Alle inzendingen over avond-brood

Hij wist reeds dat die avond de laatste was En dat ze Hem allen zouden verlaten Verraden ondanks dat Hij vrij van zonden was Door één van hen die bij Hem aan tafel zaten.…

avond avond kamer klein sfeer bepaald door liters wijn jij gevangen in mijn geluk avond avond morgen weer stuk…

Ooit heb ik iemand gekend uit een verafgelegen vroeger ik kan hem slechts nog in oogwenken herinneren Zo weet ik nog - als ik heel diep graaf - dat hij voor mij een immense ballon aandikte die me meevoerde naar veiligzalige oevers En op een propere avond, het moet in de zomer zijn geweest, bakte hij broden voor iedereen van ingrediënten…

traag schrijden luwte en schemer betreden zienderogen vroeger dan laat dieper dan donker een verte verdwijnt de avond ontvouwt vormt nachtwolken op gedempte toon in het laatste schijnsel gloeit een bergtop na het glas leeggedronken dagelijks brood gegeten een omsingelde maaltijd borden onder de kraan geheimen en beloften betranen…

Mijn brood en mijn wijn afgerekend. Zegeltjes nog? Een fijne avond! Hoor ik het goed? Men groet mij uiterst beleefd. Ik heb niets te vrezen. ------------------------------ uit: 'Snijderseiland', 2012.…

je kwam op een avond om tien uur, het was nog licht verraste me, hing net mijn harnas aan de haken in de muur liet mijn handen gaan over de deuken wreef met een olielap het ijzer vette zorgvuldig de lederen delen je vermijdde me aan te kijken omdat je honger had deelde ik het eten soep met geroosterd brood er was immers genoeg je…

Dat zingend wiel van vader, Het bracht, met staag geruis, De rijke avond nader En 't bruine brood in huis. Draait door mijn zang bij tijden Een harder ronken rond, Het maakt in lust en lijden Mijn arme trots gezond.…

Tot de morgen brood en woorden aandroeg, als vogels takjes ---------------------- Job Degenaar, 2001.…

Dat zingend wiel van vader, Het bracht, met staag geruis, De rijke avond nader En 't bruine brood in huis. Draait door mijn zang bij tijden Een harder ronken rond, Het maakt in lust en lijden Mijn arme trots gezond.…

Bed bad brood Jarenlang gekloot Brood bed bad Marathondebat Bad brood bed Val van kabinet?…

Stilletjes denk je terug aan de avonden waarop om halftwaalf de barbecue nog smeulde en de rosé werd bijgevuld? Voortaan moet er elke ochtend vers brood zijn, met verse moed. Je beseft weer dat een school discipline vraagt, en niet alleen van kinderen.…

Bakker wilde hij worden Er rezen echter meer vragen op dan broden Niemand zag er brood in en zelfs de honden lustten er geen brood van “Dit brood is mijn lichaam” riep hij in wanhoop uit en stortte zich in de vijver van het park De eenden hadden de dag van hun leven…

Je zat laat op de avond in je stoel en zei dat het voorbij was en ik vroeg me af waarom ik geen woorden had, maar stuivend zand licht als kruim, duin zonder pad. Ik wist van kindsbeen af dat brood geen weg bezat. Ver weg hoorde ik vleugelslagen. Klap na klap.…

Bed bad brood Lang genoeg gekloot Brood bed bad Pamperen zijn we zat Bad brood bed Je wordt nú uitgezet…

In de avond samen met de zon langzaam onder gaan. Liefde is een tandem een fiets voor twee heeft maar één bel voor als het misloopt. Liefde is een doorgeefluik. Liefde is bidden voor brood voor de hongerige ander. Liefde is bidden voor water aan een lopend kraantje. Liefde is nooit laattijdig Liefde overstijgt elk geloof.…

Het dagelijks brood dat wij eten: Roggebrood tarwebrood volkorenbrood zonnebloempittenbrood Het brood voor of ongesneden met of zonder korst in twee of vier verdeeld Het brood op het bord en de kruimels die achterblijven Het brood rijkelijk belegd naar keuze uit: jam en kaas Het brood met ham of pate in kauwende kaken…

