Alle inzendingen over baby en dichter dich

Ge- dich- ten zijn vaak lang en smal De mij- ne wel in elk ge- val Lang maar te- ge- lijk ook kort Dat zijn ge- dich- ten zo- als het hoort Te lange zijn er bij de vleet Of nog er- ger lang en breed Brede gedichten kan ik niet tegen Meestal zijn…

'n schim zonder enig schamen zuigt bijt knijpt krabt in en rond de tepel van de Dame de Dichter is gesnapt: ’n tepelaar - geen lepelaar - tepelt zijn melk op witte voetjes eerst rukt trekt dan tepelt hij zuigt en streelt drinkt zijn melk zo zoetjes neuriet van den minne dommelt met goede zinne verted’rende slikjes enkele hikjes geeft…

wachten vertraagd verlangen tot Erbarme dich je ratio breekt hart en ogen raken verlangend blijven waar je bent…

jag älskar dei zo vast en zeker ik omhels je I love you o zo diep in mijn gedachten je t’aime op de maat van klassieke beatmuziek amor amore op vleugels van het internationale ich liebe dich über Grenzen hab tiefer Lebenskunst in dich gefunden da bist du wiederum im Zug verbreid mijn liefde in talen die ik nog niet ken ik hoef ze…

lieve kleine woorden maken mij blij eventjes de zin herhalen want je vleit mij lieve kleine schattige woordjes alleen voor jou en voor mij al spreek je Engels of Duits Ich liebe dich en I love you soms mis ik jullie thuis…

te gaan, of om te keren, bleef ik staan ik bleef stokstijf staan en pas toen zag ik het ik moest mijn ogen afwenden zo lelijk was het ik begon te rennen te spurten, weg van de baby dit was geen baby dit was een afschuwelijk monster eenmaal hij in geen verre oorden te bekennen was was ik blij blij gelukkig het was me gelukt ik was weggelopen…

een klein meisje gevonden pas geboren, door moeder gedumpt in een glasbak neen, geen fictie helaas. de jongeman dacht aan zijn eigen moeder die ook maar kinderen nam vervolgens haar eigen leven vierde hij haatte haar, wat hem betrof mocht ze dood vallen hij maakte daar geen geheim van langzaam voelde hij de woede in hem, altijd op…

Huisjes op de dijk met wilde tuinen, waar ik wel eens doorheen wil struinen verfrissende wind door mijn haren naar heldere vertes staren Daar sta ik, blik op oneindig Ik wacht op dat moment dat ik vangen wil Ik zie geen verschil Verder is het stil Geen auto’s, geen treinen, geen fabrieken Geen massa, geen wind, slechts molenwieken hier…

Ze staat hier en kijkt om zich heen en wiegt haar heupen op weelderige klanken Ze neuriet wat en gaat zitten met haar teddybeer op haar schoot Ze sluit haar ogen en geniet van de muziek die alleen klinkt in haar hoofd De wereld gaat aan haar voorbij langzaam vanuit haar dromen Ze heeft een heerlijk leven maar vliegt weg naar vroeger naar…

Nog zachter dan een zedig streelgebaar Ontvouwt de roos haar vurig rode kroon Haar volle blaad’ren in het ochtendschoon Dodijnend door een zoele zucht aldaar De doornen deren niet haar zoete toon Zo vredig vlammend deze tijd van ‘t jaar Hier breeduit bloeiend, licht, helder en klaar Zulk woekerende weelde; ongewoon! Deez’ schone schijn,…

waar ik jou voel in het aanraken van gedachten overstijgt de stilte elke ruimte die jouw lach als rode wangen laat rimpelen op mijn mond je bent meer dan de hartstocht van dichters die blauwer wordende luchten wilden delen in open bunkers van bloeiend vertrouwen meer dan de lieflijke huizengevels en droomgevulde schuren waarop…

in het schelle licht drukt het gewicht van uren dagen en nachten de tijd is het rotsblok dat Sisyphus tegen de berg duwen moet de onbarmhartige zeis snijdt links en rechts in noodlottige levens ze teistert het broze weefsel zwaait grillig de hemel dicht maar dan brengt Bach zeeën van licht voor een rituele wedergeboorte je…

hij rookt een sigaar het dagelijkse leven sluipt zacht naar de nacht luisteren naar Bach het lijden en het sterven het gewicht van spijt het hart loopt over Bach brengt veel in hem teweeg hij dooft de sigaar een drukke dag wacht aankomst van volle wagons stille mensenzee ongezien dichtbij ongehoorde smeekbeden Bach’s erbarme dich…

