalt in onze aanwezigheid,
zijt gij 't, die voor onze aangezichten
de vreê der avond-lampe breidt.
Wij zitten en ons leden wegen,
zwaar van stil-naedre dage-dood;
gíj hebt zacht woorden die verplegen,
en breekt het vredige avond-brood.…
nomade
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 1.064 trekkend langs gejaagde oorden
schep ik als de avond valt een
oase van getemperde woorden
als een warm welkom voor wie
in de luwte rond het vuur
verstrooiing zoekt
die met mij het dieper zwijgen
beluisteren wil, glas en brood
genoeglijk delen kan
van uur noch tijd bewust
verstild doch voldaan
weer verder gaat…