Ik heb twee neven: een werd viroloog De ander had altijd zeer woeste plannen: Zo uit het hoofd van ouwe dronkenmannen en iedereen verloor hem uit het oog: Tot nu; hij appt: ‘Ik lach me eigen ziek, dankzij mijn nieuwe mondkapjesfabriek’…

op avonden als deze krijg ik hoofdpijn van de stilte, van het stemloze schreeuwen en het blindelings zien hoe stom het ook weze ik zweet in de kilte, ik zwem als de meeuwen word ik gek misschien?…

Het wassende water is onstuitbaar hoe vaak het ook breekt in brede golven op het strandje De zon staat een half uur boven de horizon, hand in hand lopen we in waaiende kleren onze vrije avond in Mijn haren dansen In de boot aan het eind van de steiger kussen we als tieners, het water klotst en de hemel kleurt oranje Ik zie met eigen…

Zachte gloed nog net door het openstaande raam, waar het gordijn golft in een vroege herfstbries. Een groene vlieg, van het soort waar ik een hekel aan heb, vliegt telkens opnieuw tegen het raam. Maar zijn vervelend gezoem houdt op, als hij recht in het spinnenweb vliegt, dat ik gisteren vergat te vegen. Loom verschijnt een…

Nauw zichtbaar wiegen op een lichte zucht de witte bloesems in de scheemring. Ziet, hoe langs mijn venster nog, met ras gerucht, een enkele al te late vogel vliedt. En ver, daar ginds, die zachtgekleurde lucht als perlemoer, waar ied're tint vervliet in teêrheid... Rust. Oh, wondervreemd genucht! Want alles is bij dag zó innig niet. Alle…

zo vliegt de avond om, de band speelt nu heel zacht. ik hou je heel goed vast, want het is bijna middernacht. wie kent er niet het sprookje van het meisje dat verdween toen de klok twaalf keer sloeg. de prins bleef achter heel alleen.…

Toen de schemering de mensen naar binnen riep en het licht gebroken deze dag verliet, opende ik met groeiend verlangen de deur die een toegang tot het onwaarneembare schiep. Ik liep over de lege straten en keek door ramen naar binnen, waar mensen voor de tv zaten en niets vermoedend hun avondeten aten, terwijl ik keek en ik stelde me voor…

De bonte bloemen slapen In zilv'ren maneschijn Ze staan te knikkebollen op steeltjes rank en fijn Zacht ruist de bloeiende appelboom Als lispt hij in een zoete droom De dartele vogels zongen De zon een goede nacht En gingen vredig slapen In nestjes warm en zacht De nachtegaal zingt gans alleen Zijn lied klinkt door de blaad'ren heen…

blauw het doek, flarden wit kalm en geel de eerste streken dan een scheut oranje, de stof vat vlam, vuur en gloed alom buiten zinnen nu smijt de Schilder met rode tonen laat linnen bloeden, blozen maar dan bekruipt hem spijt open wonden stelpt hij met een mauve pastelverband steeds dikker, doffer, grauwer totdat hij plots met rappe hand…

De zwaan van de avond strijkt zijn veren glad en glijdt het donker in.…

de avond de avond valt mijn wereld gaat op in zwart zwart het duister sluit om mijn hart zwart ik ik val de avond de avond valt schemer zwart…

De avond kan alles aan wat 's ochtends zo knelde 's middags zeer ontstelde en 's nachts moest laten gaan.…

Als de zon haar stralen heeft verzacht en de uitbundigheid van de dag is verstomd en weer een dag is weggekust geven de bomen met hun onbeweeglijk blad een oase van rust en de nacht alle lief en leed meeneemt in onze dromen wachtend op een nieuwe dag die ons weer jubelend zal verwelkomen…

ik kijk naar jou en jij naar mij een blik van sterren ontwaakt uit onze gedachten onze ogen parelen tranen wanneer een grijze wolken onze Ster onderdekt met hemelse dekens…