Uit het niets ontstaan Enkel gevoed door liefde Wees welkom mijn kind…

Een baby dat haar eerste kreetje slaakt Bij het zien van het eerste licht Lacht als ze je vinger voor het eerst aanraakt Haar eerste glimlach straalt van haar gezicht Huilen in de donkere nacht Alsof ze roept om aandacht Een slaapliedje, en ze slaapt weer zacht Een stille gaap met een lichte piep En je betrapt jezelf als je vol liefde lacht…

Breed uitgesmeerd, ongegeneerd, met de voeten bewerkt, met de handjes versterkt, met de mond gebrabbeld, tandloos geknabbeld. Gegiechel en luidruchtig gesmak, op zijn dooie gemak. al spelend zijn chocoladeschoen opgesmuld, in een bruine smurrie gehuld, lachend en brullend van genot. Och, ik word nog zot!…

geen winterslaap gij koningsaap wiens bestaan wordt behoed wiens leven nog groeien moet met een reinheid als een vuur in het brandend uur van verlossing nabij hoor je mij? 1974.…

Hun baby kan al kraaiend van plezier beurskoersen lezen…

Zo klein nog, blijf nog maar even in mama's buikje, als je groot bent geworden, kom er dan maar uit. Want wij wachten op je! altijd ('//) 'xx je grote zus…

Zo mooi en puur, Als een onbeschreven blad. Onschuldig en klein als het is, Onwetend van de gevaren om hem heen. In zijn kleine beschermende wereldje, Kan het zorgeloos opgroeien, Tot een wijs en volwassen mens.…

Ik mis de weeën de geboorte van een kind tja, de overgang......…

Lieve kleine schat Hulpeloos zacht wiegend, bloot Kusjes op je snoet…

men trok heel voorzichtig het stuk steen weg de Moeder die al uren had geschreeuwd uit pure wanhoop, zweeg plotseling iedereen om haar heen keek zwijgend toe de baby lag daar, stil , zo klein, zo klein helemaal gaaf en het was alsof hij sliep de krankzinnigheid in de ogen van de Moeder stil, smeekte ze….stil, hij slaapt, wek hem niet…

Wat voor mens wordt hij? Wat voor mens zal hij blijken te zijn? Nu ligt hij daar, schattig verpakt, te glimlachen, slapen, eten en verschoond worden. Een enkele keer krijst hij – doorgaans ’s nachts, als jij probeert wat slaap in te halen. Mopperend ga je kijken, vertederd kijk je hem aan, zoals hij daar ligt, met zijn gezichtje vol traantjes…

(haiku) de baby lijkt op mij vond zij hij hield zich stil het kind was ook kaal…

Tsunamie de oorzaak van verdriet, die baby 81 wel in leven liet.…

Wanneer een verse baby zorgen baart, Dan helpt geen wiegeliedje, borst of kruik, Nee, gooi de kleine lekker door het luik, En speel de kinderlozen in de kaart. Die halen, zonder strenge kinderrechter, Gewoon een baby onder uit de trechter.…

mit in den wolken, wer kennt nicht den wunsch zu strudeln im genuss er führt dich an deiner hand mein geist verfehlt keinen o, von herrlichkeit übermannt verbleiben wir miteinander…

Barbie’s baby mag niet op de TV, zeggen ze bij de SGP en daar zit ik een beetje mee, want bij de SGP kijken ze toch geen TV? Hoe weten ze dan bij de SGP van Barbies baby op de TV? Zitten ze stiekempjes toch te kijken naar de verborgen TV, die lui, van de SGP?…

Een baby praat niet, toch begrijp je hem beter – dan volwassenen.…